Opbrengst versus totaal rendement: wat is het verschil?
Opbrengst versus totaal rendement: een overzicht
Degenen die het afgelopen decennium moeite hebben gehad om hun geld te laten groeien in het klimaat van lage rentetarieven, waren voornamelijk gepensioneerden en anderen die voor inkomen beleggen. Geldmarktrente is nog steeds vrijwel onbestaande en de opbrengsten op andere traditionele inkomensvehikels, zoals cd’s, blijven laag. Aangezien deze beleggers manieren zoeken om in hun inkomensbehoeften te voorzien, is het nuttig voor hen om de concepten van zowel rendement als totaalrendement te begrijpen.
- Opbrengst wordt gedefinieerd als het inkomstenrendement op een investering, dat wil zeggen de ontvangen rente of dividenden, jaarlijks uitgedrukt als een percentage op basis van de kosten van de investering, de huidige marktwaarde of de nominale waarde.
- Totaalrendement verwijst naar rente, vermogenswinsten, dividenden en uitkeringen die over een bepaalde periode zijn gerealiseerd.
- Beleggers die op rendement zijn gericht, zijn over het algemeen geïnteresseerd in inkomsten en minder bezig met groei. Dergelijke beleggingen kunnen cd’s en obligaties omvatten.
- Beleggers die zich meer zorgen maken over het totale rendement, zullen er waarschijnlijk voor kiezen om zich te concentreren op portefeuillegroei en gerelateerde investeringen.
Opbrengst
Opbrengst wordt gedefinieerd als het inkomstenrendement op investering. Dit verwijst naar de rente of dividenden die van een effect worden ontvangen en wordt meestal uitgedrukt als een jaarlijks percentage op basis van de kosten van de investering, de huidige marktwaarde of de nominale waarde.
Volgens deze definitie zou het rendement voornamelijk contant geld zijn dat door de investering wordt weggegooid zonder dat de hoofdsom wordt aangetast. In sommige gevallen is dit misschien niet waar. Sommige closed-end fondsen (CEF) zullen bijvoorbeeld het rendement van de hoofdsom van de investeerder gebruiken om hun uitkeringen op het gewenste niveau te houden. Beleggers in CEF’s dienen zich ervan bewust te zijn of hun fonds zich met deze praktijk bezighoudt en ook wat de mogelijke implicaties zijn.
Beleggers die zich strikt op rendement richten, proberen doorgaans de hoofdsom te behouden en die hoofdsom inkomsten te laten genereren. Groei is vaak een secundaire investeringsoverweging. Dit geldt met name voor vastrentende instrumenten zoals cd’s, obligaties en deposito’s.
Dividendbetalende aandelen zijn een populair instrument geworden voor hun opbrengsten uit bedrijfswinsten, die in veel gevallen hoger zijn dan een typische vastrentende belegging.
Totale teruggave
Het totale rendement omvat rente, vermogenswinsten, dividenden en uitkeringen die over een bepaalde periode zijn gerealiseerd. Met andere woorden, het totale rendement op een investering of een portefeuille omvat zowel inkomsten als waardestijging.
Beleggers met totaalrendement richten zich doorgaans op de groei van hun portefeuille in de loop van de tijd. Ze zullen indien nodig uitkeringen ontvangen uit een combinatie van de inkomsten die worden gegenereerd door het rendement op verschillende deelnemingen en de prijsstijging van bepaalde effecten. Hoewel total return-beleggers niet willen dat de totale waarde van hun portefeuille afneemt, is het behoud van kapitaal niet hun belangrijkste beleggingsdoelstelling.
Speciale overwegingen
Het idee om een inkomensbelegger te zijn en te leven van het rendement van uw beleggingen zonder erosie van de hoofdsom, is niet altijd realistisch. Sommige typisch tamme inkomensproducerende voertuigen, zoals US Treasurys, hebben in bepaalde jaren verliezen geleden.
Hoewel individuele holdings, onderlinge fondsen of exchange-traded funds (ETF’s) in regelmatig tamme activaklassen contanten kunnen blijven afwerpen op basis van hun rendement, kunnen beleggers er slechter aan toe zijn als de waardedaling in de loop van de tijd groter is dan het inkomen., waarmee ze hun strategie voor kapitaalbehoud verslaan.
Fondsen en ETF’s in deze activaklassen kunnen geldige beleggingen zijn, maar wie op zoek is naar rendement, moet de risico’s begrijpen. Nogmaals, de positieve impact van een behoorlijke opbrengst kan snel teniet worden gedaan in een sterke marktdaling die van invloed is op deze activaklassen.
Veel financiële publicaties en adviseurs maken melding van de voordelen van beleggen in aandelen die dividend uitkeren. Verder bevelen ze deze aandelen vaak aan als vervanging voor typische inkomensproducerende voertuigen. Hoewel dividendbetalende aandelen veel voordelen hebben, moeten beleggers begrijpen dat het nog steeds aandelen zijn en onderhevig zijn aan de risico’s die het beleggen in aandelen met zich meebrengt. Dit geldt ook wanneer u belegt in beleggingsfondsen en ETF’s die beleggen in aandelen die dividend uitkeren.
Hoogrentende obligaties zijn een ander voertuig dat wordt gebruikt door beleggers die naar rendement streven – ook wel bekend als junkbonds. Dit zijn obligaties met een rating onder investment grade en veel van de emittenten zijn bedrijven die in moeilijkheden verkeren of een verhoogd risico lopen om in financiële problemen te geraken. Hoogrentende obligaties worden vaak gekocht door individuele beleggers via een beleggingsfonds of ETF. Dit minimaliseert het risico van wanbetaling, aangezien de impact van het in gebreke blijven van een bepaald probleem wordt gespreid over de posities van het fonds.
Afhankelijk van de behoeften en situatie van een bepaalde belegger, kan een evenwichtige portefeuille zowel inkomstengenererende beleggingen als beleggingen met een potentieel voor prijsstijging omvatten.
Een groot voordeel van het gebruik van een totaalrendementbenadering is de mogelijkheid om uw portefeuille te spreiden over een grotere verscheidenheid aan activaklassen, waardoor het algehele portefeuillerisico daadwerkelijk kan worden verminderd. Dit heeft verschillende voordelen voor investeerders. Het stelt hen in staat om te bepalen waar de inkomstengenererende componenten van hun portefeuille worden aangehouden. Ze kunnen bijvoorbeeld inkomensgenererende voertuigen aanhouden op uitgestelde belastingen en voertuigen die gericht zijn op prijsstijging in belastbare rekeningen.
Met deze benadering kunnen beleggers ook bepalen welke holdings ze zullen aanboren voor hun cashflowbehoeften. Na een periode van solide marktrendementen kan het bijvoorbeeld zinvol zijn om wat meerwaarden op de lange termijn te nemen als onderdeel van het herbalanceringsproces.
Beleggers moeten de belangrijkste verschillen tussen rendement en totaalrendement begrijpen, zodat hun portefeuilles zijn samengesteld om te voorzien in inkomstengenererende behoeften en tegelijkertijd een groeiniveau voor de toekomst te bieden.