Wat zijn voorbeelden van de politiek van varkensvaten in de Verenigde Staten?
Als je ooit politieke thrillers hebt gezien, zul je snel geloven dat politiek een smerig spel is. In de fictieve wereld zijn politici vaak corrupte individuen die worden gedreven door hebzucht en persoonlijk gewin, steekpenningen aannemen en gunsten uitwisselen voor de steun van lobbyisten en andere belangrijke beïnvloeders. Maar dat is in de echte wereld niet het geval, toch? Voor het grootste deel is dat niet het geval, maar er zijn gevallen waarin geld, macht en politieke steun het grotere goed van allen overstijgen. Dit artikel behandelt de politiek van varkensvaten en enkele van de belangrijkste voorbeelden van deze praktijk in de Verenigde Staten.
Belangrijkste leerpunten
- De politiek van varkensvaten komt slechts één groep mensen ten goede, ook al wordt het bijna altijd gefinancierd door de grotere gemeenschap.
- De praktijk heeft betrekking op vriendjeskapitalisme waarbij de relaties tussen zakenlieden en de overheid bepalend zijn voor succes.
- Projecten voor varkensvaten bereikten een hoogtepunt in 2006 met ongeveer 14.000 projecten die tussen 1991 en 2014 ongeveer $ 30 miljard ontvingen.
- De voorgestelde Gravina Island-brug in Alaska en de Big Dig in Boston zijn voorbeelden van uitgaven voor varkensvaten.
Wat is Pork Barrel Politics?
De politiek van varkensvaten is sinds de jaren 1800 aanwezig in de wetgevende en, in mindere mate, uitvoerende takken van de Verenigde Staten. De term wordt doorgaans op een denigrerende manier gebruikt en verwijst naar de praktijk van politici die gunsten uitwisselen met kiezers of speciale belangengroepen in ruil voor politieke steun. Dit kan komen in de vorm van stemmen of campagnebijdragen. De politiek van varkensvaten – ook wel bekend als patronage – komt primair of exclusief ten goede aan slechts één groep mensen, ook al wordt het bijna altijd gefinancierd door de grotere gemeenschap.
De praktijk van varkensvleesvat politiek betreft vriendjeskapitalisme. In dit soort gevallen bepalen de relaties tussen zakenlieden en de overheid het succes – niet de vrije markt.
Nee zeggen tegen Pork Barrel Politics
Voorbeelden van Congres voorgestelde begrotingen. Tussen 1991 en 2014 bereikten de projecten voor varkensvaten en de hoeveelheid geld die op deze manier werd verdeeld een hoogtepunt in 2006, met ongeveer 14.000 projecten die ongeveer $ 30 miljard ontvingen. Het kwam op het punt waarop mensen het opmerkten, wat ertoe leidde dat het Congres actie ondernam.
In 2010, het Congres zet een moratorium op de praktijk van oormerken-zet geld opzij voor een bepaald doel-die wetgevende add-ons geplaatst voor de kredieten facturen in staat een wetgever om trechter geld aan speciale projecten. Oormerken waren een gangbare praktijk die door wetgevers werd gebruikt bij het aannemen van een breed wetsvoorstel.
Het Congres heeft in 2010 een moratorium ingesteld op de praktijk van oormerken – geld opzij zetten voor een bepaald doel.
Gevallen van Pork Barrel Politics
De uitgaven voor varkensvaten en de kruising van geld en politiek gaan meer dan een eeuw terug in de Amerikaanse politiek. Abraham Lincoln, bijvoorbeeld, verhandelde contracten uit de burgeroorlog aan zakenlieden uit het noorden in ruil voor mecenaatsbanen en campagnesteun. Op een meer lokaal niveau werd de regering van New York in het begin van de 20e eeuw gedomineerd door Tammany Hall, een politieke organisatie die regelmatig overheidscontracten ruilde voor politieke macht.
De brug naar nergens
Het Amerikaanse publiek keerde zich tegen het einde van 2005 tegen het oormerken van geld via de politiek van varkensvaten. Dit was een reactie op een grote federale snelwegtransportwet waarin concessies voor de staat Alaska waren opgenomen. Het congres keurde aanvankelijk meer dan $ 230 miljoen goed voor de beruchte brug naar nergens. Het voorstel was om een brug te bouwen die de stad Ketchikan, Alaska, zou verbinden met het vliegveld op Gravina Island. De eerste had een bevolking van minder dan 9.000, terwijl de laatste slechts 50 inwoners had.
Het project zou worden gefinancierd door federale belastingbetalers, waarvan slechts een paar Alaskanen de vruchten zouden plukken. Na publieke verontwaardiging werden de fondsen omgeleid en werd het project geschrapt.
Boston’s Big Dig
Een ander voorbeeld is het Big Dig-project in Boston, een stuk snelweg van 3,5 mijl dat ondergronds is verplaatst. Het was een van de duurste snelwegprojecten in het land, om nog maar te zwijgen van een van de meest gecompliceerde vanwege vertragingen, sterfgevallen en gebreken.
Federale fondsen werden door de toenmalige voorzitter van het Huis Tip O’Neill naar het lokale project geleid. Het project, dat in 1982 van start ging, werd uiteindelijk in 2007 voltooid. Het hele project kostte bijna $ 15 miljard – een kost die aanzienlijk hoger was dan het oorspronkelijke budget van bijna $ 3 miljard.
Andere opmerkelijke voorbeelden
In 2011 kende de stad Bozeman, Montana, de Montana State University meer dan $ 740.000 toe voor onderzoek naar het gebruik van grazende schapen als middel om onkruid te bestrijden. Het kwam in de vorm van een driejarige subsidie, aangekondigd door de vice-secretaris van de Amerikaanse landbouw, Kathleen Merrigan.
Historisch gezien bevat de Kredietwet van het Ministerie van Defensie (DoD) het meeste varkensvlees. In het budget van het fiscale jaar 2014 werd meer dan $ 90 miljoen toegewezen aan tankupgrades die het Amerikaanse leger niet eens wilde. De prijs werd kennelijk uitgereikt omdat de leverancier van de tanks operaties had in verschillende congresdistricten.