Adviseurstarief
Wat is een adviseursvergoeding?
Een adviseursvergoeding is een vergoeding die wordt betaald voor professionele adviesdiensten over zaken die verband houden met geld, financiën en investeringen. Het kan in rekening worden gebracht als een percentage van de totale activa of het kan worden geassocieerd met een makelaar-dealer-transactie in de vorm van een commissie.
Belangrijkste leerpunten
- De vergoedingen voor adviseurs worden betaald aan financiële professionals voor het verlenen van financiële diensten, die een breed scala aan activiteiten kunnen omvatten, van advies en planning tot het op de markt brengen van transacties.
- Op transacties gebaseerde vergoedingsstructuren omvatten het betalen van commissies of ‘ladingen’ om producten te kopen of op de markt te handelen.
- Op activa gebaseerde vergoedingen zijn gebaseerd op een duidelijk percentage van het beheerd vermogen (AUM), doorgaans 1% of meer per jaar.
- Op vergoedingen gebaseerde adviseurs brengen een vast bedrag of uurtarief in rekening dat geen commissies of op activa gebaseerde vergoedingen omvat.
Inzicht in adviseurskosten
Er kunnen adviseurskosten in rekening worden gebracht voor een reeks persoonlijke financiële adviesdiensten. Vaak zijn de vergoedingen van adviseurs een sleutelfactor voor het doen van gerichte investeringen in professioneel beheerde portefeuilles. Beleggers kunnen ook adviseurskosten in rekening brengen wanneer ze de hulp zoeken van full-service broker-dealers bij het uitvoeren van transacties. Over het algemeen zijn de vergoedingen voor adviseurs op basis van activa of commissie.
Alleen tegen betaling
Sommige financiële adviseurs gaan over op een transparante vaste vergoedingsstructuur die geen verkoopcommissies, vindersvergoedingen of een percentage van AUM met zich meebrengt.
Op activa gebaseerde vergoedingen
Door innovatie op het gebied van financiële technologie is het aantal opties voor vermogensbeheer op het gebied van persoonlijk advies voor beleggers toegenomen. Robo-adviseurs concurreren nu met wrap-accounts voor vermogensbeheer. Beleggers die op zoek zijn naar persoonlijk advies over portefeuillebeheer, kunnen ook terecht bij traditionele financiële adviseurs. Over het algemeen wordt de financiële adviessector competitiever, wat gevolgen heeft voor de vergoedingen.
Al deze platforms zullen beleggers een op activa gebaseerde vergoeding in rekening brengen voor hun financiële adviesdiensten. De kosten bij robo-adviseurs en wrap-accounts zullen doorgaans lager zijn omdat deze services minder persoonlijke aandacht en advies bieden dan een persoonlijke financieel adviseur.
Persoonlijke financiële adviseurs hebben een fiduciaire verantwoordelijkheid om de activa van klanten te beheren in het beste belang van hun klanten. Dit betekent dat ze hun uiterste best moeten doen om ervoor te zorgen dat een investering niet alleen bij een investeerder past, maar ook een goede investering is voor hun doelstellingen. Deze persoonlijke financiële adviseurs zullen enkele van de hoogste op activa gebaseerde vergoedingen in rekening brengen, doorgaans gemiddeld ongeveer 1% -1,25% per jaar aan beheerd vermogen (AUM).
Persoonlijke financiële adviseurs bieden een breed scala aan diensten en bieden een basis voor vergelijking met robo-adviseurs en wrap-accounts. Zowel de robo-adviseur als de op activa gebaseerde kosten van een wrap-account zullen meestal aanzienlijk lager zijn. Bij Robo AdvisorBetterment betalen beleggers een standaard jaarlijkse vergoeding van 0,25% of 0,40% voor premiumdiensten. De rekening van het Schwab-beleggingsfonds wordt iets hoger gerekend dan 0,90% voor de eerste $ 100.000. Beleggers dienen op hun hoede te zijn voor transactiekosten, die al dan niet zijn opgenomen in op activa gebaseerde prijsnoteringen.
Op transactie gebaseerde kosten
Commissies of transactiegebaseerde vergoedingen zijn het tweede type adviseursvergoeding die beleggers zullen tegenkomen. Deze vergoedingen zijn gekoppeld aan full-service broker-dealer transacties. Op commissie gebaseerde makelaars-handelaars hebben een regelgevende verplichting om ervoor te zorgen dat investeringen voldoen aan de geschiktheidsnormen. Voor zowel individuele effecten als beheerde fondsen is een provisie op basis van commissie vereist. Bij het verhandelen van individuele effecten wordt doorgaans een vast bedrag per transactie berekend, terwijl de vergoedingen voor beheerde fondsen worden opgelegd door het fondsbedrijf.
Verkoopladingen
Verkoopladingen kunnen worden beschouwd als een adviseursvergoeding, aangezien ze worden opgelopen door advies en interactie met een full-service makelaar-dealer. Open-end beleggingsfondsen zullen een verkoopbelasting in rekening brengen die is gestructureerd door het beleggingsfonds en overeengekomen door de tussenpersoon. Deze vergoedingen staan los van de beheervergoedingen en kosten van een fonds.
De verkooplasten worden uiteengezet in een prospectus voor beleggingsfondsen. Dit kunnen front-end, back-end- of levelload-kosten zijn. A-shares hebben doorgaans front-end belastingen. B-aandelen hebben vaak voorwaardelijk uitgestelde back-endladingen die na verloop van tijd vervallen. C-aandelen zijn meestal gekoppeld aan level-load vergoedingen die jaarlijks worden betaald gedurende de hele periode van bezit. Front-end belastingen zijn doorgaans de hoogste vergoeding voor investeerders, variërend van 4% tot 5%. Back-end en level-belastingen zijn over het algemeen lager, variërend van ongeveer 1% tot 2%. Breekpunten kunnen ook een verkoopbelastingsfactor zijn voor beleggers met hoge investeringen of aandelenaccumulatie. (Zie ook: The ABCs of Mutual Fund Classes.)
Zie voor meer informatie over adviseurskosten: Hoe u de kosten van financieel adviseurs kunt verlagen en uw beleggingsadviseur kunt betalen – vergoedingen of commissies?