Wild Card spelen

Wat is een Wild Card Play?

Bij een wildcard-spel, meestal met een Treasury Bond (T-Bond) futures contract, heeft de verkoper van het contract het recht om te melden dat hij voornemens is te leveren nadat de slotkoers van dat contract is vastgesteld, ook al is het contract handelt niet meer.

Inzicht in Wild Card Plays

Een wildcard-spel vindt plaats wanneer een contracthouder het recht behoudt om het contract af te leveren voor een bepaalde periode na het sluiten van de handel tegen de slotkoers. Dit komt uiteindelijk financieel ten goede aan de contracthouder als er een verschuiving is in de waarde of prijs van het actief tussen het moment van de slotkoers en de daadwerkelijke levering.

Door het recht op een wildcard-spel te hebben, kan de houder de goedkoopste aflevering (CTD) afleveren, ongeacht de waarde van die uitgifte op het moment dat het contract afliep. Het gespecificeerde tijdstip waarop de levering kan plaatsvinden, varieert van contract tot contract, afhankelijk van de rechten die aan de houder van het wildcard-spel worden verleend. Deze situatie kan zich ook voordoen op andere markten of markten met optiecontracten op obligaties.

Het Chicago Board of Trade (CBOT) Treasury Bond Futures Contract, dat voor het eerst werd geïntroduceerd in 1977, biedt de shortpositie verschillende leveringsopties met betrekking tot wanneer en met welke obligatie het contract uiteindelijk zal worden afgewikkeld. Het wildcard-spel, dat verwijst naar de flexibele timingoptie, stelt de shortpositie in staat om elke werkdag in de leveringsmaand te kiezen om daadwerkelijk te leveren aan de houder van het lange contract.

Daarnaast is het contract settlement prijs is vastgesteld op zijn plaats om 2:00 uur op de vervaldatum van het futurecontract, maar de verkoper hoeft niet te verklaren een intentie om het contract af te wikkelen tot 20:00, hoewel de handel in staatsobligaties kan komen de hele dag voor in dealermarkten. Als de obligatiekoersen tussen 14.00 en 20.00 uur aanzienlijk veranderen, heeft de verkoper de mogelijkheid om het contract tegen de gunstigere prijs af te wikkelen. Dit fenomeen, dat op elke handelsdag van de leveringsmaand terugkeert, creëert een impliciete reeks van zes uur durende putopties voor de shortpositie, die ook wel de “wild card play” of ” wild card optie ” wordt genoemd.

De waarde van de geïmpliceerde putoptie die relevant is voor het wildcard-spel werd voor het eerst geformaliseerd door Alex Kane en Alan J. Marcus in een paper uit 1985 voor het National Bureau of Economic Research (NBER), hoewel eerder onderzoek suggereerde dat in de praktijk feitelijke shortposities Deelnemers aan obligatiefutures handelen niet optimaal door te profiteren van het wildcard-spel.