Opbrengst
Wat is een opbrengst?
Opbrengst verwijst naar de inkomsten die zijn gegenereerd en gerealiseerd op een investering gedurende een bepaalde periode. Het wordt uitgedrukt als een percentage op basis van het geïnvesteerde bedrag, de huidige marktwaarde of de nominale waarde van het effect. Het omvat de rente die is verdiend of de dividenden die zijn ontvangen van het houden van een bepaald effect. Afhankelijk van de waardering (vast vs. fluctuerend) van het effect, kunnen rendementen worden geclassificeerd als bekend of verwacht.
Belangrijkste leerpunten
- Opbrengst is een rendementsmaatstaf voor een investering over een bepaalde periode, uitgedrukt als een percentage.
- Opbrengst omvat prijsstijgingen en uitgekeerde dividenden, berekend als het netto gerealiseerde rendement gedeeld door de hoofdsom (dwz het geïnvesteerde bedrag).
- Hogere rendementen worden gezien als een indicator van een lager risico en een hoger inkomen, maar een hoog rendement is niet altijd positief, zoals het geval is bij een stijgend dividendrendement als gevolg van een dalende aandelenkoers.
Formule voor opbrengst
Opbrengst is een maatstaf voor de cashflow die een belegger krijgt op het bedrag dat in een effect is geïnvesteerd. Het wordt meestal op jaarbasis berekend, hoewel ook andere variaties zoals kwartaal- en maandopbrengsten worden gebruikt. Opbrengst mag niet worden verward met totaalrendement, dat een meer omvattende maatstaf is voor het rendement op investering. Opbrengst wordt berekend als:
Opbrengst = netto gerealiseerd rendement / hoofdsom
De winsten en het rendement op aandeleninvesteringen kunnen bijvoorbeeld in twee vormen komen. Ten eerste kan het zijn in termen van prijsstijging, waarbij een belegger een aandeel koopt voor $ 100 per aandeel en na een jaar verkoopt voor $ 120. Ten tweede kan het aandeel gedurende het jaar een dividend uitkeren van bijvoorbeeld $ 2 per aandeel. Het rendement is de waardestijging van de aandelenkoers plus eventueel betaalde dividenden, gedeeld door de oorspronkelijke prijs van de aandelen. De opbrengst voor het voorbeeld zou zijn:
($ 20 + $ 2) / $ 100 = 0,22 of 22%
Wat de opbrengst u kan vertellen
Aangezien een hogere opbrengstwaarde aangeeft dat een belegger in staat is om grotere bedragen aan cashflows in zijn beleggingen te recupereren, wordt een hogere waarde vaak gezien als een indicator van een lager risico en een hoger inkomen. Er moet echter voor worden gezorgd dat u de betrokken berekeningen begrijpt. Een hoog rendement kan het gevolg zijn van een dalende marktwaarde van het effect, waardoor de noemerwaarde die in de formule wordt gebruikt afneemt en de berekende opbrengstwaarde toeneemt, zelfs als de waarderingen van het effect dalen.
Hoewel veel beleggers de voorkeur geven aan dividendbetalingen uit aandelen, is het ook belangrijk om de opbrengsten in de gaten te houden. Als de rendementen te hoog worden, kan dit erop wijzen dat de aandelenkoers daalt of dat het bedrijf hoge dividenden uitkeert. Aangezien dividenden worden betaald uit de inkomsten van het bedrijf, kunnen hogere dividenduitkeringen betekenen dat de inkomsten van het bedrijf stijgen, wat kan leiden tot hogere aandelenkoersen. Hogere dividenden met hogere aandelenkoersen zouden moeten leiden tot een consistente of marginale stijging van het rendement. Een aanzienlijke stijging van het rendement zonder een stijging van de aandelenkoers kan echter betekenen dat het bedrijf dividenden uitkeert zonder de winst te verhogen, en dat kan duiden op cashflowproblemen op korte termijn.
Soorten opbrengsten
Opbrengsten kunnen variëren op basis van het geïnvesteerde effect, de duur van de investering en het terug te betalen bedrag.
Opbrengst op aandelen
Voor op aandelen gebaseerde investeringen worden in de volksmond twee soorten opbrengsten gebruikt. Wanneer berekend op basis van de aankoopprijs, wordt het rendement rendement op kosten (YOC) of kostenopbrengst genoemd en wordt het als volgt berekend:
Kostenopbrengst = (prijsstijging + betaalde dividenden) / aankoopprijs
In het hierboven genoemde voorbeeld realiseerde de investeerder een winst van $ 20 ($ 120 – $ 100) als gevolg van prijsstijging, en won hij ook $ 2 van een dividend dat door het bedrijf werd uitgekeerd. Daarom komt de kostenopbrengst uit op ($ 20 + $ 2) / $ 100 = 0,22 of 22%.
Veel beleggers zouden het rendement echter willen berekenen op basis van de huidige marktprijs, in plaats van de aankoopprijs. Dit rendement wordt het huidige rendement genoemd en wordt berekend als:
Huidig rendement = (prijsstijging + betaald dividend) / huidige prijs
In het bovenstaande voorbeeld bedraagt de huidige opbrengst ($ 20 + $ 2) / $ 120 = 0,1833 of 18,33%.
Wanneer de aandelenkoers van een bedrijf stijgt, daalt het huidige rendement vanwege de omgekeerde relatie tussen rendement en aandelenkoers.
Rendement op obligaties
Het rendement op obligaties die jaarlijkse rente betalen, kan op een eenvoudige manier worden berekend – het nominale rendement genoemd, dat wordt berekend als:
Nominaal rendement = (jaarlijks verdiende rente / nominale waarde van obligatie)
Als er bijvoorbeeld een staatsobligatie is met een nominale waarde van $ 1.000 die binnen een jaar vervalt en 5% jaarlijkse rente betaalt, wordt het rendement berekend als $ 50 / $ 1.000 = 0,05, of 5%
Het rendement van een obligatie met variabele rente, die over zijn looptijd een variabele rente betaalt, zal tijdens de looptijd van de obligatie echter veranderen, afhankelijk van de toepasselijke rentevoet tegen verschillende voorwaarden.
Als er een obligatie is die rente betaalt op basis van het 10-jaars rendement op staatsobligaties + 2%, dan is de toepasselijke rente 3% wanneer het 10-jaars rendement op staatsobligaties 1% is en zal veranderen in 4% als het 10-jaars schatkistrendement stijgt tot 2% na een paar maanden.
Evenzo zal de rente die wordt verdiend op een geïndexeerde obligatie, waarvan de rentebetalingen zijn gecorrigeerd voor een index, zoals de inflatie-index van de consumentenprijsindex (CPI), veranderen als de waarde van de index fluctueert.
Rendement tot vervaldatum (YTM) is een speciale maatstaf voor het totale rendement dat elk jaar op een obligatie wordt verwacht als de obligatie tot de vervaldatum wordt aangehouden. Het verschilt van het nominale rendement, dat gewoonlijk op jaarbasis wordt berekend en met elk voorbijgaand jaar kan veranderen. Aan de andere kant is YTM het verwachte gemiddelde rendement per jaar en wordt verwacht dat de waarde constant blijft gedurende de periode van bezit tot de vervaldatum van de obligatie.
Het meest ongunstige rendement (YTW) is een maatstaf voor het laagste potentiële rendement dat op een obligatie kan worden ontvangen zonder dat de emittent in gebreke blijft. YTW geeft het worstcasescenario voor de obligatie aan door het rendement te berekenen dat zou worden ontvangen als de emittent voorzieningen gebruikt, waaronder vooruitbetalingen, terugbelastingen of zinkende fondsen. Dit rendement vormt een belangrijke risicomaatstaf en zorgt ervoor dat ook in de slechtste scenario’s aan bepaalde inkomenseisen wordt voldaan.
Het rendement op afroep (YTC) is een maatstaf die is gekoppeld aan een opvraagbare obligatie – een speciale categorie obligaties die vóór de vervaldatum door de emittent kan worden afgelost – en YTC verwijst naar het rendement van de obligatie op het moment van de aflossingsdatum. Deze waarde wordt bepaald door de rentebetalingen van de obligatie, de marktprijs en de looptijd tot de call-datum, aangezien die periode het rentebedrag bepaalt.
Gemeentelijke obligaties, dit zijn obligaties die zijn uitgegeven door een staat, gemeente of provincie om de kapitaaluitgaven te financieren en die meestal niet belastbaar zijn,1 hebben ook een fiscaal equivalent rendement (TEY). TEY is het rendement vóór belastingen dat een belastbare obligatie moet hebben om het rendement ervan hetzelfde te laten zijn als dat van een belastingvrije gemeentelijke obligatie, en het wordt bepaald door de belastingschijf van de belegger .
Hoewel er veel variaties zijn voor het berekenen van de verschillende soorten opbrengsten, genieten de bedrijven, emittenten en fondsbeheerders veel vrijheid om de opbrengstwaarde te berekenen, rapporteren en adverteren volgens hun eigen conventies. Regelgevende instanties zoals Securities and Exchange Commission (SEC) hebben een standaardmaatstaf voor opbrengstberekening geïntroduceerd, de SEC-opbrengst genaamd, de standaardopbrengstberekening die is ontwikkeld door SEC en bedoeld is om een standaardmaatstaf te bieden voor eerlijkere vergelijkingen van obligatiefondsen. SEC-opbrengsten worden berekend rekening houdend met de vereiste vergoedingen die aan het fonds zijn verbonden.
Beleggingsrendement wordt gebruikt om het nettoresultaat van een beleggingsfonds weer te geven en wordt berekend door de jaarlijkse uitkering van de inkomsten te delen door de waarde van de aandelen van een beleggingsfonds. Het omvat de inkomsten die zijn ontvangen door middel van dividend en rente die gedurende het betreffende jaar door de portefeuille van het fonds zijn verdiend . Aangezien de waardering van beleggingsfondsen elke dag verandert op basis van hun berekende intrinsieke waarde, worden de opbrengsten van beleggingsfondsen ook elke dag berekend en variëren deze met de marktwaarde van het fonds.
Naast investeringen kan het rendement ook worden berekend voor elke zakelijke onderneming. De berekening behoudt de vorm van hoeveel rendement er op het geïnvesteerde vermogen wordt gegenereerd.
Veel Gestelde Vragen
Wat is een opbrengst?
Opbrengst meet het gerealiseerde rendement op een effect gedurende een bepaalde periode. Meestal is het van toepassing op verschillende obligaties en aandelen, en wordt het weergegeven als een percentage van de waarde van een effect. Belangrijke componenten die het rendement van een effect beïnvloeden, zijn onder meer dividenden of de prijsbewegingen van een effect. Opbrengst vertegenwoordigt de cashflow die wordt geretourneerd aan de investeerder, doorgaans uitgedrukt op jaarbasis.
Hoe wordt de opbrengst berekend?
Om het rendement te berekenen, wordt het netto gerealiseerde rendement van een effect gedeeld door de hoofdsom. Belangrijk is dat er verschillende manieren zijn om tot het rendement van een effect te komen, afhankelijk van het type activum en het type rendement. Voor aandelen wordt het rendement bijvoorbeeld berekend als de prijsstijging van een effect plus dividenden gedeeld door de aankoopprijs. Rendement kan daarentegen worden geanalyseerd als kostenopbrengst of huidig rendement voor obligaties. De kostenopbrengst meet het rendement in verhouding tot de oorspronkelijke prijs van het effect, berekend als de prijsstijging plus betaalde dividenden gedeeld door de aankoopprijs. De huidige opbrengst meet daarentegen de opbrengst ten opzichte van de huidige prijs.
Wat is een voorbeeld van opbrengst?
Beschouw als een maatstaf voor het inschatten van risico’s een belegger die het slechtste rendement van een obligatie wil berekenen. Dit meet in wezen het laagst mogelijke rendement dat door een obligatie wordt gerealiseerd. Ten eerste zou de belegger ontdekken dat de vroegste opvraagbare datum van de obligatie, de datum waarop de uitgevende instelling de hoofdsom moet terugbetalen en de rentebetalingen moet stopzetten. Na het bepalen van deze datum zou het het laagste rendement voor de obligatie berekenen. Aangezien het slechtste rendement het rendement voor een kortere periode is, drukt het dus een lager rendement uit dan het rendement op de vervaldag.