Gebruik van het Kelly-criterium voor activatoewijzing en geldbeheer
Beleggers horen vaak over het belang van diversificatie en hoeveel geld ze in elk aandeel of elke sector moeten stoppen. Dit zijn allemaal vragen die kunnen worden toegepast op een geldbeheersysteem zoals het Kelly Criterion, een van de vele allocatietechnieken die kunnen worden gebruikt om effectief met geld om te gaan. Dit systeem wordt ook wel de Kelly-strategie, Kelly-formule of Kelly-weddenschap genoemd.
In dit artikel wordt uiteengezet hoe dit systeem werkt en hoe beleggers de formule gebruiken om te helpen bij activaspreiding en geldbeheer.
Belangrijkste leerpunten
- Het Kelly Criterion is een wiskundige formule die investeerders en gokkers helpt te berekenen welk percentage van hun geld ze moeten besteden aan elke investering of weddenschap.
- Het Kelly Criterion is gemaakt door John Kelly, een onderzoeker bij Bell Labs, die oorspronkelijk de formule ontwikkelde om de signaalruis van langeafstands-telefoons te analyseren.
- Het percentage dat de Kelly-vergelijking oplevert, vertegenwoordigt de grootte van een positie die een belegger zou moeten innemen, wat helpt bij portefeuillediversificatie en geldbeheer.
Geschiedenis van het Kelly Criterion
John Kelly, die voor AT & T’s Bell Laboratory werkte, ontwikkelde oorspronkelijk het Kelly Criterion om AT&T te helpen bij problemen met het signaalruis van lange afstanden. Kort daarna werd de methode in 1956 gepubliceerd als “A New Interpretation of Information Rate”.
De gokgemeenschap kreeg er echter lucht van en realiseerde zich zijn potentieel als een optimaal goksysteem in paardenraces. Het stelde gokkers in staat om de omvang van hun bankroll op lange termijn te maximaliseren. Tegenwoordig gebruiken veel mensen het als een algemeen geldbeheersysteem voor zowel gokken als beleggen.
Het is bekend dat de Kelly Criterion-strategie populair is bij grote investeerders, waaronder Berkshire Hathaway’s Warren Buffet en Charlie Munger, samen met de legendarische obligatiehandelaar Bill Gross.
De basis van het Kelly-criterium
Het Kelly Criterion heeft twee basiscomponenten. De eerste is de winstkans of de kans dat een bepaalde transactie een positief bedrag zal opleveren. De tweede is de winst / verlies-verhouding. Deze verhouding is de totale positieve handelsbedragen gedeeld door de totale negatieve handelsbedragen.
Deze twee factoren worden vervolgens in de vergelijking van Kelly gebracht, namelijk:
De output van de vergelijking, K%, is het Kelly-percentage, dat een verscheidenheid aan praktische toepassingen heeft. Gokkers kunnen het Kelly-criterium gebruiken om de grootte van hun weddenschappen te optimaliseren. Beleggers kunnen het gebruiken om te bepalen hoeveel van hun portefeuille aan elke investering moet worden toegewezen.
In gebruik nemen
Investeerders kunnen Kelly’s systeem gebruiken door deze eenvoudige stappen te volgen:
- Toegang tot uw laatste 50 tot 60 transacties. U kunt dit doen door eenvoudig uw makelaar te vragen of door uw recente belastingaangiften te controleren als u al uw transacties heeft geclaimd. Als u een meer gevorderde handelaar bent met een ontwikkeld handelssysteem, voert u een backtest uit van het systeem en neemt u die resultaten. Het Kelly Criterion gaat er echter van uit dat u nu op dezelfde manier handelt als in het verleden.
- Bereken “W” – de winstkans. Om dit te doen, deelt u het aantal transacties dat een positief bedrag opleverde, door uw totale aantal transacties (zowel positief als negatief). Dit aantal is beter naarmate het dichter bij één komt. Elk getal boven 0,50 is goed.
- Bereken “R” – de winst / verlies-verhouding. Doe dit door de gemiddelde winst van de positieve transacties te delen door het gemiddelde verlies van de negatieve transacties. U zou een getal groter dan één moeten hebben als uw gemiddelde winst groter is dan uw gemiddelde verliezen. Een resultaat van minder dan één is beheersbaar zolang het aantal verliezende transacties klein blijft.
- Voer deze getallen in de bovenstaande vergelijking van Kelly in.
- Noteer het Kelly-percentage dat de vergelijking retourneert.
De resultaten interpreteren
Het percentage (een getal kleiner dan één) dat de vergelijking oplevert, vertegenwoordigt de grootte van de posities die u zou moeten innemen. Als het Kelly-percentage bijvoorbeeld 0,05 is, moet u een positie van 5% innemen in elk van de aandelen in uw portefeuille. Dit systeem laat u in wezen weten hoeveel u moet diversifiëren.
Het systeem vereist echter wel wat gezond verstand. Een regel om in gedachten te houden, ongeacht wat het Kelly-percentage u vertelt, is om niet meer dan 20% tot 25% van uw kapitaal toe te wijzen aan één eigen vermogen. Het toewijzen van meer dan dit brengt veel meer investeringsrisico’s met zich mee dan de meeste mensen zouden moeten nemen.
Is het Kelly-criterium effectief?
Dit systeem is gebaseerd op pure wiskunde. Sommige mensen zullen zich echter afvragen of deze wiskunde, oorspronkelijk ontwikkeld voor telefoons, effectief is op de aandelenmarkt of gokarena’s.
Door de gesimuleerde groei van een bepaald account te tonen op basis van pure wiskunde, kan een equity-grafiek de effectiviteit van dit systeem aantonen. Met andere woorden, de twee variabelen moeten correct worden ingevoerd en er moet worden aangenomen dat de belegger een dergelijk rendement kan behouden.
Waarom verdient niet iedereen geld?
Geen enkel systeem voor geldbeheer is perfect. Dit systeem zal u helpen marktcrashes voorspellen (hoewel het de klap kan verlichten). Er is altijd een zekere mate van “geluk” of willekeur in de markten die uw rendement kunnen veranderen.
Het komt neer op
Geldbeheer kan er niet voor zorgen dat u altijd een spectaculair rendement behaalt, maar het kan u wel helpen uw verliezen te beperken en uw winsten te maximaliseren door efficiënte diversificatie. Het Kelly Criterion is een van de vele modellen die kunnen worden gebruikt om u te helpen diversifiëren.