Welke impact heeft de handelsbalans op de berekeningen van het bbp?
De handelsbalans is een van de belangrijkste componenten van de formule van het bruto binnenlands product (bbp) van een land. Het bbp neemt toe als er een handelsoverschot is : dat wil zeggen, de totale waarde van goederen en diensten die binnenlandse producenten in het buitenland verkopen, overtreft de totale waarde van buitenlandse goederen en diensten die binnenlandse consumenten kopen. Als binnenlandse consumenten meer uitgeven aan buitenlandse producten dan binnenlandse producenten aan buitenlandse consumenten verkopen – een handelstekort – dan daalt het bbp.
Een standaardformule voor het BBP kan als volgt worden geschreven:
Inzicht in de handelsbalans
Er zijn maar weinig economische onderwerpen die zoveel verwarring en discussie hebben veroorzaakt als de handelsbalans. Deze verwarring wordt veroorzaakt door de taal die wordt gebruikt bij het rapporteren van de netto handel in eindproducten van een land; “trade deficit ” klinkt slecht, terwijl de “trade surplus ” klinkt goed.
Zolang de wisselkoersen echter vrij zweven, bestaan handelsonevenwichtigheden op de lange termijn nooit echt. Zelfs als ze dat zouden doen, is er weinig reden om aan te nemen dat ze negatieve gevolgen zouden hebben.
Stel dat de Verenigde Staten een handelstekort van $ 100 miljoen hadden met Duitsland, grotendeels omdat Amerikanen meer van Duitse auto’s hielden dan van Amerikaanse auto’s. De betalingen, in dollars, die door Amerikanen aan Duitse autofabrikanten werden gedaan, zouden uiteindelijk in de vorm van activa in dollars thuiskomen. Door Duitse auto’s te kopen, hebben Amerikanen dollars aan de Duitsers verkocht. In ruil daarvoor kunnen de Duitsers activa kopen zoals schatkistpapier (T-bills) of Amerikaans onroerend goed. Dus hoewel het BBP van de VS met $ 100 miljoen zou dalen, is de Amerikaanse economie niet slechter af (en heeft ze daadwerkelijk geprofiteerd van) de netto- uitwisseling.
Bovendien zijn er enkele problemen met het bbp in het algemeen. Het BBP meet de dollarwaarde van afgewerkte goederen en diensten in een economie; het wordt gepresenteerd in termen van wat consumenten hebben uitgegeven. Het meet niet hoe efficiënt een economie goederen produceert, of de levensstandaard stijgt of dat er voldoende productief kapitaal is geïnvesteerd.