3 winststatistieken die elke belegger moet begrijpen

Wanneer beleggers willen zien hoe een bedrijf presteert, is de kans groot dat ze op de website of het jaarverslag van het bedrijf naar de resultatenrekening kijken. Je ziet bovenaan de totale omzet van het bedrijf, gevolgd door verschillende rijen met uitgaven. De onderste rij laat zien wat er overblijft: de nettowinst of het nettoverlies. Als dit aantal groter is dan vorig jaar, zou men kunnen aannemen dat het beter gaat met het bedrijf. Maar is het zo?

Het blijkt dat de prestaties van een organisatie iets complexer zijn dan de bekende bottom line. Daarom kijken de meeste analisten naar meer dan één vorm van winst bij het evalueren van een aandeel. Naast de nettowinst kunnen ze ook rekening houden met de brutowinst en de bedrijfswinst. Elk van deze posten op de resultatenrekening bevat belangrijke informatie over hoe het bedrijf ervoor staat. En als de belegger weet waarnaar hij moet zoeken, kunnen de verschillende winstmetingen helpen aangeven of recente trends – goed of slecht – zich waarschijnlijk zullen voortzetten.

De drie belangrijkste winsten 

Om elk type winst te begrijpen, is het handig om financieel document dat de inkomsten en uitgaven van het bedrijf toont voor een specifieke periode, meestal een kwartaal of een heel jaar. Als het een beursgenoteerd bedrijf is, kan een individu het vrijwel altijd vinden op de investor relations webpagina van het bedrijf.

Het volgende is een jaarrekening van Active Tots, een maker van buitenspeelgoed voor kinderen.

De bovenste regel van de tabel toont de omzet of de netto-omzet van het bedrijf, met andere woorden, alle inkomsten die het in een bepaald tijdsbestek heeft gegenereerd met de dagelijkse activiteiten. Van dit aanvankelijke verkoopcijfer trekt het bedrijf alle kosten af ​​die gepaard gaan met het daadwerkelijk produceren van speelgoed, van grondstoffen tot het loon van de mensen die in de fabriek werken. Deze productiegerelateerde uitgaven worden de “kosten van verkochte goederen” genoemd. Het resterende bedrag, meestal op regel 3, is de brutowinst.

De volgende rij toont de bedrijfskosten van het bedrijf, of SG&A, wat staat voor verkoopkosten, algemene kosten en administratiekosten. Dit zijn in wezen de ” overhead “. Bedrijven kunnen niet zomaar producten maken en de opbrengst innen. Ze moeten verkopers inhuren om de goederen op de markt te brengen en leidinggevenden die helpen de richting van de organisatie in kaart te brengen. Meestal betalen ze ook voor advertenties en voor de kosten van eventuele administratieve gebouwen. Al deze posten zijn opgenomen in het cijfer van de bedrijfskosten. Zodra dit van de brutowinst wordt afgetrokken, komen we tot de bedrijfswinst.

Aan de onderkant van de winst-en-verliesrekening staan ​​kosten die geen verband houden met de kernactiviteiten van het bedrijf. Er is bijvoorbeeld een rentelasten. Ten slotte bevat het document een regel die de belastinguitgaven van het bedrijf weergeeft. Zodra deze extra kosten zijn afgetrokken van de bedrijfswinst, komt de investeerder uit op het nettoresultaat of  de nettowinst – of het nettoverlies, als dat het geval is. Dit is het bedrag dat het bedrijf gedurende een bepaalde periode heeft toegevoegd aan of afgetrokken van zijn schatkist.

1:48

De verschillen begrijpen

Dus waarom deze verschillende statistieken gebruiken? Laten we de resultatenrekening van Active Tots eens bekijken om erachter te komen. Veel beginnende investeerders zullen natuurlijk goed zoeken naar de nettowinstlijn. In dit geval verdiende het bedrijf $ 550 miljoen in het laatste fiscale jaar, tegen $ 450 miljoen het jaar ervoor.

Op het eerste gezicht lijkt dit een positieve ontwikkeling. Bij nadere beschouwing wordt echter interessante informatie onthuld. Het blijkt dat de brutowinst van het bedrijf – nogmaals, de inkomsten die overblijven na aftrek van productiekosten – van jaar tot jaar hetzelfde is. In feite groeiden de kosten van verkochte goederen sneller dan de netto-omzet. Hier kunnen verschillende redenen voor zijn. Misschien zijn de kosten van plastic, een basismateriaal in veel van zijn producten, aanzienlijk gestegen. Of misschien onderhandelden de bij vakbonden aangesloten fabrieksarbeiders voor hogere lonen.

Wat misschien nog interessanter is, is dat de bedrijfswinst van het bedrijf het afgelopen jaar zelfs is gedaald. Dit kan een teken zijn dat het personeel van het bedrijf opgeblazen raakt, of dat Active Tots er niet in is geslaagd personeelsvoordelen of andere overheadkosten in toom te houden. Hoe verdient het bedrijf dan $ 100 miljoen meer aan nettowinst? Een van de grootste factoren verschijnt onderaan de resultatenrekening. Vorig jaar boekte Active Tots een buitengewone winst van $ 400 miljoen. In dit geval was de eenmalige meevaller het resultaat van de verkoop van de divisie educatieve producten.

Hoewel de verkoop van deze business unit de nettowinst verhoogde, is het geen inkomen waarop het bedrijf jaar na jaar kan rekenen. Om deze reden leggen veel analisten de nadruk op bedrijfswinst, die de prestaties van de kernactiviteit van een bedrijf weergeeft, boven de nettowinst.

Het is echter belangrijk op te merken dat niet alle uitgavenstijgingen negatief zijn. Als Active Tots bijvoorbeeld zijn bedrijfskosten zou zien stijgen als gevolg van een nieuwe advertentiecampagne, zou het bedrijf er het volgende jaar meer dan goed voor kunnen zijn met hogere inkomsten. Naast het bekijken van de resultatenrekening, is het belangrijk om het bedrijf te lezen om erachter te komen waarom cijfers veranderen.

Prestaties evalueren 

Winststatistieken kunnen op twee manieren helpen om de gezondheid van een bedrijf te beoordelen. De eerste is om ze te gebruiken voor een interne beoordeling, met andere woorden, nieuwe cijfers vergelijken met de historische gegevens van het bedrijf. Een goed geïnformeerde belegger zal op zoek gaan naar trends die toekomstige prestaties helpen voorspellen. Als de productiekosten bijvoorbeeld sneller zijn gestegen dan de verkoop van het bedrijf gedurende meerdere jaren, kan het voor het bedrijf moeilijk zijn om in de toekomst gezonde winstmarges te handhaven. Als daarentegen de administratieve kosten een kleiner deel van de omzet gaan uitmaken, trekt het bedrijf waarschijnlijk de riem aan, wat de winstgevendheid ten goede zal komen.

Beleggers moeten deze drie statistieken – brutowinst, bedrijfswinst en nettowinst – ook vergelijken met die van de concurrenten van een bedrijf. Veel beleggers kijken naar de cijfers van de winst per aandeel, die zijn gebaseerd op de nettowinst, om te beslissen welke aandelen de beste waarde bieden. Omdat eenmalige winsten of uitgaven de financiële prestaties echter kunnen verstoren, zullen veel effectenanalisten in plaats daarvan de bedrijfswinst beoordelen om te bepalen welke aandelen waard zijn. Sommigen adviseren zelfs om in te zoomen op het nettobedrijfsresultaat, een andere meer fijn afgestemde winstmaatstaf die rekening houdt met belastingen, maar niet met buitengewone eenmalige winsten of verliezen.

Het komt neer op

Hoewel het verleidelijk is om naar de onderste regel van een resultatenrekening te kijken om een ​​bedrijf te vergroten, moeten beleggers zich bewust zijn van de tekortkomingen van dit cijfer. Omdat de brutowinst en de bedrijfswinst zich richten op de kernactiviteiten van het bedrijf, zijn deze cijfers vaak de beste barometer om de toekomstige koers van een organisatie te bepalen.