Werkverhouding

Belangrijkste leerpunten

• De werkratio meet het vermogen van een bedrijf om de bedrijfskosten te verhalen op de jaarlijkse inkomsten.
• Het wordt berekend door de totale jaarlijkse uitgaven te nemen, exclusief afschrijvingen en aan schulden gerelateerde kosten, en deze te delen door het jaarlijkse bruto-inkomen.
• Hoe lager de ratio, hoe winstgevender een bedrijf is.
• Een werkratio onder één betekent dat het bedrijf in staat is om de bedrijfskosten te recupereren, terwijl een ratio boven één aangeeft dat het niet in staat is om dit te doen. 

Een ratio van één betekent dat het jaarlijkse bruto-inkomen van een bedrijf gelijk is aan de totale uitgaven, dus alles daaronder houdt in dat het bedrijf in staat is om de bedrijfskosten terug te verdienen, terwijl alles daarboven aangeeft dat het niet in staat is om dit te doen.

Voorbeeld van de werkverhouding

XYZ Inc. maakt widgets sinds de jaren 1900 en wordt in de branche gezien als een ietwat verouderd merk. XYZ heeft in de loop der jaren niet veel geld uitgegeven aan het reviseren van zijn machines en gebruikt nog steeds oude technologie om zijn eindproduct te vervaardigen.

Het management stelt dat het niet upgraden naar het nieuwste model geld heeft bespaard dat beter elders kan worden besteed. Het probleem is dat de gebruikte apparatuur stroomintensief is en duur in gebruik en onderhoud in vergelijking met nieuwere versies. Dit betekent dat het blijven gebruiken van de oude technologie op de lange termijn zelfs duurder uitpakt.

Tot overmaat van ramp verliest XYZ ook elk jaar marktaandeel aan zijn modernere concurrenten. De omzet daalt en de kosten stijgen, wat leidt tot een steeds hogere werkratio. Onlangs steeg het boven een, het omslagpunt, en analisten vrezen dat het zal blijven stijgen – waardoor het bedrijf gevaar loopt af te zien van betalingen – tenzij er snel drastische veranderingen worden doorgevoerd om de kosten te drukken en de concurrentie in te halen.

Beperkingen van de werkverhouding

De werkverhouding is niet perfect en er kan niet volledig op worden vertrouwd om de financiële gezondheid van een bedrijf te bepalen en om de uitgaven te dekken met het geld dat het opbrengt.

Een probleem is dat er geen rekening wordt gehouden met financieringskosten. Dit toezicht kan tot misleidende resultaten leiden, vooral omdat de meeste bedrijven geld lenen om groei te financieren en deze leningen, samen met rente, punctueel moeten terugbetalen.

De ratio houdt ook geen rekening met verwachte wijzigingen in de bedrijfskosten. In sommige bedrijfstakken hebben de bedrijfskosten de neiging om van jaar tot jaar te fluctueren en kunnen ze in bepaalde perioden om een ​​goede reden ongewoon laag of hoog zijn.

Als het bedrijf contant geld heeft weggestopt om extra kosten te financieren, en klaar is om er in de toekomst extra inkomsten mee te genereren, hoeft de huidige hoge werkratio niet per se een reden tot ongerustheid te zijn.

Speciale overwegingen

Bij het toepassen van ratio’s wordt beleggers geadviseerd om niet altijd het gegenereerde aantal tegen nominale waarde te nemen. Context is belangrijk en verder graven om te zien of er een redelijke verklaring is achter ongebruikelijke resultaten, is een must.

Over het algemeen heeft elke ratio de neiging iets belangrijks over het hoofd te zien. Dat betekent uiteindelijk dat het meestal nodig is om er meerdere tegelijk te raadplegen om een ​​nauwkeurig en vollediger beeld te krijgen van hoe het met de persoon gaat. Hoe meer informatie er in overweging wordt genomen, hoe groter de kans dat beleggers beter geïnformeerde beslissingen nemen over waar ze hun geld aan willen besteden.