Vrijwillige overdracht

Wat is vrijwillige overdracht?

Vrijwillige overdracht verwijst naar een electieve overdracht van titel van de ene persoon naar de andere zonder voldoende aandacht. Overweging verwijst naar een vergoeding die wordt verwacht in ruil voor de woning. Zonder dit zou de transporteur bereid moeten zijn om een ​​juridische verklaring te geven voor de overdracht.

Inzicht in vrijwillige overdracht

Vrijwillige overdracht is, net als elke verkoop van onroerend goed, een vorm van vrijwillige eigendomsoverdracht. Vrijwillig vervoer onderscheidt zich echter door het gebrek aan voldoende aandacht voor de verkoper. Overweging is een juridische term die verwijst naar de vergoeding die wordt gegeven in ruil voor het onroerend goed in kwestie. Hieronder volgen enkele veelvoorkomende scenario’s voor vrijwillige overdracht.

Vrijwillige overdracht om wanbetaling te voorkomen

Sommige achterstallige leners zullen het onroerend goed vrijwillig aan de kredietgever overdragen om wanbetaling en de gevolgen die dit heeft voor de kredietgeschiedenis van de lener te voorkomen. De geldschieter kan transporteren van accepteren titel, dan verkopen het pand. De geldschieter kan dan het recht hebben om een ​​verzekeringsclaim in te dienen om een ​​eventueel resterende tekortkoming te herstellen, afhankelijk van de lokale wetgeving. Door een dergelijke overdracht te doen, vermijdt de lener het stigma van wanbetaling.

Frauduleuze vrijwillige overdracht om schuldeisers te vermijden

In de meeste staten is het illegaal om eigendommen over te dragen aan een derde partij om te voorkomen dat schuldeisers vorderingen op dat eigendom krijgen. Dit staat bekend als een frauduleuze overdracht en schuldeisers kunnen hun vordering op het onroerend goed via civielrechtelijke procedures indienen. Sancties zijn afhankelijk van de vraag of de rechtbank oordeelt dat de fraude feitelijk, dat wil zeggen opzettelijk of constructief is, wat een de facto frauduleuze transactie beschrijft.

Vrijwillige overdracht voor liefdadigheidsdoeleinden

Donoren die onroerend goed aan een liefdadigheidsorganisatie willen overdragen, moeten de tegenprestatie zorgvuldig beheren om de gewenste belastingaftrek te garanderen. De ontvangende organisatie moet een IRS-belastingvrijstelling met een goede reputatie hebben en de transactie moet naar behoren worden gecontroleerd door onafhankelijke taxateurs en belastingadvocaten. Met deze waarborgen komt de vergoeding in de vorm van een belastingaftrek.

Vrijwillige overdracht aan nakomelingen

Een vastgoedeigenaar kan onroerend goed aan een afstammeling overdragen als een geschenk of via een testament. Veel staten staan ​​toe dat een schenkingsakte van eigenaar verandert, waarbij een nominale vergoeding wordt vermeld die een klein geldbedrag kan zijn of gewoon liefde en genegenheid. Een dergelijk geschenk kan als verdacht worden beschouwd wanneer schuldeisers het bezit van het onroerend goed zoeken om aan vorderingen op het onroerend goed te voldoen.

Onvrijwillig vervoer is de overdracht van onroerend goed zonder toestemming van de eigenaar. Dit kan gebeuren in geval van veroordeling wegens verwaarlozing of natuurrampen, het niet betalen van belastingen of het overlijden van een eigenaar van het onroerend goed zonder directe erfgenamen. In dergelijke gevallen neemt de staat het bezit over.