Rendement op eigen vermogen (ROE) versus rendement op activa (ROA): wat is het verschil?
Rendement op eigen vermogen (ROE) versus rendement op activa (ROA): een overzicht
Rendement op eigen vermogen (ROE) en rendement op activa (ROA) zijn twee van de belangrijkste maatstaven om te evalueren hoe effectief het managementteam van een bedrijf zijn werk doet door het aan het bedrijf toevertrouwde kapitaal te beheren. De belangrijkste onderscheidende factor tussen ROE en ROA is financiële hefboomwerking of schulden. Hoewel ROE en ROA verschillende maatstaven zijn voor de effectiviteit van het management, laat de DuPont Identity-formule zien hoe nauw ze verwant zijn.
De formule voor ROE:
De formule voor ROA:
ROA=Net IncomeTotal Assetswhere:Total Assets=Shareholder Equity+Liabilities\ begin {uitgelijnd} & \ text {ROA} = \ frac {\ text {Netto-inkomen}} {\ text {Totaal vermogen}} \\ & \ textbf {waarbij:} \\ & \ text {Totaal vermogen} = \ tekst {Aandeelhoudersvermogen} + \ tekst {Passiva} \\ \ end {uitgelijnd}ROA=Totale activa
ROE versus ROA: belangrijkste verschillen
De manier waarop rekening wordt gehouden met de schulden van een bedrijf, is het belangrijkste verschil tussen ROE en ROA. Als er geen schulden zijn, zullen het eigen vermogen en de totale activa van de onderneming gelijk zijn. Logischerwijs zouden zijn ROE en ROA ook hetzelfde zijn.
Maar als dat bedrijf een financiële hefboomwerking op zich neemt, zou zijn ROE hoger zijn dan zijn ROA. Door schulden aan te gaan, vergroot een bedrijf zijn activa dankzij de cash die binnenkomt. Ervan uitgaande dat het rendement constant is, zijn de activa nu hoger dan het eigen vermogen en is de noemer van de berekening van het rendement op activa hoger omdat de activa hoger zijn. ROA zal dus dalen terwijl ROE op het vorige niveau blijft.
ROE en de identiteit van DuPont
De identiteit van DuPont verklaart de relatie tussen ROE en ROA als maatstaven voor de effectiviteit van het management. Het is een populaire formule die inzicht geeft in de componenten van de ROE van een bedrijf. Er zijn verschillende iteraties van de DuPont-formule, de twee, drie- en vijfdelige.
De eerste helft van de vergelijking ( netto-inkomen gedeeld door totale activa) is de definitie van ROA, die meet hoe efficiënt het management zijn totale activa gebruikt (zoals gerapporteerd op de balans ) om winst te genereren (zoals gemeten door het nettoresultaat over het inkomen verklaring ).
De tweede helft van de vergelijking wordt financiële leverage genoemd, ook wel de equity-multiplier genoemd. Een groter aandeel van activa in vergelijking met het eigen vermogen toont aan in hoeverre schuld (leverage) wordt gebruikt in de kapitaalstructuur van een bedrijf.
Voorbeeld van ROE en ROA
ROE en ROA zijn belangrijke componenten in het bankwezen voor het meten van bedrijfsprestaties. Rendement op eigen vermogen (ROE) helpt investeerders te beoordelen hoe hun investeringen inkomsten genereren, terwijl rendement op activa (ROA) investeerders helpt te meten hoe het management zijn activa of middelen gebruikt om meer inkomsten te genereren.
In 2013rapporteerde bankgigantBank of America Corp ( kapitaalkosten willen dekken, zouden de ROE-niveaus dichter bij 10% moeten liggen. Voorafgaand aan de financiële crisis van 2008-2009 rapporteerde Bank of America ROE-niveaus dichter bij 13% en ROA-niveaus dichter bij 1%.
Het komt neer op
Er zijn belangrijke verschillen tussen ROE en ROA die het voor investeerders en bedrijfsleiders noodzakelijk maken om beide statistieken in overweging te nemen bij het evalueren van de effectiviteit van het management en de activiteiten van een bedrijf. Afhankelijk van het bedrijf kan het ene relevanter zijn dan het andere. Daarom is het belangrijk om ROE en ROA te beschouwen in samenhang met andere financiële prestatiestatistieken.