Debt-to-equity-ratio’s (D / E) voor de sector nutsbedrijven
De nutssector omvat alle bedrijven waarvan de kernactiviteit bestaat uit het produceren, opwekken of distribueren van basisvoorzieningen: gas, elektriciteit en water. De gemiddelde ratio schuld / eigen vermogen, of D / E-ratio, voor de nutssector in het eerste kwartaal van 2020 was 0,08. In het vierde kwartaal van 2018 bereikte het een waarde van 0,15, wat voldoende was voor Moody’s Investors Service om een negatief vooruitzicht op Amerikaanse gereguleerde nutsbedrijven uit te geven en vast te houden voor 2019.1
Belangrijkste leerpunten:
- De gemiddelde ratio schuld / eigen vermogen voor de nutssector in het eerste kwartaal van 2020 was 0,08.
- Nutsbedrijven hebben doorgaans een hoge schuldenlast en zijn onderhevig aan renterisico’s.
- Aandelenbedrijven in de nutssector presteren over het algemeen het best wanneer de rentetarieven dalen of laag zijn.
Inzicht in de verhouding tussen schuld en eigen vermogen
De D / E-ratio is een maatstaf die wordt gebruikt om de mate van financiële hefboomwerking van een bedrijf te bepalen. Omdat nutsbedrijven doorgaans hoge schulden hebben, zijn ze onderhevig aan renterisico ’s en is de D / E-ratio een belangrijke maatstaf voor het evalueren van de algehele financiële gezondheid van een bedrijf. De industrieën met doorgaans hoge D / E-ratio’s zijn nutsbedrijven en financiële diensten, terwijl groothandelaren en dienstverlenende bedrijven doorgaans lage D / E-ratio’s hebben.
Kapitaalintensieve industrieën, zoals olie- en gasraffinage of nutsbedrijven, zoals telecommunicatie, hebben aanzienlijke financiële middelen en grote hoeveelheden geld nodig om goederen of diensten te produceren.
De telecommunicatie-industrie investeert fors in infrastructuur, bijvoorbeeld door duizenden kilometers kabels aan te leggen om klanten van dienst te zijn. Er zijn ook lopende investeringsuitgaven voor noodzakelijk onderhoud, upgrades en uitbreiding van servicegebieden. Al deze kosten en financiële verplichtingen betekenen hoge schulden en rentelasten, waardoor de D / E-ratio stijgt.
De aandelen van bedrijven in de nutssector presteren over het algemeen het beste wanneer de rente daalt of laag is, omdat ze doorgaans hoge schulden hebben.
Berekening van de D / E-verhouding
Om de D / E-ratio van een bedrijf te berekenen, deelt u de totale verplichtingen door het bedrag aan eigen vermogen dat door aandeelhouders wordt verstrekt. Deze maatstaf onthult de respectieve bedragen aan schulden en eigen vermogen die een bedrijf gebruikt om zijn activiteiten te financieren. De D / E-ratio voor een sector kan worden bepaald door de D / E-ratio’s voor alle bedrijven binnen de sector te berekenen en te middelen.
Wanneer de D / E-ratio van een bedrijf hoog is, is dit meestal een teken dat het bedrijf een agressieve financieringsaanpak van schulden heeft gekozen. In dit geval kunnen extra rentelasten vaak leiden tot volatiliteit in winstrapporten. Als de gegenereerde inkomsten hoger zijn dan de rentekosten, profiteren de aandeelhouders. Als de kosten van schuldfinanciering echter opwegen tegen het rendement van het extra kapitaal, kan de financiële last te zwaar zijn voor het bedrijf.
D / E-overwegingen voor de nutssector
Het beoordelen van een bedrijf met behulp van de D / E-ratio is afhankelijk van de bedrijfstak van het bedrijf. Kapitaalintensieve bedrijfstakken, zoals nutsbedrijven, hebben relatief hogere D / E-ratio’s. Daarom moeten de D / E-ratio’s worden overwogen in vergelijking met vergelijkbare bedrijven binnen dezelfde bedrijfstak. Over het algemeen worden verhoudingen van 0,5 en lager als uitstekend beschouwd, terwijl verhoudingen boven 2,0 als ongunstiger worden beschouwd.
Nutsbedrijven hebben vaak een hoge schuldenlast omdat hun infrastructuurvereisten grote, periodieke kapitaaluitgaven noodzakelijk maken. Ze hebben echter ook een grote hoeveelheid investeringsvermogen omdat het zulke “fundamentele” aandelen zijn; zij zijn opgenomen in de investering portfolio van veel fondsen en individuele beleggers.