Puistjes opsporen zo eenvoudig als ACD
Handelsgoeroe Mark Fisher is geen gewone marktspeler. ruwe olie tot vluchtige aandelen, zijn handelaren trotseren de grondstofputten of werken vanuit computerterminals. Werkt het? Vraag gewoon iemand bij Fisher’s firma wat ze van het systeem vinden, en ze zullen je vertellen dat het zo is.
The Basics Fisher beschrijft zijn ACD-systeem en hoe het werkt in een boek met de titel “The Logical Trader.” In tegenstelling tot velen die handelaren helpen, deelt hij het systeem dat hij gebruikt heel graag, omdat hij gelooft dat hoe meer mensen het gebruiken, hoe effectiever het zal zijn.
In feite biedt zijn systeem A- en C-punten voor het invoeren van een transactie, en B- en D-punten als uitgangen – vandaar de naam. Het is een doorbraakstrategie die het beste werkt in volatiele of trending markten met een speciale groep aandelen en grondstoffen (die met een hoge volatiliteit werken het beste). Fisher gebruikt vaak aardgas en ruwe olie als voorbeelden in zijn boek, maar Fisher noemt ook grondstoffen als suiker en een groot aantal voorraden. Deze referenties zijn goede tips voor het soort markten waarvoor het goed is om de ACD te gebruiken.
Figuur 1 – S & P500 Index vijf minuten grafiek. Grafiek geleverd door Metastock.com. Intraday gegevens door eSignal.com
In de vijfminutengrafiek van de S&P 500 Index in figuur 1, die de eerste tien handelsdagen van maart 2004 met ACD-signalen toont, wordt de openingsrange (OR) (blauwe lijnen) berekend met behulp van de range van de eerste 15 minuten van de handel. dag. Een A up (rode lijn) treedt op wanneer de index drie punten boven het openingsbereik breekt. Een A down (rode lijn) treedt op wanneer de prijs een bepaald bedrag onder het openingsbereik breekt en daar blijft. Merk op dat een indicator zoals de relatieve sterkte-index vaak kan helpen bij het bevestigen van koop- en verkoopsignalen. Een verkoopsignaal samen met een negatieve divergentie vormt een goede bevestiging van het verkoopsignaal – zie de turndown op de achtste dag van de maand. Als de index een A omhoog zou zetten en vervolgens zou uitsplitsen onder de openingsrange, zou de handelaar zijn positie omkeren als er een C naar beneden werd gezet, 0,5 punt onder de lage openingsrange.
Een nieuw systeem is geboren Terwijl hij aan het begin van de jaren tachtig werkte aan een systeem om als afgestudeerde student aan de Wharton School of Business te handelen, merkte Fisher op hoe belangrijk het openingsbereik was om de toon te zetten voor de handelsdag. In het geval van ruwe olie (waar het openingsbereik op dat moment 10 minuten was), was het openingsbereik het hoogste of laagste punt van de dag tussen 17 en 23% van de tijd. Als de markten echt willekeurig waren, en aangezien er 32 perioden van tien minuten zijn op de handelsdag, zou men verwachten dat de openingsrange de hoogste of laagste 1/16 (of 6,25%) van de tijd is (1/32 voor hoge en 1/32 voor laag). Anders gezegd, de kans dat het openingsbereik hoog of laag zal zijn voor de dag is meer dan driemaal wat men zou verwachten als marktbewegingen echt willekeurig waren, zoals is gepostuleerd door de random walk theory. Fisher is niet de enige die dit feit heeft ontdekt. Een aantal handelssystemen die tegenwoordig in gebruik zijn, vertrouwen op een openingsbereik om aanwijzingen te geven voor directionele vooringenomenheid.
OPEC (Organisatie voor olie-exporterende landen) bijeenkomsten op tekenen van een vermindering of het verhogen van de productie quota, weerberichten invloed olieverbruik, de wekelijkse olie inventarisatierapport evenals de wekelijkse aardgas opslag cijfers.
Zodra de markt opengaat, volgt de S&P 500 Index-handelaar bijvoorbeeld de eerste 15 minuten van de markt, wat de openingsrange (OR) is die in het bovenstaande voorbeeld wordt gebruikt, waarbij hij voor de dag hoge en lage horizontale lijnen op zijn kaart markeert. Deze handelaar wacht dan op een A-up of een A-down. In dit geval beweegt de index boven de OR en stijgt met nog eens drie punten, waardoor een A omhoog komt.
De handelaar plaatst een stoporder en koopt de index tegen de A up. Een stop loss zou worden ingesteld onder de lage waarde van de OR (B-exit), zodat als de markt zich voor meer dan dit bedrag in de ongewenste richting bewoog als de handelaar eenmaal in de transactie is, ze eruit zouden komen – het beste is om de geld om op een andere dag te handelen. Als de handel doorging in de gewenste richting voor de daghandelaar, zouden ze de handel tegen het einde van de dag verlaten.
AC-down treedt op als het A-up-signaal wordt gegenereerd, maar de index handelt naar beneden onder het openingsbereik. Gebruikmakend van de ondergrens van de OR (B exit), zou de handelaar verlaten wanneer deze lijn wordt gepenetreerd en zijn positie omkeren (short verkopen) wanneer een C down werd gezet. AC down (of C up) moves zijn veel zeldzamer. Ze zijn interessant omdat hoe later op de dag ze plaatsvinden, hoe intenser de beweging is: hoe minder tijd traders hebben om een transactie te verlaten bij een omkering, hoe urgenter het wordt en dus hoe groter de volatiliteit. Volgens Fisher is dit een geval waarin het een goed idee kan zijn om ’s nachts in een transactie te blijven, aangezien markten vaak hiaten vertonen bij de opening van de volgende dag.
Figuur 2 – Grafiek met staven van vijf minuten
In figuur 2 zien we een grafiek met staven van vijf minuten, openingsbereik, een A omhoog en C omlaag. De transactie werd ingevoerd toen het aandeel verhandeld op de A-up, verliet (stopte) toen het werd verhandeld onder de B-uitgang aan de onderkant van de openingsrange. AC-neerwaartse handel werd ingevoerd met een stop (D-uitgang) voor het geval de index sluit boven de bovengrens van het openingsbereik.
AC-down treedt op als het A-up-signaal wordt gegenereerd, maar de index handelt naar beneden onder het openingsbereik. Gebruikmakend van de ondergrens van de OR (B exit), zou de handelaar verlaten wanneer deze lijn wordt gepenetreerd en zijn positie omkeren (short verkopen) wanneer een C omlaag werd gezet. C omlaag (of C omhoog) zetten zijn veel zeldzamer. Ze zijn interessant omdat hoe later op de dag ze plaatsvinden, hoe intenser de beweging is: hoe minder tijd traders hebben om een transactie te verlaten bij een omkering, hoe urgenter het wordt en dus hoe groter de volatiliteit. Volgens Fisher is dit een geval waarin het een goed idee kan zijn om ’s nachts in een transactie te blijven, aangezien markten vaak hiaten vertonen bij de opening van de volgende dag.
Kies uw tijdsbestek Het mooie van het ACD-systeem is dat het in bijna elk tijdsbestek werkt. Een daghandelaar zou een periode van vijf minuten als basis kunnen gebruiken om te handelen, terwijl een handelaar op de langere termijn dagelijkse gegevens zou kunnen gebruiken.
Voor een langer perspectief beschrijft Fisher de macro ACD. Dit vereist nog steeds verwijzing naar intraday-gegevens om de openingsrange te bepalen en A omhoog of omlaag, enz. Het verschil is dat nu de langetermijnhandelaar de score elke dag in een lopend totaal bijhoudt. Fisher wijst dagelijkse waarden toe op basis van marktactie. Als het eigen vermogen bijvoorbeeld vroeg op de dag een A omhoog brengt en nooit onder de openingsrange handelt, zou de dag een score van +2 verdienen. Als het een A neerzet en nooit boven OR sluit, geven ze het een –2. De dagelijkse schaal van Fisher varieert van +4 tot –4. Er wordt een totaal bijgehouden en elke dag wordt de nieuwe dagelijkse waarde toegevoegd terwijl de oudste score 30 dagen geleden wordt verwijderd. Op een dag waarop de lopende telling toeneemt, zou de langetermijnhandelaar dit als bullish beschouwen. Hoe sneller de waarde stijgt of daalt, des te bullish of bearish het signaal.
Een volledige bespreking van deze strategie valt buiten het bestek van dit artikel, maar het volstaat om te zeggen dat Fisher het zeer goed vindt om hun handelaren een macro-blik te geven op de markt waarin zij handelen. Diegenen die meer willen weten, wordt aangeraden om een exemplaar van “The Logical Trader” aan te schaffen of naar de website van Fisher te gaan. Hij biedt een abonnementsservice aan voor diegenen die regelmatig informatie willen krijgen over de waarden van A- en C-punten op verschillende aandelen en grondstoffen, evenals details over hoe Fisher’s systeem het beste kan worden gebruikt.
Conclusie – Tip van de ijsberg De principes die hier worden besproken, zijn slechts een glimp van hoe het ACD-systeem werkt. Zorg er dus voor dat je meer leest en huiswerk maakt voordat je het gebruikt. Het systeem is ook geen plug-and-play handelsstrategie die op elk eigen vermogen kan worden gebruikt. De aandelen die het beste werken voor ACD zijn zeer volatiel, zeer liquide (veel dagelijks handelsvolume) en onderhevig aan lange trends – valuta’s werken doorgaans erg goed met het ACD-systeem. Houd er rekening mee dat, hoewel we de S&P 500 Index in het bovenstaande voorbeeld hebben gebruikt, Fisher in een telefonisch interview zei dat het niet bijzonder goed werkt en dat hij gelooft dat er veel betere kandidaten zijn om met de ACD te handelen. Het is ook belangrijk op te merken dat het niet erg goed werkt op aandelen met een lage volatiliteit die vastzitten in een handelsbereik.
Als u op zoek bent naar nieuwe en interessante handelsideeën om na te streven en niet bang bent om wat werk te doen, biedt het ACD-systeem een andere manier om naar markten te kijken en een methode om te profiteren van de dagelijkse volatiliteit en trends van aandelen, grondstoffen. en valuta.