Theoretische Dow Jones-index
Wat is de theoretische Dow Jones-index?
De theoretische Dow Jones Index gebruikt gemiddelden van de hoge en lage prijs voor elk aandeel in de index in zijn dagelijkse berekeningen in plaats van de slotkoersen van de indexcomponenten. Deze methodologie houdt in dat alle bestanden tegelijkertijd hun hoge en lage punten bereiken, wat in werkelijkheid zeldzaam is. Deze methode voor het berekenen van de Dow Jones-index biedt echter een beter momentopname van waar de index gemiddeld tijdens markturen verhandeld werd.
De theoretische Dow Jones-index moet niet worden verward met de Dow-theorie, een financiële theorie die voorspelt dat de markt in een opwaartse trend verkeert als een van zijn gemiddelden boven een eerder belangrijk hoogtepunt uitkomt, vergezeld van of gevolgd door een vergelijkbare stijging in het andere gemiddelde.
Belangrijkste leerpunten
- De theoretische Dow Jones-index berekent de dagprijs van de Dow Jones Industrial Average door het gemiddelde te nemen van de dagelijkse hoogste en laagste prijs van elk onderdeel.
- Deze methodiek werd voornamelijk vóór 1992 gebruikt.
- Tegenwoordig worden de prijzen van de Dow Jones Industrial Average (DJIA) elke 10 seconden bijgewerkt en zijn ze de hele dag beschikbaar voor prijsopgaven.
Inzicht in de theoretische Dow Jones-index
De theoretische Dow Jones geeft een indicatie van de hoeveelheid marktbeweging die plaatsvond voor de index via aanvullende berekeningen die werden gemaakt op de hoge en lage prijzen van elk aandeel. Deze dagelijkse snapshots impliceren echter dat alle aandelen tegelijkertijd hun hoge en lage punten bereiken. Een momentopname van de index op het werkelijke dieptepunt en het hoogste punt van de dag zou in werkelijkheid waarschijnlijk achterblijven bij de theoretische cijfers, met theoretische hoogtepunten hoger dan de werkelijke hoge punten en theoretische dieptepunten lager dan de feitelijke dieptepunten in de loop van een handelsdag.
Het wegingsschema van de DJIA vereist echter een momentopname van de prijzen van de onderliggende aandelen. Het bijhouden van dagelijkse bewegingen en andere statistieken, zoals hoogte- en dieptepunten voor de index, vereist nauwkeurig een reeks momentopnamen gedurende de dag. Vóór 1992 waren die snapshots niet direct beschikbaar. De gepubliceerde dagelijkse statistieken voor elk aandeel in de index, inclusief open, dicht, hoog en laag, gaven echter een relatief eenvoudig berekend, ruw idee van de beweging van de index op een bepaalde dag.
Geschiedenis van de Dow Jones Industrial Average Calculation
Charles Dow en Edward Jones richtten in 1896 de Dow Jones Industrial Average op, waaronder 12 bedrijven die volgens hen in grote lijnen de sterkte of zwakte van de aandelenmarkt van het land waren. De index weegt de prijs van elk aandeel in verhouding tot de algemene index, waardoor de berekening van de index voor elk vast tijdstip subtiel verandert. Met andere woorden, een aandeel met een hogere aandelenkoers krijgt meer gewicht in de algemene berekening van de index.
De Dow Divisor is de numerieke waarde die wordt gebruikt om het niveau van de DJIA te berekenen. In wezen wordt de DJIA berekend door alle aandelenkoersen van zijn 30 componenten bij elkaar op te tellen en de som te delen door de deler. De deler wordt echter continu aangepast voor bedrijfshandelingen, zoals dividendbetalingen en aandelensplitsingen.
De index verandert ook in de loop van de tijd naarmate aandelen worden opgenomen in of uitgesloten van de index, en omdat andere gebeurtenissen, zoals fusies of aandelensplitsingen, het aantal en de prijs van de aandelen die onder de index vallen, beïnvloeden. Deze aanpassingen maken een vlottere vergelijking van de prijs van de index in de loop van de tijd mogelijk, ook al verhult dit de relatie tussen de werkelijke prijs van de aandelen in de index en de waarde van de index zelf.