Overlopende uitgaven versus crediteuren: wat is het verschil?
Overlopende uitgaven versus crediteuren: een overzicht
Bedrijven moeten verantwoording afleggen voor uitgaven die ze in het verleden hebben gemaakt of die in de toekomst zullen worden betaald. Boekhouding op transactiebasis is een methode om dergelijke geaccumuleerde betalingen bij te houden, hetzij als te betalen uitgaven of als te betalen rekeningen. Overlopende kosten zijn die verplichtingen die in de loop van de tijd zijn opgebouwd en die moeten worden betaald.
Schulden aan de andere kant zijn kortlopende verplichtingen die in de nabije toekomst zullen worden betaald. Hieronder gaan we wat meer in detail in op elk type balanspost.
Belangrijkste leerpunten
- Overlopende kosten zijn die verplichtingen die in de loop van de tijd zijn opgebouwd en die moeten worden betaald.
- Overlopende kosten worden beschouwd als kortlopende verplichtingen omdat de betaling doorgaans binnen een jaar na de transactiedatum verschuldigd is.
- De crediteuren zijn kortlopende verplichtingen die in de nabije toekomst zullen worden betaald.
Overlopende uitgaven
Overlopende rekeningen (ook wel overlopende passiva genoemd) zijn betalingen die een bedrijf in de toekomst moet betalen en waarvoor al goederen en diensten zijn geleverd. Dit soort kosten wordt op de balans gerealiseerd en betreft doorgaans kortlopende verplichtingen. Overlopende passiva worden aan het einde van elke verslagperiode aangepast en in de balans opgenomen; aanpassingen worden gebruikt om goederen en diensten te documenteren die zijn geleverd maar nog niet gefactureerd.
Voorbeelden van toe te rekenen kosten zijn onder meer:
- Hulpprogramma’s gebruikt voor de maand, maar er is nog geen factuur ontvangen voor het einde van de periode
- Loon dat wordt gemaakt maar nog moet worden betaald aan werknemers
- Diensten en goederen verbruikt maar er is nog geen factuur ontvangen
De term “aangegroeid” betekent toenemen of accumuleren. Wanneer een bedrijf kosten maakt, betekent dit dat het aandeel van onbetaalde rekeningen toeneemt. Volgens de toerekeningsmethode worden kosten opgenomen op het moment dat ze worden gemaakt, niet noodzakelijk op het moment dat ze worden betaald.
Boekhoudkundig personeel
Te betalen rekeningen (AP), soms simpelweg “te betalen bedragen” genoemd, zijn de lopende uitgaven van een bedrijf die doorgaans kortlopende schulden zijn, die in een bepaalde periode moeten worden afbetaald om wanbetaling te voorkomen. In gebreke blijven is het niet terugbetalen van een schuld.
Bedrijven, zoals fabrikanten die voorraden of voorraden van een leverancier kopen, mogen de leverancier vaak op een later tijdstip betalen. Met andere woorden, de leverancier verlengt de betalingstermijnen, wat betekent dat de betaling mogelijk pas binnen 30, 60 of 90 dagen verschuldigd is. Een crediteurenadministratie is in wezen een kredietverlenging van de leverancier aan de fabrikant en stelt het bedrijf in staat inkomsten te genereren uit de voorraden of inventaris, zodat de leverancier kan worden betaald.
Schulden aan crediteuren worden beschouwd als kortlopende verplichtingen omdat de betalingen doorgaans binnen een jaar na de transactiedatum verschuldigd zijn. Schulden worden in de balans opgenomen wanneer de onderneming goederen of diensten op krediet koopt.
Overlopende uitgaven worden op de balans gerealiseerd aan het einde van de boekhoudperiode van een bedrijf wanneer ze worden erkend door journaalboekingen in het grootboek van het bedrijf aan te passen.
Belangrijkste verschillen
Zowel crediteuren als toe te rekenen kosten zijn verplichtingen. De crediteurenadministratie is het totale bedrag aan kortlopende verplichtingen of schulden dat een bedrijf aan zijn schuldeisers moet betalen voor goederen of diensten die op krediet zijn gekocht. Bij crediteuren zijn de facturen van de leverancier of leverancier ontvangen en geregistreerd.
Aan de andere kant zijn toe te rekenen kosten de totale verplichting die verschuldigd is voor goederen en diensten die door het bedrijf zijn verbruikt of ontvangen. Toe te rekenen kosten zijn echter rekeningen waarvoor nog geen factuur of aanrekening is ontvangen. Als gevolg hiervan kunnen opgebouwde kosten soms een geschat bedrag zijn van wat u verschuldigd bent, dat later wordt aangepast aan het exacte bedrag, zodra de factuur is ontvangen.
Omgekeerd moeten crediteuren het exacte bedrag vertegenwoordigen van het totale verschuldigde bedrag van alle ontvangen facturen.
Voorbeeld van toe te rekenen kosten versus crediteuren
Denk bijvoorbeeld aan een bedrijf dat op de eerste dag van de volgende maand salarissen aan zijn werknemers betaalt voor de diensten die in de voorgaande maand zijn ontvangen. Dus een werknemer die heel juni in het bedrijf heeft gewerkt, wordt in juli betaald. Als aan het einde van het jaar op 31 december de winst- en verliesrekening van het bedrijf alleen salarisbetalingen opneemt die zijn gedaan, worden de toe te rekenen kosten van de diensten van de werknemers voor december weggelaten.
Stel je daarentegen voor dat een bedrijf een factuur van $ 500 krijgt voor kantoorbenodigdheden. Wanneer de AP-afdeling de factuur ontvangt, registreert het een tegoed van $ 500 in het veld crediteurenadministratie en een debet van $ 500 aan de kosten voor kantoorbenodigdheden. Als gevolg hiervan, als iemand naar het saldo in de categorie crediteuren kijkt, ziet hij het totale bedrag dat het bedrijf aan al zijn leveranciers en kortlopende geldschieters verschuldigd is. Het bedrijf schrijft vervolgens een cheque uit om de rekening te betalen, dus de accountant voert een tegoed van $ 500 in op de lopende rekening en voert een debet in van $ 500 in de kolom met crediteuren.