Vulling

Wat is vulling?

Stuffing is het verkopen van ongewenste effecten van de rekening van een  makelaar-dealer naar de rekeningen van klanten. Door vulling kunnen makelaar-dealerbedrijven voorkomen dat ze verliezen lijden op effecten waarvan wordt verwacht dat ze in waarde zullen dalen. In plaats daarvan nemen klantaccounts de verliezen op zich. Opvulling kan ook worden gebruikt als een middel om snel geld op te halen wanneer effecten relatief illiquide zijn en moeilijk op de markt te verkopen zijn.

Hoe vulling werkt

Hoewel stuffing algemeen als onethisch wordt beschouwd, kan het moeilijk zijn om te bewijzen of dergelijke transacties fraude zijn. Vaak krijgen broker-dealers de bevoegdheid om te kopen en verkopen zonder toestemming van de klant voor discretionaire rekeningen. Bovendien is de wettelijke norm voor broker-dealers die effecten kopen voor deze rekeningen ” geschiktheid “, die ruim kan worden geïnterpreteerd. Omdat discretionaire rekeningen makelaars-handelaars zoveel macht geven, suggereren veel financiële adviseurs dat klanten erop staan ​​om toestemming te geven voor alle transacties in hun rekeningen. 

U kunt er duidelijk van uitgaan dat opvulling problemen kan veroorzaken met betrekking tot makelaars en klanten. Dit is de reden waarom vulling voor alle betrokken partijen behoorlijk lastig kan zijn. Het streven om discretionaire rekeningen te hebben die toestemming geven voor alle transacties, is een veiligheidsprotocol dat in het beste belang van de klant is. Terwijl de wereld van Wall Street steeds meer openheid ontwikkelt, worden procedures om vulling te voorkomen algemeen als een goede zaak beschouwd.

Vulling versus vulling met citaat

Het proppen van klantrekeningen verschilt van de bekendere vorm van beursmanipulatie ” quote stuffing “. Het vullen van offertes is het snel invoeren en intrekken van grote orders in een poging de markt te overspoelen met offertes, waardoor concurrenten tijd verliezen bij het verwerken ervan.

Quote stuffing is een tactiek van  hoogfrequente handelaren (HFT) in een poging om een ​​prijsvoordeel te behalen ten opzichte van hun concurrenten. In de praktijk houdt quote stuffing in dat handelaren op frauduleuze wijze algoritmische handelshulpmiddelen gebruiken waarmee ze markten kunnen overweldigen door de middelen van een beurs te vertragen met koop- en verkooporders.

Andere vormen van opvulling

Vulling kan ook verwijzen naar het feit dat een makelaar een prijs verliest of een prijs onjuist citeert en door een andere partij verplicht is om een ​​transactie te honoreren en te voltooien tegen de opgegeven of beloofde prijs. Over het algemeen is de prijs om de overeengekomen transactie te dekken een nadeel voor de persoon die deze heeft geciteerd. De kosten voor het uitvoeren van de bestelling worden echter gedragen door de makelaar of de “gevulde” partij.

Bij channel stuffing proberen verkopers en bedrijven hun verkoopcijfers – en inkomsten – te verhogen door opzettelijk kopers (zoals detailhandelaren) meer voorraad te sturen dan ze kunnen verkopen. Channel stuffing gebeurt meestal dichter bij het einde van kwartalen of boekjaren om op verkoop gebaseerde incentives te helpen beïnvloeden. Deze activiteit kan een kunstmatige inflatie van  debiteuren veroorzaken. Wanneer detailhandelaren de overtollige voorraad niet kunnen verkopen, worden de overtollige goederen geretourneerd en moet de distributeur zijn debiteuren aanpassen (als hij zich houdt aan de GAAP-procedure). Als resultaat lijdt het uiteindelijk achteraf – en nadat bonussen zijn uitbetaald. Met andere woorden, channel stuffing zal uiteindelijk een bedrijf inhalen dat dit niet kan voorkomen.