Tijdelijke methode
Wat is de tijdelijke methode?
De temporele methode (ook bekend als de historische methode) zet de valuta van een buitenlandse dochteronderneming om in de valuta van de moedermaatschappij. Deze techniek voor het omrekenen van vreemde valuta wordt gebruikt wanneer de lokale valuta van de dochteronderneming niet dezelfde is als de valuta van de moedermaatschappij. Er worden verschillende wisselkoersen gebruikt afhankelijk van de post in de financiële staten die wordt omgerekend.
Inzicht in de temporele methode
Wanneer een onderneming activiteiten of dochterondernemingen heeft in een ander land dan waar de moedermaatschappij is gevestigd, moet de moedermaatschappij de waarden op de jaarrekening van de buitenlandse entiteit omrekenen naar de valuta van de moedermaatschappij om haar winsten en verliezen te berekenen en de financiële verklaringen. De valuta die door het moederbedrijf wordt gebruikt, wordt soms de ” functionele valuta ” of “rapportagevaluta” van de dochteronderneming genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- De temporele methode wordt gebruikt om de valuta van een buitenlandse dochteronderneming om te rekenen in dezelfde valuta als de moedermaatschappij.
- De valuta van het moederbedrijf wordt de functionele valuta genoemd.
- De valutawisseltechniek stelt de moedermaatschappij in staat winsten of verliezen te rapporteren en financiële overzichten in te dienen wanneer zij dochterondernemingen heeft buiten het land waar zij gevestigd is.
- Winsten of verliezen als gevolg van wisselkoersconversies worden verantwoord in het nettoresultaat van de moedermaatschappij.
Als de functionele valuta van de dochteronderneming verschilt van de lokale valuta, wordt de temporele methode gebruikt om valutaomrekeningen uit te voeren. Wisselkoerswaarden zijn gebaseerd op de tijd dat activa en passiva worden verworven of aangegaan, wat het mogelijk maakt om de cijfers in de boeken van een geïntegreerde buitenlandse entiteit om te rekenen naar de valuta van de moedermaatschappij.
Monetaire activa en passiva worden omgerekend tegen de wisselkoers per balansdatum. Niet-monetaire activa en passiva worden omgerekend tegen de wisselkoers die geldt op de transactiedatum. Winsten en verliezen als gevolg van wisselkoersen worden in de nettowinst verantwoord.
Voorbeeld van de temporele methode
Een voorbeeld van de temporele methode is dat dochteronderneming XYZ in Groot-Brittannië is gevestigd. De lokale munteenheid van XYZ is het Britse pond. Als de meerderheid van de klanten van XYZ echter in continentaal Europa woont, mag het zijn zaken in euro’s doen. De euro zou de functionele valuta zijn. In dit geval zou de moedermaatschappij van XYZ de temporele methode gebruiken om de jaarrekening van XYZ terug te vertalen naar de valuta die door de moedermaatschappij wordt gebruikt.
Monetaire activa zoals debiteuren, investeringen en contanten worden omgerekend naar de valuta van de moedermaatschappij tegen de wisselkoers die van kracht is op balansdatum. Niet-monetaire activa zijn activa op langere termijn – zoals materiële vaste activa – en worden omgerekend tegen de wisselkoers die gold op de datum waarop het actief werd verkregen. Aangezien alle valutakoerswinsten en -verliezen worden gerapporteerd in de nettowinst van de moedermaatschappij, kan het resultaat een toename zijn in de volatiliteit van de winsten van de moedermaatschappij als deze aanzienlijke inkomsten heeft van dochterondernemingen in verschillende landen.