Systematisch Manager
Wat is een systematische manager?
Een systematische manager stelt een portefeuille op lange en korte termijn posities op een bepaald effect op prijs trends. Systematische beheerders laten een effect deel uitmaken van de portefeuille zolang de prijs van dat effect boven een vooraf bepaald niveau blijft.
Belangrijkste leerpunten
- Een systematische manager is een type portefeuillebeheerder dat handelsbeslissingen neemt op basis van prijsontwikkelingen.
- Een effect kan deel blijven uitmaken van een portefeuille zolang het binnen de vooraf bepaalde niveaus blijft die zijn vastgesteld door een portfoliomanager. Eenmaal buiten de parameters wordt een voorraad verkocht.
- De beleggingsmethode van systematische managers verwijdert de emotionele component van beleggen en is uitsluitend afhankelijk van hoe de prijs van een effect beweegt.
- Systematische managers staan in contrast met discretionaire managers die vertrouwen op fundamentele analyse om te bepalen wanneer ze posities moeten betreden of verlaten.
- Langetermijnvisies zijn waar systematische managers zich op richten, maar ze kunnen kortetermijnposities innemen als unieke situaties een kans op winst bieden.
Een systematische manager begrijpen
Systematische beheerders proberen de gedragscomponent van beleggen weg te nemen, aangezien sommige beleggers denken dat dit ertoe kan leiden dat portefeuillebeheerders gehecht raken aan effecten of handelsideeën die niet langer winstgevend zijn.
De portefeuillemanager gaat systematisch na of een effect in de portefeuille blijft, en zal het effect verkopen of de positie sluiten als de prijs ervan niet langer binnen de vastgestelde regels past. Hierdoor wordt het emotionele aspect van beleggen volledig weggenomen en kan de portefeuillebeheerder beslissingen nemen op basis van vooraf bepaalde regels.
Deze beleggingsbenadering is vergelijkbaar met de macrobenadering van beleggingsbeheerders, maar wordt op meerdere markten toegepast. De systeembeheerder kan bijvoorbeeld besluiten om een positie te behouden zolang de spread tussen de huidige marktprijs en de vooraf bepaalde stop-loss prijs positief is. Hoe langer een bepaalde prijsontwikkeling duurt, hoe groter het verschil tussen de marktprijs en de stop-loss-prijs is.
Het tegenovergestelde van discretie
Systematische beheerders hebben bijna de tegenovergestelde benadering van beleggen dan discretionaire beheerders. Systematische managers houden vast aan een trend, ongeacht de grondbeginselen van de beveiliging, aangezien de manager zich concentreert op de prijs van de beveiliging. Aan de andere kant kunnen discretionaire beheerders de fundamenten van het effect onderzoeken om te bepalen of de prijsontwikkeling op lange termijn zinvol is.
Terwijl systematische beheerders zich primair richten op prijstrends op lange termijn, kunnen ze kortetermijnposities in effecten innemen die in strijd kunnen zijn met de langetermijntrends waaraan ze vasthouden. Dit komt doordat kortetermijnfactoren, zoals een plotselinge prijsverandering, een kans kunnen bieden. De manager kan bijvoorbeeld een optimistisch beeld hebben van olie op de lange termijn, maar kan kortetermijnposities innemen in de verwachting dat de olieprijs zal dalen.
De meeste kwantitatieve handelstechnieken zijn systematisch in die zin dat parameters worden vastgesteld en computerprogramma’s worden ingevoerd om automatisch transacties uit te voeren wanneer bepaalde doelen worden bereikt.
Voorbeeld van een systematische manager
In de eenvoudigste vorm kan een systematische manager bijvoorbeeld besluiten XYZ-aandelen te kopen voor $ 10, en vervolgens vooraf bepaalde niveaus instellen waarop ze de aandelen zouden verkopen. Als de prijs bijvoorbeeld daalt tot $ 8,50, zou de manager verkopen en een verlies van $ 1,50 realiseren of als de prijs stijgt tot $ 12, zou de manager verkopen en een winst van $ 2 realiseren.
Hier neemt de portefeuillebeheerder zijn beslissing op basis van de prijsontwikkeling. De manager kijkt niet naar de fundamenten van het aandeel om te zien of de prijsveranderingen zinvol zijn, waardoor het ertoe kan leiden dat ze het aandeel langer aanhouden, ondanks de prijsbewegingen.
Als de fundamentele analyse van het aandeel bijvoorbeeld bepaalt dat de prijs naar $ 14 zal gaan, maar het is gedaald van $ 10 naar $ 8 naar $ 7, zou een systematische manager het hebben verkocht tegen zijn prijsniveau van $ 8,50, terwijl een discretionaire manager vasthoudt aan het is zelfs gedaald tot $ 7, omdat ze denken dat het naar $ 14 zal gaan.
De realiteit is echter ingewikkelder. De koersdoelen kunnen worden bepaald door backtesting en technische analyse, waarbij wordt gekeken naar de belangrijkste ondersteuningsniveaus voor de aandelen. Handelsmaten, winstdoelen en tal van andere maatregelen kunnen een rol spelen.