Doelbedrijf
Wat is een doelvennootschap?
Een doelbedrijf of doelbedrijf verwijst naar een bedrijf dat door een potentiële overnemende partij is gekozen als een aantrekkelijke fusie of overnamemogelijkheid. Een overnamepoging kan veel verschillende smaken aannemen, afhankelijk van de houding van het beoogde bedrijf ten opzichte van de overnemende partij. Als het management en de aandeelhouders de transactie prefereren, kan er een vriendelijke en ordelijke transactie ontstaan. Bij een fusie of overname wordt het doelbedrijf geënt op het overnemende bedrijf of bedrijf.
Naast regelrechte overnamepogingen, zoals de historische norm was, is aandeelhoudersactivisme een eigentijdse draai aan de definitie van ‘doelbedrijf’. Naarmate het belang van gendergelijkheid, milieuproblemen en cyberbeveiligingskwesties bijvoorbeeld steeds populairder worden, is het gebruikelijk dat de media, analisten en aandeelhouders een bedrijf ‘targeten’ voor een verscheidenheid aan activiteiten voor aandeelhouders- of belanghebbendenactivisme.
Belangrijkste leerpunten
- Een doelfirma is een aantrekkelijk bedrijf dat wordt gezocht voor fusie of overname.
- Alleen als het management, de aandeelhouders en de raad van bestuur van het doelbedrijf instemmen met de overname, kan de transactie soepel verlopen.
- Als het niet eens is, kan het doelbedrijf speciale tactieken gebruiken om te proberen een vijandige overname te stoppen, zoals het kroonjuweel of de gifpilstrategie.
- Doelfirma’s worden meestal tegen een premie verworven, een waarde die hoger is dan de huidige reële marktwaarde.
Inzicht in doelbedrijven
Doelondernemingen worden vaak verworven tegen een prijs die iets hoger ligt dan hun reële marktwaarde. Dit is algemeen bekend geworden als een overnamepremie. Dit is rationeel wanneer het overnemende bedrijf een aanvullende strategische waarde voor de overname ziet, zoals grotere schaalvoordelen.
Deze economieën komen niet altijd tot stand, aangezien er extra verborgen kosten kunnen zijn verbonden aan de integratie van twee bedrijven, met name voor bedrijfsactiviteiten met diepere culturele of sociale verschillen dan voorheen werd erkend.
In het geval van fusies en overnames (M&A) komen vriendschappelijke overnamepogingen veel vaker voor, hoewel vijandige overnamepogingen het nieuws domineren. In werkelijkheid zijn vijandige overnamepogingen van de Hollywood-variant veel duurder en tijdrovender dan potentiële kopers zouden willen.
Soms blijft de identiteit van het beoogde bedrijf deel uitmaken van de nieuwe entiteit. Dit komt vaak voor wanneer het doelbedrijf een goede reputatie en / of een goed klanten- of leveranciersbestand heeft en het opzeggen van de naam onherstelbare schade zou veroorzaken. Wanneer het management en de aandeelhouders zich tegen de transactie verzetten, kan het doelbedrijf verschillende vijandige acties ondernemen om de overnamepoging te dwarsbomen.
In financieel jargon wordt een doelwitbedrijf traditioneel beschouwd als een “doelwit” voor acquisitie; meer eigentijdse definities zorgen er ook voor dat bedrijven op één hoop worden gegooid met campagnes voor aandeelhoudersactivisme. Aandeelhoudersactivisme is een moderne benadering om verandering te stimuleren zonder het gedoe van dure overnamepogingen. Als zodanig is het niet ongebruikelijk om een bedrijf of branche te horen omschrijven als een “doelwit” van door ESG geleide initiatieven voor aandeelhoudersbetrokkenheid.
Richt je op stevige weerstandstactieken
Soms is het management of de raad van bestuur van het doelbedrijf tegen de fusie of overname. Ze kunnen verschillende tactieken gebruiken, zoals de gifpil of de verdediging van het kroonjuweel, om de overname te stoppen.
Onder de gifpilstrategie past het doelbedrijf een aandeelhoudersrechtenplan toe waarbij het bedrijf opties of warrants uitbreidt aan bestaande aandeelhouders om extra aandelen met korting te kopen. Als dit lukt, wordt het eigendomsbelang van de overnemende partij verwaterd, waardoor de doelonderneming minder aantrekkelijk wordt. De gifpilstrategie kan worden gebruikt om een overname te stoppen of om de onderhandelingsmacht over te dragen aan het beoogde bedrijf.
De kroonjuweelverdediging verwijst naar wanneer een doelwitbedrijf zijn meest waardevolle bezittingen, bekend als de kroonjuwelen, verkoopt aan een derde partij, bekend als de witte ridder. Als dit lukt, is de overnemende partij niet langer geïnteresseerd in de overname van het bedrijf en trekt hij zijn bod in. Om zichzelf in een betere positie te herstellen, kan het doelbedrijf vervolgens de activa van de witte ridder tegen een bepaalde prijs terugkopen.