Taxpayer Identification Number (TIN)
Wat is een fiscaal identificatienummer (TIN)?
Een fiscaal identificatienummer (TIN) is een uniek nummer van negen cijfers dat wordt gebruikt om een persoon, bedrijf of andere entiteit te identificeren in belastingaangiften en andere documenten die zijn ingediend bij de Internal Revenue Service (IRS). Een FIN is doorgaans een sofinummer of een werkgeversidentificatienummer (EIN), afhankelijk van de entiteit waaraan het wordt uitgegeven. Het FIN wordt ook wel het 95-nummer of het belasting-ID-nummer genoemd.
De meeste mensen kiezen ervoor om hun burgerservicenummer als hun FIN te gebruiken. Eenmanszaken die geen werknemers hebben, mogen hun burgerservicenummer of een EIN gebruiken. Bedrijven, partnerschappen, trusts en landgoederen moeten een EIN gebruiken die is toegewezen door de IRS.
Belangrijkste leerpunten
- Een fiscaal identificatienummer (TIN) is een overkoepelende term die verschillende typen identificatienummers van negen cijfers omvat die door individuen en / of bedrijven worden gebruikt voor belastingaangifte bij de Internal Revenue Service (IRS).
- Voor de meeste individuele belastingbetalers en veel eenmanszaken is hun burgerservicenummer het identificatienummer van de belastingbetaler.
- De meeste bedrijven zijn verplicht om een type belastingbetaleridentificatienummer te gebruiken dat is uitgegeven door de IRS, een werkgeversidentificatienummer (EIN) genaamd.
Hoe een belastingidentificatienummer werkt
Een TIN voor een persoon wordt op dezelfde manier opgemaakt als een sofinummer: xxx-xx-xxxx. Voor de meeste individuen is hun burgerservicenummer het identificatienummer van hun belastingbetaler. Voor bedrijven kent de IRS FIN’s toe in het volgende formaat: xx-xxxxxxx. Bedrijven en andere entiteiten die geen sofinummer als TIN kunnen gebruiken, moeten een EIN verkrijgen van de IRS
TIN is een overkoepelende term die kan verwijzen naar een van de vijf primaire typen belastingbetaleridentificatienummers:
- Burgerservicenummer (SSN)
- Werkgeversidentificatienummer (EIN)
- Individueel belastingbetaler identificatienummer (ITIN)
- Aanneming belastingbetaler identificatienummer (ATIN)
- Tax Identification Number (PTIN) van de Preparer
De socialezekerheidsadministratie geeft socialezekerheidsnummers uit aan Amerikaanse staatsburgers en gekwalificeerde vreemdelingen. Bepaalde ingezeten en niet-ingezeten vreemdelingen die niet in aanmerking komen voor het verkrijgen van sofinummers, kunnen formulier W-7 indienen bij de IRS om een ITIN te ontvangen. De IRS machtigt acceptanten – zoals hogescholen, financiële instellingen en accountantskantoren – om aanvragers te helpen bij het verkrijgen van ITIN’s.
De IRS vereist het gebruik van identificatienummers van de belastingbetaler op veel belastinggerelateerde documenten. Deze documenten omvatten belastingaangiften, verklaringen en rapporten. Banken en andere bedrijven gebruiken FIN-nummers bij interactie met andere entiteiten.
Een belastingidentificatienummer moet worden vermeld op al het materiaal dat bij de IRS wordt ingediend om belastingvoordelen of -uitsluitingen te claimen of om belasting te betalen. Zo moeten belastingbetalers die jaarlijkse belastingaangiften indienen, bij de aangifte een TIN opgeven, en werkgevers die lonen aangeven die aan werknemers zijn betaald, moeten de TIN’s van de werknemers opgeven.
Speciale overwegingen
De IRS geeft soms een adoptiebelastingbetaleridentificatienummer (ATIN) af voor een kind dat wordt geadopteerd door Amerikaanse belastingbetalers. In deze gevallen is het nummer tijdelijk en wordt het vervangen wanneer het kind in aanmerking komt voor een sofinummer.
De IRS vereist dat betaalde belastingopstellers een voorbereidingsbelastingidentificatienummer (PTIN) opnemen op alle belastingaangiften of claims voor teruggaaf die zij voorbereiden (hetzij substantieel of volledig). Belasting opstellers kunnen deze nummers per post of online aanvragen. Er gelden speciale regels voor buitenlandse belastingplichtigen die geen sofinummer kunnen krijgen.
FIN’s versus EIN’s
Werkgeversidentificatienummers (EIN’s) zijn een type FIN. Soms worden EIN’s ook wel federale werkgeversidentificatienummers genoemd. De IRS vereist dat bedrijven, inclusief bedrijven en partnerschappen, evenals sommige trusts en landgoederen, EIN’s gebruiken.
De IRS adviseert verantwoordelijke partijen ervoor te zorgen dat een bedrijf legaal wordt opgericht voordat ze een EIN verkrijgen. Meestal moet een nieuw EIN worden verkregen als het eigendom of de structuur van een bedrijf verandert. Het document dat het EIN toewijst, moet worden bewaard door het bedrijf of de persoon aan wie het is toegewezen.
Eenmanszaken die geen werknemers hebben, kunnen een EIN- of burgerservicenummer gebruiken. Een eenmanszaak die ten minste één andere persoon in dienst heeft, moet een EIN verkrijgen van de IRS.
Eigenaren van kleine bedrijven en zelfstandigen kunnen online een EIN aanvragen.
Bovendien vereist de IRS dat bepaalde entiteiten een EIN gebruiken voor hun TIN als ze onder bepaalde categorieën vallen. Voorbeelden zijn onder meer entiteiten die een Keogh-plan hebben of entiteiten die aangiften indienen in verband met de verkoop van alcohol, tabak of vuurwapens.