Alan Greenspan

Wie is Alan Greenspan?

Alan Greenspan is de voormalige voorzitter van de raad van bestuur van het Federal Reserve System (de Fed), de centrale bank voor de Verenigde Staten, van 1987 tot 2006. In die rol was hij ook voorzitter van de Federal Open Market Committee  (FOMC), de belangrijkste commissie voor monetair beleid van de Fed die beslissingen neemt over rentetarieven en het beheer van de Amerikaanse geldhoeveelheid.

Alan Greenspan en de Fed

Alan Greenspan werd op 6 maart 1926 geboren in New York City. Hij behaalde een Ph. D. in economie aan de New York University later in zijn leven, in 1977.

Greenspan werd de 13e voorzitter van de Federal Reserve ter vervanging van Paul Volcker. President Ronald Reagan was de eerste die Greenspan op het kantoor benoemde, maar drie andere presidenten, George HW Bush, Bill Clinton en George W. Bush, noemden hem voor vier extra termijnen. Zijn ambtstermijn als voorzitter duurde meer dan 18 jaar voordat hij in 2006 met pensioen ging om te worden vervangen door  Ben Bernanke. Alan Greenspan werkt nu als privéadviseur en consulent. 

Alan Greenspan stond bekend als bedreven in het bereiken van consensus onder bestuursleden van de Fed over beleidskwesties en voor het dienen tijdens een van de meest ernstige economische crises van de late 20e eeuw, de nasleep van de beurscrash van 1987. Na die crash pleitte hij voor een forse verlaging van de rentetarieven om te voorkomen dat de economie wegzakt in een diepe depressie.

Greenspan werd beschouwd als een inflatie-havik en kreeg kritiek omdat hij zich meer richtte op het beheersen van de prijzen dan op het bereiken van volledige werkgelegenheid. Greenspans ‘agressieve’ houding betekende over het algemeen een voorkeur voor het opofferen van economische groei in ruil voor het voorkomen van inflatie. Financiële en investeringsprofessionals die de voorkeur gaven aan meer economische groei, zouden vaak op gespannen voet staan ​​met de scherpe focus van Greenspan op inflatie.

Greenspan was echter flexibel en bereid om inflatie te riskeren onder omstandigheden die een ernstige depressie konden veroorzaken. In 2000 pleitte hij voor het verlagen van de rente na de dot-com bubble  barstte. Hij deed dit opnieuw in 2001 na de aanslag op het World Trade Center van 9-11. Greenspan leidde het FOMC om de Fed fondsrente onmiddellijk te verlagen van 3,5% naar 3%, en in de daaropvolgende maanden werkte hij eraan om dat tarief te verlagen tot slechts 1%. De economie en de aandelenmarkten bleven echter traag.

De controversiële erfenis van Alan Greenspan

Hoewel hij de leiding had over een van de meest welvarende periodes in de Amerikaanse geschiedenis, wordt door sommigen herinnerd dat Greenspan een aantal belangrijke fouten heeft gemaakt. Een daarvan was in de jaren negentig toen de Federal Reserve actie ondernam om de economische groei te vertragen als reactie op de vrees voor inflatie. Deze actie leidde tot een onvoorziene economische neergang. Hoewel Greenspan die acties uiteindelijk terugdraaide, gaf hij in 1998 in een toespraak toe dat de nieuwe economie  misschien niet zo vatbaar is voor inflatie als hij eerst had gedacht.

En hoewel Greenspan in het begin van de jaren 2000 de leiding had over het verlagen van de rentetarieven tot niveaus die in vele decennia niet waren gezien, bekritiseerden sommigen die renteverlagingen omdat ze bijdroegen aan een huizenzeepbel in de VS, wat resulteerde in de subprime-hypotheekcrisis die begon in 2007.

In feite suggereerde Greenspan in een toespraak in 2004 dat meer huiseigenaren zouden moeten overwegen om hypotheken met aanpasbare rente (ARM’s) af te sluiten wanneer de rente zich aanpast aan de geldende marktrente. Onder de ambtsperiode van Greenspan stegen de rentetarieven. Door deze toename werden veel van die hypotheken teruggebracht naar veel hogere betalingen, wat voor veel huiseigenaren nog meer onrust veroorzaakte en de impact van die crisis verergerde.

De ‘Greenspan Put’

De ‘Greenspan-put’ was een handelsstrategie die populair was in de jaren negentig en 2000 als gevolg van bepaald beleid dat in die tijd werd ingevoerd door de voorzitter van de Federal Reserve, Alan Greenspan. Gedurende zijn regering probeerde hij de Amerikaanse economie te ondersteunen door actief de federale fondsenrente te gebruiken als een hefboom voor verandering, die volgens velen het nemen van buitensporige risico’s aanmoedigde, wat leidde tot winstgevendheid bij putopties.

De ‘Greenspan put’ was een term die in de jaren negentig werd bedacht. Het verwees naar een afhankelijkheid van een putoptiestrategie op de aandelenmarkt die, indien gebruikt, investeerders zou kunnen helpen verliezen te beperken en mogelijk te profiteren van leeglopende marktzeepbellen. De Greenspan-put suggereerde dat geïnformeerde investeerders konden verwachten dat de Fed voorspelbare maatregelen zou nemen die derivatenstrategieën van putopties winstgevend maakten in tijden van crisis.