Vertrouwen verspillen

Wat is een verspillende trust?

Een verspillende trust wordt zo genoemd omdat de activa in de loop van de tijd uitgeput raken, aangezien deelnemers aan het plan uitbetalingen ontvangen zoals vereist onder het plan. De trust ontvangt geen nieuwe bijdragen, dus de opdrachtgever weigert. Een verspillende trust kan ook verwijzen naar inkomensvertrouwen die uitputtende activa aanhouden, zoals olie- en gasactiva. 

Een verspillend vertrouwen begrijpen

Een verspillende  trust  houdt activa vast wanneer een gekwalificeerd plan wordt bevroren. Bij een verkwistende trust kan de trustee een deel van de hoofdsom gebruiken om het niveau van de betalingen aan de begunstigden op peil te houden, zoals vereist in het plan. Dit gebruik van de hoofdfondsen is omdat de inkomsten die door de activa van het plan worden gegenereerd, mogelijk onvoldoende zijn om dergelijke betalingen te voldoen. 

Voorbeeld van een verspillende trust

Een verspillende trust kan bijvoorbeeld worden opgericht wanneer een bedrijf overschakelt van een pensioenplan voor zijn werknemers naar een 401 (k) -plan. Het bedrijf plaatst de pensioenfondsen in een verspillende trust, die nog steeds wordt gedebiteerd voor pensioenuitkeringen. Het fonds wordt echter niet langer gecrediteerd met fondsen omdat de huidige werknemersbijdragen naar de 401 (k) gaan. De fondsen in de trust “verspillen” uiteindelijk tot nul.

Trusts voor commerciële inkomsten

Een trust voor commerciële inkomsten bezit inkomstengenererende activa en heeft beursgenoteerde aandelen in gesloten fondsen verhandeld. Beheerders van inkomensvertrouwen proberen doorgaans een gediversifieerde portefeuille van inkomstengenererende activa in het trustfonds op te bouwen met een gestage stroom van uitkeringen. Trusts voor commerciële inkomsten kunnen worden gekocht en verkocht op beurzen op de financiële markten.

Closed-end fondsen hebben doorgaans een lagere liquiditeit dan open-end fondsen (ETF’s). Om deze reden zullen veel van de closed-end fondsen worden verhandeld op afspraak, of wanneer een andere belegger aandelen wil verhuizen. Institutionele beleggers zullen bij het beleggen in producten met lagere volumes rekening houden met liquiditeit.

Inkomstenvertrouwensbedrijven zijn algemeen bekend als vastgoedbeleggingsfondsen. REIT’s zijn de meest voorkomende trusts voor bedrijfsinkomsten. Ze bieden openbaar verhandelde aandelen aan op de open markt en bouwen een portefeuille van inkomstenbetalende vastgoedinvesteringen op. De inkomenscomponent van een corporate trust die wordt aangeduid als een REIT, maakt de aandelen tot een goede investering voor inkomensgerichte beleggers. Registratie als een bedrijf is vereist om een ​​portefeuille van inkomstengenererende activa op te bouwen en openbaar verhandelde aandelen op een beurs aan te bieden.

REIT’s bieden doorgaans hogere opbrengsten dan andere op aandelen lijkende activa. Sommige REIT’s worden als defensief beschouwd, terwijl andere risicovollere beleggingen kunnen zijn. REIT’s zijn de afgelopen jaren populairder geworden en hebben veel subindustrieën: kantoren, industrie, woningen, bosbouw, gezondheidszorg, zelfopslag, infrastructuur en vele andere.

De belangrijkste aanduiding die vastgoedbeleggingsmaatschappijen onderscheidt, is hun keuze om een ​​formulier 1120-REIT in te dienen bij de  Internal Revenue Service. Belastingwetten voor commerciële trusts worden gedetailleerd beschreven in sectie 856 van de Internal Revenue Code. Als een trust voor commerciële inkomsten hebben entiteiten veel speelruimte bij het structureren van hun bedrijf. Het indienen van een formulier 1120-REIT bij de IRS duidt ze echter specifiek aan als een vastgoedbeleggingstrust en vereist dat ze 90% van hun belastbaar inkomen in uitkeringen aan hun investeerders betalen.