Vraagobligatie met variabele rente

Wat is een vraagobligatie met variabele rente?

Een vraagobligatie met variabele rente is een soort gemeentelijke obligatie (muni) met variabele couponbetalingen die met specifieke tussenpozen worden aangepast. De obligatie is op verzoek betaalbaar aan de obligatiehouder na een rentewijziging. Over het algemeen wordt de huidige geldmarktrente gebruikt om het rentetarief in te stellen, plus of min een vast percentage, wat kan resulteren in een verandering in couponbetalingen in de loop van de tijd.

Hoewel obligatiehouders op elk moment een opeisbare obligatie kunnen aflossen, worden ze vaak aangemoedigd om deze obligaties te behouden om couponbetalingen te blijven ontvangen. De variabele rente van de couponbetaling draagt ​​bij tot een grotere onzekerheid in de couponkasstromen in vergelijking met generieke gemeentelijke obligaties, hoewel een deel van dit risico kan worden beperkt door een terugbetalingsoptie.

Basisprincipes van obligaties met variabele rente

Gemeentelijke obligaties worden uitgegeven door nationale en lokale overheden om kapitaal aan te trekken om openbare projecten te financieren, zoals het bouwen van ziekenhuizen, snelwegen en scholen. In ruil voor het uitlenen van geld aan de gemeenten krijgen beleggers periodiek rente in de vorm van coupons voor de looptijd van de obligatie. Op de vervaldag, de overheid emittent betaalt de nominale waarde van de obligatie aan de obligatiehouders.

Sommige muni-obligaties hebben vaste coupons, terwijl andere variabel zijn. Muni-obligaties met variabele couponrente worden vraagobligaties met variabele rente genoemd. De rentetarieven op deze obligaties worden over het algemeen dagelijks, wekelijks of maandelijks opnieuw ingesteld. De obligaties zijn uitgegeven voor langetermijnfinanciering met looptijden variërend van 20 tot 30 jaar.

Bovendien vereisen vraagobligaties met variabele rente een vorm van liquiditeit in het geval van een mislukte remarketing. De liquiditeitsfaciliteit die wordt gebruikt om het krediet van de emittent te verbeteren, kan een kredietbrief, standby- obligatie-aankoopovereenkomst (BPA) of zelfliquiditeit zijn, die allemaal helpen om deze effecten in aanmerking te laten komen voor geldmarktfondsen.

Een kredietbrief biedt bijvoorbeeld een onvoorwaardelijke toezegging van een bank om investeerders de hoofdsom en rente te betalen op de obligaties met variabele rente in geval van wanbetaling, faillissement of een downgrade van de emittent. Zolang de financiële instelling die de kredietbrief verstrekt, solvabel is, ontvangt de belegger de betaling.

Voorbeeld uit de echte wereld: de optie voor vervroegde aflossing

Obligaties met een variabele rente worden vaak uitgegeven met een ingebedde putfunctie waarmee obligatiehouders de uitgiftes terug kunnen aanbieden aan de uitgevende entiteit op de renteherzieningsdatum. De putprijs is pari plus opgebouwde rente. De obligatiehouders moeten de aanbestedende instantie een bepaald aantal dagen voorafgaand aan de datum waarop de schuldbewijzen worden aangeboden, hiervan in kennis stellen.

Een obligatie met variabele rente zou normaal gesproken worden geplaatst of uitgeoefend als de houder onmiddellijke toegang tot hun fondsen wil, of als de marktrente in de economie is gestegen tot een niveau waarop de huidige couponrente op de obligatie niet aantrekkelijk is.

Als de obligatie vóór de vervaldatum wordt aangeboden vanwege een rentestijging, stelt de remarketingagent een nieuw, hoger tarief voor de obligatie vast. Als de marktrente onder de couponrente daalt, zal de agent de rente opnieuw instellen op de laagste rente om te voorkomen dat er een put op de obligatie wordt uitgeoefend.