Tijdshorizon gebruiken om uw investeringsdoelen te bereiken

Sommige beleggingsfondsen en beleggingsproducten, zoals streefdatumfondsen, brengen hogere kosten in rekening dan andere, dus bij het overwegen van het tijdsbestek van uw belegging moet rekening worden gehouden met de uitgaven.

Tijdshorizons evalueren

Er zijn geen vaste regels, maar enkele algemeen overeengekomen richtlijnen zullen u helpen beslissen welke investeringen geschikt zijn voor verschillende tijdlijnen.

Om een ​​portefeuille op basis van tijd te creëren, moet u zich realiseren dat volatiliteit op korte termijn een groter risico is dan op lange termijn. Als u 30 jaar de tijd heeft om een ​​doel te bereiken, zoals pensionering, is een marktbeweging die ervoor zorgt dat de waarde van uw beleggingen daalt, niet zo’n groot gevaar, aangezien u tientallen jaren moet herstellen. Als u echter een jaar voordat u met pensioen gaat, dezelfde vluchtigheid ervaart, kan dit uw plannen ernstig doen ontsporen.

Daarom is het een waardevolle oefening om parameters rond het tijdsbestek van uw investeringen te plaatsen.

• Korte termijn. Over het algemeen zijn doelstellingen op korte termijn die van minder dan vijf jaar in de toekomst. Bij een kortetermijnhorizon zal, als de markt daalt, de datum waarop het geld nodig zal zijn te dichtbij zijn voor de portefeuille om voldoende tijd te hebben om te herstellen van de marktdaling. Om het risico op verlies te verkleinen, is het waarschijnlijk de meest geschikte strategie om geld in contanten of op contanten lijkende voertuigen aan te houden. Geldmarktfondsen en kortlopende depositocertificaten zijn populaire conservatieve beleggingen, evenals spaarrekeningen.
• Tussenliggende termijn. Tussentijdse doelen zijn die vijf tot tien jaar in de toekomst. Binnen deze bandbreedte zal enige blootstelling aan aandelen en obligaties helpen de waarde van de initiële investering te laten groeien, en de hoeveelheid tijd tot het geld moet worden uitgegeven is ver genoeg in de toekomst om een ​​zekere mate van volatiliteit mogelijk te maken. Evenwichtige onderlinge fondsen, die een mix van aandelen en obligaties bevatten, zijn populaire beleggingen voor middellange termijndoelen.
• Langetermijn. Langetermijndoelen zijn die meer dan 10 jaar in de toekomst. Meer conservatieve beleggers noemen wellicht 15 jaar als tijdshorizon voor langetermijndoelen. Op lange termijnbieden aandelen grotere potentiële voordelen. Hoewel ze ook een groter risico met zich meebrengen, is er tijd beschikbaar om te herstellen van een verlies.

Investeringskeuzes

Om investeerders te helpen de negatieve gevolgen van een slechte timing te vermijden, heeft de financiële dienstverlening een scala aan investeringen gecreëerd:

• Streefdatumfondsen zijn onderlinge fondsen die automatisch de mix van activa (aandelen, obligaties, contanten) in hun portefeuilles opnieuw instellen op basis van een geselecteerd tijdsbestek. Ze worden vaak gebruikt als pensioenspaarvehikels, waarbij de mix van beleggingen conservatiever wordt naarmate de pensioendatum van de belegger nadert.  Een doeldatumfonds dat is ontworpen om het pensioen van een belegger over 30 jaar vanaf vandaag te financieren, kan bijvoorbeeld een mix van beleggingen hebben die zwaar in de richting van aandelen zijn gewogen, met een bescheiden bedrag aan obligaties en weinig contanten. Dertig jaar later is de mix misschien precies het tegenovergestelde, met contanten die het grootste percentage van de portefeuille uitmaken, gevolgd door een bescheiden hoeveelheid obligaties en weinig aandelen.
• Schoolspaarplannen en gekwalificeerde collegegeldplannen, ook bekend als 529-plannen, helpen investeerders om de kosten te dekken van basisscholen en middelbare scholen, universiteiten en hogescholen, beroepsscholen of zelfs een leerlingopleiding, die werd toegevoegd onder de passage van de SECURE Act. Bovendien staat de wet nu toe dat 529 fondsen tot $ 10.000 aan studieleningen dekken.5 Dezeprogramma’s met belastingvoordeel, vernoemd naar sectie 529 van de Internal Revenue Code,helpen investeerders bij het betalen van de kosten van lesgeld, kost en inwoning, boeken en andere onderwijsgerelateerde kosten.  Eén methode is een spaarplan van de universiteit waarmee beleggers een bepaald bedrag opzij kunnen zetten dat over het algemeen wordt geïnvesteerd in een vooraf goedgekeurde lijst van onderlinge fondsen. Veel van deze fondsen zijn op leeftijd gebaseerde fondsen, die op dezelfde manier werken als fondsen met een streefdatum. Naarmate het kind ouder wordt en de datum waarop het collegegeld moet worden betaald nadert, wordt de vermogensallocatie conservatiever. Aangezien de waarde van de beleggingsportefeuille verandert met schommelingen op de financiële markten, verplaatsen automatische aanpassingen aan de portefeuille geld naar meer conservatieve beleggingen om het risico te verkleinen dat een beurscrash de besparingen tenietdoet vlak voordat het collegegeld verschuldigd is. De uitdaging hier is dat de onderliggende investeringsgroei mogelijk niet voldoende is om de volledige collegegeldkosten te dekken.
• Beleggingsfondsen  zijn een gemakkelijke manier om te diversifiëren.  Het kiezen van beleggingen die automatisch activa verschuiven naar contanten of inkomensgerichte instrumenten is niet de enige optie voor beleggers die gebruik willen maken van de tijdshorizon. Investeren in onderlinge fondsen en vervolgens het geld naar minder agressieve fondsen verplaatsen naarmate de tijd verstrijkt, is een andere optie. Ze bieden professioneel beleggingsbeheer, inclusief effectenselectie, en een grote verscheidenheid aan keuzes, waardoor het gemakkelijk wordt om een ​​mix van vele effecten te krijgen. Zogenaamde ‘gebalanceerde’ fondsen bieden zelfs een balans tussen aandelen en obligaties in één fonds. 
• Aandelen en obligaties kunnen worden gebruikt om uw eigen portefeuille op te  bouwen en te beheren, als u de tijd, vaardigheid en interesse heeft. Na verloop van tijd kunt u uw activaspreiding aanpassen ten gunste van minder agressieve investeringen.