Wat zijn de 9 belangrijkste soorten financiële instellingen?
Op de huidige markt voor financiële dienstverlening bestaat er een financiële instelling die een breed scala aan deposito, kredietverlenings- en investeringsproducten aanbiedt aan particulieren, bedrijven of beide. Terwijl sommige financiële instellingen zich richten op het verlenen van diensten en rekeningen voor het grote publiek, zullen andere waarschijnlijk alleen bepaalde consumenten bedienen met een meer gespecialiseerd aanbod. Om te weten welke financiële instelling het meest geschikt is om in een specifieke behoefte te voorzien, is het belangrijk om het verschil te begrijpen tussen de soorten instellingen en de doeleinden die ze dienen.
Belangrijkste leerpunten
- Er zijn 9 hoofdtypen financiële instellingen die een verscheidenheid aan diensten verlenen, van hypotheekleningen tot investeringsvehikels.
- Aangezien financialisering ons leven blijft doordringen, wordt het steeds waarschijnlijker dat u een account of product zult hebben dat door verschillende van deze typen wordt aangeboden.
- Hier bekijken we deze, van centrale banken tot buurtbanken en alles daartussenin.
1. Centrale banken
Centrale banken zijn de financiële instellingen die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op en het beheer van alle andere banken. In de Verenigde Staten is de centrale bank de Federal Reserve Bank, die verantwoordelijk is voor het voeren van monetair beleid en toezicht op en regulering van financiële instellingen.
Individuele consumenten hebben geen direct contact met een centrale bank; in plaats daarvan werken grote financiële instellingen rechtstreeks samen met de Federal Reserve Bank om producten en diensten aan het grote publiek te leveren.
De belangrijkste categorieën financiële instellingen zijn onder meer centrale banken, particuliere en commerciële banken, internetbanken, kredietverenigingen, spaar- en kredietverenigingen, investeringsbanken, investeringsmaatschappijen, beursvennootschappen, verzekeringsmaatschappijen en hypotheekmaatschappijen.
2. Retail- en commerciële banken
Traditioneel boden retailbanken producten aan individuele consumenten aan, terwijl commerciële banken rechtstreeks met bedrijven werkten. Momenteel bieden de meeste grote banken deposito’s, leningen en beperkt financieel advies aan beide demografische groepen.
Producten die worden aangeboden bij particuliere en commerciële banken zijn onder meer betaal- en spaarrekeningen, depositocertificaten (cd’s), persoonlijke en hypotheekleningen, creditcards en zakelijke bankrekeningen.
3. Internetbanken
Een nieuwere nieuwkomer op de markt voor financiële instellingen zijn internetbanken, die op dezelfde manier werken als retailbanken. Internetbanken bieden dezelfde producten en diensten aan als conventionele banken, maar doen dat via online platforms in plaats van fysieke locaties.
Onder internetbanken zijn er twee categorieën: digitale banken en neobanken. Digitale banken zijn platforms die alleen online zijn en die zijn aangesloten bij traditionele banken. Neobanken zijn echter pure digitale native banken zonder enige band met een andere bank dan zichzelf.
4. Kredietverenigingen
Kredietverenigingen bedienen een specifieke demografie op basis van hun lidmaatschap, zoals leraren of leden van het leger. Hoewel de aangeboden producten lijken op aanbiedingen van particuliere banken, zijn kredietverenigingen eigendom van hun leden en werken zij ten behoeve van hen.
5. Spaar- en kredietverenigingen
Financiële instellingen die onderling worden gehouden en die niet meer dan 20% van de totale kredietverlening aan bedrijven verstrekken, vallen onder de categorie spaar- en leenverenigingen. Individuele consumenten gebruiken spaar- en leenverenigingen voor deposito’s, persoonlijke leningen en hypotheekleningen.
6. Investeringsbanken en bedrijven
Investeringsbanken nemen geen deposito’s; in plaats daarvan helpen ze individuen, bedrijven en overheden om kapitaal aan te trekken door de uitgifte van effecten. Beleggingsmaatschappijen, traditioneel bekend als onderlinge fondsbedrijven, bundelen fondsen van particulieren en institutionele beleggers om hen toegang te geven tot de bredere effectenmarkt. Robo-adviseurs zijn de nieuwe generatie van dergelijke bedrijven, mogelijk gemaakt door mobiele technologie om investeringsdiensten kosteneffectiever te ondersteunen en bredere toegang tot investeringen door het publiek te bieden.
7. Makelaarskantoren
Makelaarsbedrijven helpen individuen en instellingen bij het kopen en verkopen van effecten onder beschikbare investeerders. Klanten van beursvennootschappen kunnen aandelen, obligaties, onderlinge fondsen, exchange-traded funds (ETF’s) en sommige alternatieve beleggingen plaatsen.
8. Verzekeringsmaatschappijen
Financiële instellingen die individuen helpen het risico op verlies over te dragen, worden verzekeringsmaatschappijen genoemd. Individuen en bedrijven gebruiken verzekeringsmaatschappijen om zich te beschermen tegen financiële verliezen als gevolg van overlijden, arbeidsongeschiktheid, ongevallen, materiële schade en andere tegenslagen.
9. Hypotheekbedrijven
Financiële instellingen die hypothecaire leningen verstrekken of financieren, zijn hypotheekmaatschappijen. Hoewel de meeste hypotheekbedrijven de individuele consumentenmarkt bedienen, zijn sommige gespecialiseerd in het verstrekken van uitsluitend commerciële vastgoedleningen.