Wet op de openbaarmaking van welzijns- en pensioenplannen (WPPDA)
Wat was de Wet op de openbaarmaking van welzijns- en pensioenplannen (WPPDA)?
De Welfare Pensions Plan and Disclosure Act (WPPDA) was een wet uit de jaren vijftig die het Amerikaanse ministerie van Arbeid voor het eerst regelgevende macht gaf over particuliere pensioenregelingen. In een poging de transparantie te vergroten, verplichtte de WPPDA werkgevers en vakbonden omplanbeschrijvingenen financiële rapporten aan de overheid te verstrekken. Het was bedoeld om de sponsors van het plan meer verantwoording te laten afleggen aan deelnemers en begunstigden over de financiële gezondheid van de plannen.
Belangrijkste leerpunten
- De Welfare Pensions Plan and Disclosure Act (WPPDA) was een stuk Amerikaanse wetgeving die van kracht was van de jaren vijftig tot zeventig en die de personeelsbeloningen en pensioenregelingen regelde.
- WPPDA was de eerste wet die regels en toezicht bood om personeelsbeloningen te beschermen en een gunstige fiscale behandeling en andere prikkels vast te stellen.
- In 1974 werd WPPDA vervangen door de veel bredere Wet op het inkomen van werknemers op pensioen (ERISA).
Inzicht in de Wet op de openbaarmaking van welzijns- en pensioenplannen
De Welfare Pensions Plan and Disclosure Act verplicht de Arbeidsafdeling om informatie in te dienen over alle pensioenregelingen waaraan meer dan 25 werknemers deelnemen. Het vereiste ook dat pensioenregelingen met in totaal tussen de 25 en 100 werknemers gedetailleerde beschrijvingen van de planadministratie moesten indienen. Plannen met meer dan 100 deelnemers moeten jaarlijks een financiële rapportage indienen, naast het verstrekken van relevante details over hun plan.
Een wijziging uit 1962 van het Welfare Pensions Plan and Disclosure Act vergrootte de regelgevende autoriteit over de plannen door de overheid interpretatieve en onderzoeksbevoegdheden te geven. De WPPDA was een voorloper van de veel bredere Wet op het inkomen van werknemers op pensioen (ERISA), die deze in 1974 verving.
Hoe ERISA zich uitbreidde op de WPPDA
De Employee Retirement Income Security Act van 1974 beschermt de pensioenactiva van Amerikanen door regels te implementeren die gekwalificeerde pensioenregelingen moeten volgen om ervoor te zorgen dat fiduciaires van pensioenfondsen de activa op de juiste manier gebruiken. Zoals uiteengezet door ERISA, moeten plannen de deelnemers informatie verschaffen over de kenmerken en financiering van het plan, en regelmatig gratis relevante informatie produceren.
ERISA vult de vereisten van het Welfare Pensions Plan and Disclosure Act aan door normen voor fiduciaire plichten vast te stellen, het plan te beschermen tegen wanbeheer en de rechten van deelnemers en begunstigden te vergroten. ERISA definieert een fiduciair als iedereen die discretionaire bevoegdheid of zeggenschap uitoefent over het beheer of de activa van een plan, inclusief iedereen die beleggingsadvies geeft aan het plan.
Fiduciaires die de principes van behoorlijk gedrag niet volgen, kunnen verantwoordelijk worden gehouden voor het goedmaken van verliezen voor het plan. Bovendien behandelt ERISA fiduciaire bepalingen en verbiedt het misbruik van activa door middel van deze specifieke reeks bepalingen.
Naast het informeren van deelnemers over hun wettelijke rechten, verleent ERISA deelnemers het recht om te dagvaarden voor voordelen en schending van fiduciaire plichten. Om ervoor te zorgen dat deelnemers hun pensioenbijdragen niet verliezenals een bepaald plan wordt beëindigd, garandeert ERISA de betaling van bepaalde voordelen via de Pension Benefit Guaranty Corporation, een federaal in kaart gebrachte onderneming.