25 juni 2021 1:19

Tactische Asset Allocation (TAA)

Wat is Tactical Asset Allocation (TAA)?

Tactische activaspreiding is een actief beheerde portefeuillestrategie die het percentage activa in verschillende categorieën verschuift om te profiteren van afwijkingen in marktprijzen of sterke marktsectoren. Met deze strategie kunnen portefeuillebeheerders extra waarde creëren door te profiteren van bepaalde situaties op de markt. Het is een matig actieve strategie, aangezien beheerders terugkeren naar de oorspronkelijke activamix van de portefeuille zodra ze de gewenste kortetermijnwinsten hebben behaald.

Tactische Asset Allocation (TAA) Basics

Om tactische activaspreiding te begrijpen, moet men eerst de strategische activaspreiding begrijpen. Een portefeuillemanager kan een beleggersbeleidsverklaring (IPS) opstellen om de strategische mix van activa vast te stellen voor opname in het bezit van de cliënt. De beheerder zal naar veel factoren kijken, zoals het vereiste rendement, aanvaardbare risiconiveaus, wettelijke en liquiditeitsvereisten, belastingen, tijdshorizon en unieke beleggersomstandigheden.

Het percentage van de weging dat elke beleggingscategorie op de lange termijn heeft, staat bekend als de strategische vermogensallocatie. Deze allocatie is de mix van activa en wegingen die een belegger helpen zijn specifieke doelen te bereiken. Het volgende is een eenvoudig voorbeeld van een typische portefeuilleallocatie en het gewicht van elke activaklasse.

  • Contant geld = 10%
  • Obligaties = 35%
  • Voorraden = 45%
  • Grondstoffen = 10%

Het nut van tactische assetallocatie

Tactische asset allocatie is het proces van het nemen van een actieve houding ten aanzien van de strategische asset allocatie en het aanpassen van de lange termijn doelstelling gewichten voor een korte periode om te profiteren van de markt of economische kansen. Stel bijvoorbeeld dat gegevens erop wijzen dat de vraag naar grondstoffen de komende 18 maanden aanzienlijk zal toenemen. Het kan voor een belegger verstandig zijn om meer kapitaal naar die activaklasse te verschuiven om van de gelegenheid gebruik te maken. Hoewel de strategische allocatie van de portefeuille hetzelfde blijft, kan de tactische allocatie dan worden:

  • Contant geld = 5%
  • Obligaties = 35%
  • Voorraden = 45%
  • Grondstoffen = 15%

Tactische verschuivingen kunnen ook optreden binnen een activaklasse. Stel dat 45% strategische spreiding van de bestanden bestaat uit 30% large-cap en 15% small-cap bedrijven. Als de vooruitzichten voor small-capaandelen er niet gunstig uitzien, kan het een verstandige tactische beslissing zijn om de allocatie binnen aandelen voor een korte tijd te verschuiven naar 40% large-cap en 5% small-cap totdat de omstandigheden veranderen.

Meestal variëren tactische verschuivingen van 5% tot 10%, hoewel ze mogelijk lager zijn. In de praktijk is het ongebruikelijk om een ​​activaklasse tactisch met meer dan 10% aan te passen. Deze grote aanpassing zou een fundamenteel probleem aan het licht brengen bij de constructie van de strategische activaspreiding.

Tactische activaspreiding is iets anders dan het opnieuw in evenwicht brengen van een portefeuille. Tijdens het opnieuw in evenwicht brengen worden transacties uitgevoerd om de portefeuille terug te brengen naar de gewenste strategische activaspreiding. Tactische asset allocatie past de strategische asset allocatie voor een korte tijd aan, met de bedoeling om terug te vallen op de strategische allocatie zodra de kansen op korte termijn verdwijnen.

Belangrijkste leerpunten

  • Tactische activaspreiding houdt in dat men een actieve houding aanneemt ten aanzien van de strategische activaspreiding zelf en het aanpassen van langetermijndoelgewichten voor een korte periode om te profiteren van de markt- of economische kansen.
  • Tactische verschuivingen kunnen ook optreden binnen een activaklasse.
  • Bij een discretionaire TAA past een belegger de activaspreiding aan op basis van marktwaarderingen van de veranderingen op dezelfde markt als de belegging.

Soorten tactische toewijzing van activa

TAA-strategieën kunnen discretionair of systematisch zijn. Bij een discretionaire TAA past een belegger de activaspreiding aan op basis van marktwaarderingen van de veranderingen op dezelfde markt als de belegging. Een belegger, bijvoorbeeld met aanzienlijke aandelenposities, wil deze posities misschien verkleinen als wordt verwacht dat obligaties gedurende een bepaalde periode beter presteren dan aandelen. In tegenstelling tot  aandelenselectie omvat tactische activaspreiding oordelen over hele markten of sectoren. Bijgevolg beschouwen sommige beleggers TAA als een aanvulling op beleggingen in beleggingsfondsen.

Omgekeerd gebruikt een systematische tactische strategie voor activaspreiding een  kwantitatief investeringsmodel om te profiteren van inefficiënties of tijdelijke onevenwichtigheden tussen verschillende activaklassen. Deze verschuivingen gebruiken een basis van bekende anomalieën of inefficiënties op de financiële markten, ondersteund door academisch en praktijkonderzoek.

Voorbeeld uit de echte wereld

Zesenveertig procent van de respondenten in een onderzoek onder kleinere hedgefondsen, schenkingen en stichtingen bleek tactische technieken voor activaspreiding te gebruiken om de markt te verslaan door op markttrends te rijden.