Overbrengingsverhouding versus schuld / eigen vermogen: wat is het verschil?

Overbrengingsverhouding versus schuld / eigen vermogen: een overzicht

Gearing ratio’s vormen een brede categorie van financiële ratio’s, waarvan de schuld / eigen vermogen ratio het overheersende voorbeeld is. Accountants, economen, investeerders, geldschieters en bedrijfsleiders gebruiken allemaal gearing ratio’s om de relatie tussen het eigen vermogen en de schuld te meten. Vaak zie je de schuld / eigen vermogen-ratio genaamd de gearing-ratio, hoewel het technisch gezien juister zou zijn om ernaar te verwijzen als een gearing-ratio.

Alle bedrijven moeten een evenwicht vinden tussen de voordelen van het gebruik van hun activa en de nadelen die gepaard gaan met financieringsrisico’s. Met dezelfde onzekerheid worden investeerders en geldschieters geconfronteerd die met die bedrijven omgaan. Overbrengingsverhoudingen zijn een manier om financieel gezonde bedrijven te onderscheiden van bedrijven in moeilijkheden.

Overbrengingsverhouding begrijpen

“Gearing” verwijst simpelweg naar financiële hefboomwerking. Overbrengingsverhoudingen richten zich meer op het concept van hefboomwerking dan andere verhoudingen die worden gebruikt in boekhoudkundige of investeringsanalyse. Deze conceptuele focus voorkomt dat overbrengingsverhoudingen nauwkeurig worden berekend of uniform worden geïnterpreteerd. Het onderliggende principe gaat er doorgaans van uit dat een bepaalde hefboomwerking goed is, maar dat een organisatie te veel in gevaar brengt.

Op een fundamenteel niveau wordt gearing soms onderscheiden van hefboomwerking. Hefboomwerking verwijst naar het bedrag van de schuld dat is aangegaan om te investeren en een hoger rendement te behalen, terwijl gearing verwijst naar schuld samen met het totale eigen vermogen – of een uitdrukking van het percentage van de bedrijfsfinanciering door middel van leningen. Dit verschil komt tot uiting in het verschil tussen de schuldgraad en de schuldratio.

Anders gezegd, leverage verwijst naar het gebruik van schulden. Gearing is een soort leverage-analyse waarbij het eigen vermogen van de eigenaar wordt meegerekend, vaak uitgedrukt als een ratio in financiële analyse.

Inzicht in de verhouding schuld / eigen vermogen

De verhouding schuld / eigen vermogen vergelijkt de totale verplichtingen met het eigen vermogen. Het is een van de meest wijdverbreide en consequent gebruikte ratio’s voor hefboomwerking / schuldgraad, die aangeeft hoeveel leveranciers, geldschieters en andere schuldeisers zich hebben gecommitteerd aan het bedrijf versus wat de aandeelhouders hebben toegezegd. Er bestaan ​​verschillende variaties in de verhouding tussen schuld en eigen vermogen en er worden verschillende niet-officiële standaarden gebruikt tussen verschillende bedrijfstakken. Banken hebben vaak vooraf ingestelde beperkingen voor de maximale verhouding tussen schuld en eigen vermogen van leners voor verschillende soorten bedrijven, zoals gedefinieerd in schuldconvenanten.

Speciale overwegingen

De waarden van de verhouding tussen schuld en eigen vermogen liggen meestal tussen 0,1 (bijna geen schuld ten opzichte van eigen vermogen) en 0,9 (zeer hoge schulden ten opzichte van eigen vermogen). De meeste bedrijven streven naar een verhouding tussen deze twee uitersten, zowel om redenen van economische duurzaamheid als om investeerders of kredietverstrekkers aan te trekken. Schulden / eigen vermogen weerspiegelt, net als alle schuldratio’s, de kapitaalstructuur van het bedrijf. Een hogere ratio is niet altijd een slechte zaak, omdat schulden normaal gesproken een goedkopere financieringsbron zijn en gepaard gaan met hogere belastingvoordelen.

Bij het bekijken van schuldratio’s moet rekening worden gehouden met de omvang en geschiedenis van specifieke bedrijven. Grotere, gevestigde bedrijven kunnen hun verplichtingen opdrijven naar een hoger percentage van hun balans zonder ernstige zorgen te baren. Bedrijven die geen lange staat van dienst hebben, zijn veel gevoeliger voor hoge schuldenlast.