Wat is het verschil tussen WACC en IRR?
De gewogen gemiddelde vermogenskostenvoet (WACC) en het interne rendement (IRR) kunnen samen worden gebruikt in verschillende financiële scenario’s, maar hun individuele berekeningen dienen zeer verschillende doelen.
Wat is WACC?
WACC is de gemiddelde kostprijs na belastingen van de kapitaalbronnen van een bedrijf en een maatstaf voor het renterendement dat een bedrijf betaalt voor zijn financiering. Het is beter voor het bedrijf als de WACC lager is, omdat dit de financieringskosten minimaliseert.
Enkele van de kapitaalbronnen die doorgaans in de kapitaalstructuur van een bedrijf worden gebruikt, zijn onder meer gewone aandelen, preferente aandelen, kortlopende schulden en langlopende schulden. Deze kapitaalbronnen worden gebruikt om het bedrijf en zijn groei-initiatieven te financieren.
Door een gewogen gemiddelde te nemen, laat de WACC zien hoeveel gemiddelde rente het bedrijf betaalt voor elke dollar die het financiert. Vanuit het perspectief van de onderneming is het het voordeligst om de laagst mogelijke kapitaalrente te betalen, maar de marktvraag is een factor voor het rendement dat het biedt. Over het algemeen hebben schuldaanbiedingen een lagere uitbetalingsrendement dan aandelenaanbiedingen.
Bedrijven gebruiken de WACC als minimumrendement bij het analyseren van projecten, aangezien dit het basisrendement is dat nodig is voor het bedrijf. Analisten gebruiken de WACC om toekomstige kasstromen te verdisconteren om tot een netto contante waarde te komen bij het berekenen van de waardering van een bedrijf.
De formule voor WACC
Wat is IRR?
Een intern rendement kan worden uitgedrukt in verschillende financiële scenario’s. In de praktijk is een intern rendement een waarderingsmaatstaf waarin de netto contante waarde (NPR) van een stroom kasstromen gelijk is aan nul.
Gewoonlijk wordt de IRR door bedrijven gebruikt om kapitaalprojecten te analyseren en hierover te beslissen . Een bedrijf kan bijvoorbeeld een investering in een nieuwe fabriek beoordelen in plaats van een bestaande fabriek uit te breiden op basis van de IRR van elk project. Hoe hoger de IRR, hoe beter de verwachte prestaties van het project en hoe meer rendement het project voor het bedrijf kan opleveren.
De formule voor IRR
Er is geen specifieke formule voor het berekenen van IRR. Het is eigenlijk de formule voor NPR ingesteld op nul.
NP. V.=∑t=1TCt(1+r)t-CO=0where:Ct=Net cash inflow during the period tCO=Total initial investment costsr=Discount ratet=Number of time periods\ begin {uitgelijnd} & NPV = \ sum_ {t = 1} ^ {T} \ frac {Ct} {(1 + r) ^ t} – {Co} = 0 \\ & \ textbf {waarbij:} \\ & Ct = \ text {Netto kasstroom tijdens de periode} t \\ & Co = \ text {Totale initiële investeringskosten} \\ & r = \ text {Kortingstarief} \\ & t = \ text {Aantal perioden} \\ \ end {uitgelijnd}NPV=t=1∑T(1+r)t
Wanneer WACC en IRR gebruiken
De WACC wordt gebruikt in combinatie met IRR, maar is niet noodzakelijkerwijs een interne prestatie-rendementsmaatstaf, dat is waar de IRR om de hoek komt kijken. Bedrijven willen dat de IRR van een interne analyse groter is dan de WACC om de financiering te dekken.
De IRR is een investeringsanalysetechniek die door bedrijven wordt gebruikt om het rendement te bepalen dat ze volledig kunnen verwachten van toekomstige kasstromen van een project of combinatie van projecten. Over het algemeen geeft IRR een evaluator het rendement dat ze verdienen of verwachten te verdienen op de projecten die ze op jaarbasis analyseren.
Wanneer een manager puur naar prestatiestatistieken kijkt voor analyse, zal een manager doorgaans IRR en return on investment (ROI) gebruiken. De IRR biedt een rendement op jaarbasis, terwijl de ROI een evaluator het uitgebreide rendement van een project gedurende de hele levensduur van het project geeft.