Op zichzelf staand risico
Wat is een op zichzelf staand risico?
Op zichzelf staand risico is het risico dat samenhangt met een enkele operationele eenheid van een bedrijf, een bedrijfsdivisie of een actief, in tegenstelling tot een grotere, goed gediversifieerde portefeuille.
Belangrijkste leerpunten
- Op zichzelf staand risico is het risico dat samenhangt met een enkel aspect van een bedrijf of een specifiek activum.
- Op zichzelf staand risico kan niet worden beperkt door diversificatie.
- De totale bèta meet de volatiliteit van een specifiek activum op zelfstandige basis.
- De variatiecoëfficiënt (CV) laat ondertussen zien hoeveel risico er aan een investering is verbonden in verhouding tot het verwachte rendement.
Inzicht in zelfstandig risico
Alle financiële activa kunnen worden onderzocht in de context van een bredere portefeuille of op stand-alone basis, wanneer wordt aangenomen dat het betreffende activum geïsoleerd is. Hoewel een portefeuillecontext rekening houdt met alle investeringen en beoordelingen bij het berekenen van het risico, wordt het op zichzelf staande risico berekend in de veronderstelling dat het betreffende activum de enige investering is die de belegger moet verliezen of winnen.
Op zichzelf staand risico vertegenwoordigt de risico’s die worden gecreëerd door een specifiek activum, divisie of project. Het risico meet de gevaren die samenhangen met een enkel facet van de activiteiten van een bedrijf, of de risico’s van het aanhouden van een specifiek actief, zoals een bedrijf met nauwe banden.
Voor een bedrijf kan het berekenen van een op zichzelf staand risico helpen bij het bepalen van het risico van een project alsof het als een onafhankelijke entiteit opereert. Het risico zou niet bestaan als die operaties zouden ophouden te bestaan. Bij portefeuillebeheer meet het op zichzelf staande risico het risico van een individueel activum dat niet kan worden verminderd door middel van diversificatie.
Beleggers kunnen het risico van een op zichzelf staand actief onderzoeken om het verwachte rendement van een belegging te voorspellen. Op zichzelf staande risico’s moeten zorgvuldig worden afgewogen, want als een beperkt actief kan een belegger ofwel een hoog rendement behalen als de waarde stijgt, of een verwoestend verlies als de zaken niet volgens plan verlopen.
Zelfstandig risico meten
Op zichzelf staand risico kan worden gemeten met een totale bètaberekening of via de variatiecoëfficiënt (CV).
Totale bèta
Bèta geeft weer hoeveel volatiliteit een specifiek activum zal ervaren ten opzichte van de algehele markt. Ondertussen meet de totale bèta, die wordt bereikt door de correlatiecoëfficiënt uit de bèta te verwijderen, het op zichzelf staande risico van het specifieke activum zonder dat het deel uitmaakt van een goed gediversifieerde portefeuille.
De variatiecoëfficiënt (CV)
De CV is een maat die wordt gebruikt in kansrekening en statistiek die een genormaliseerde maat voor spreiding van een kansverdeling creëert. Na het berekenen van de CV kan de waarde ervan worden gebruikt om een verwacht rendement samen met een verwachte risicowaarde op zelfstandige basis te analyseren.
Een lage CV zou duiden op een hoger verwacht rendement met een lager risico, terwijl een CV met een hogere waarde zou duiden op een hoger risico en een lager verwacht rendement. Het cv wordt als bijzonder nuttig beschouwd omdat het een dimensieloos getal is, wat betekent dat het, in termen van financiële analyse, geen opname van andere risicofactoren vereist, zoals marktvolatiliteit.