Arbitrage versus speculatie: wat is het verschil?
Arbitrage versus speculatie: een overzicht
Beleggers doen altijd wat ze kunnen om winst te maken op de markt. Is dat tenslotte niet waar het bij handelen om draait? Of het nu gaat om individuen of instellingen, beleggers gebruiken een op maat gemaakte financiële strategie die voor hen goed werkt. Deze strategie komt pas na veel tijd, geduld en oefening. Arbitrage en speculatie zijn twee zeer verschillende financiële strategieën, met een verschillende mate van risico.
Arbitrage komt vrij veel voor bij institutionele beleggers en hedgefondsen en brengt een beperkt risico met zich mee. Dit type strategie omvat een grote positie in een effect dat tegen verschillende prijzen op twee verschillende markten wordt verhandeld. De belegger zal het op de ene markt tegen een lage prijs kopen en op een andere markt voor een iets hogere prijs verkopen, waardoor hij van het verschil profiteert. Vanwege de aard van deze strategie wordt deze over het algemeen niet gebruikt door kleine, individuele beleggers.
Speculatie kan dat daarentegen wel zijn. Deze strategie heeft geen aanzienlijke investeringsbasis nodig en is mogelijk niet gebaseerd op marktkrachten. Het is gebaseerd op aannames en kan betrekking hebben op elk type beveiliging, inclusief onroerend goed. Hoewel arbitrage een beperkt risico met zich meebrengt, heeft speculatie een grotere kans op beloning of verlies.
Hieronder hebben we enkele van de belangrijkste verschillen tussen deze twee financiële strategieën uiteengezet.
Belangrijkste leerpunten
- Arbitrage is een financiële strategie waarbij op de ene markt een effect wordt gekocht en op een andere markt hetzelfde effect voor een iets hogere prijs.
- Speculatie is gebaseerd op aannames en ingevingen.
- Arbitrage brengt een beperkt risico met zich mee, terwijl het risico op verlies en winst groter is bij speculatie.
- Iedereen kan speculeren, maar arbitrage wordt vooral gebruikt door grote institutionele beleggers en hedgefondsen.
Arbitrage
Arbitrage houdt het gelijktijdig kopen en verkopen van activa in om te profiteren van kleine prijsverschillen. Arbitrage is mogelijk vanwege inefficiënties in de markt.
Arbitrageurs – degenen die arbitrage als strategie gebruiken – kopen vaak aandelen op één markt, zoals een financiële markt in de VS zoals de New York Stock Exchange (NYSE), terwijl ze tegelijkertijd dezelfde aandelen verkopen op een andere markt, zoals de London Stock Exchange (LSE ). De aandelen zouden in de Verenigde Staten worden verhandeld in Amerikaanse dollars, terwijl de aandelen in Londen in ponden zouden worden verhandeld. Dit gebeurt meestal heel snel, en als er eenmaal actie op wordt ondernomen, is de kans voorbij.
Terwijl elke markt voor dezelfde aandelen beweegt, kunnen marktinefficiënties, prijsmismatches en zelfs wisselkoersen van de dollar / pond tijdelijk van invloed zijn op de prijzen. Arbitrage is niet beperkt tot identieke instrumenten. In plaats daarvan kunnen arbitrageurs ook profiteren van voorspelbare relaties tussen vergelijkbare financiële instrumenten, zoals goudfutures en de onderliggende prijs van fysiek goud.
Aangezien arbitrage het gelijktijdig kopen en verkopen van een actief inhoudt, is het in wezen een soort afdekking en brengt het een beperkt risico met zich mee wanneer het correct wordt uitgevoerd. Houd er rekening mee dat beperkt niet noodzakelijkerwijs klein betekent. Hoewel er een kans is om te verliezen door kleine prijsfluctuaties, kunnen andere risico’s veel groter zijn, zoals de devaluatie van een valuta. Omdat arbitrage niet bepaald risicovrij is, moeten handelaren hun situatie aanpassen, zodat de kans op grotere winstgevendheid toeneemt.
Arbitrageurs nemen doorgaans grote posities in omdat ze proberen te profiteren van zeer kleine prijsverschillen. Vanwege deze grote posities houden individuele beleggers zich doorgaans niet bezig met arbitrage. In plaats daarvan wordt deze strategie voornamelijk gebruikt door hedgefondsen en grote institutionele beleggers.
Speculatie
Speculatie is een koop- en verkoopstrategie op korte termijn. Het brengt een aanzienlijk risico op verlies of winst met zich mee. De beloning is de belangrijkste drijfveer, dus als er geen winstverwachting was, zou er geen zin zijn voor speculatie. Deze strategie wordt doorgaans gedreven door aannames of ingevingen van de kant van de handelaar, die probeert te profiteren van stijgende en dalende prijzen.
Speculatie is een heel belangrijk onderdeel van de markt. Zonder dat zou er geen liquiditeit zijn. Deelnemers zouden worden beperkt tot alleen die producenten en bedrijven. Dit zou de spreiding tussen bied- en laatkoersen vergroten, waardoor het moeilijker wordt om kopers en verkopers op de markt te vinden.
Zonder speculatie zou er geen liquiditeit op de markten zijn en zouden marktdeelnemers beperkt zijn.
In tegenstelling tot arbitrage kan iedereen speculeren. U hoeft geen grote posities in een transactie in te nemen om te speculeren, dus iedereen kan speculeren op hun transacties, van individuele beleggers tot grote, institutionele beleggers.
Er is meestal een dunne lijn tussen investeren en speculeren. Iemand kan bijvoorbeeld een huis kopen als zijn woning. In dat geval kan worden aangenomen dat hij zijn geld investeert. Maar als die persoon een onroerend goed koopt met het uitdrukkelijke doel het snel met winst te verkopen, houdt hij zich bezig met speculatie.
Financiële speculatie is niet beperkt tot de soorten effecten die erbij betrokken zijn. Het kan gaan om de handel in instrumenten zoals obligaties, grondstoffen, valuta’s en derivaten. Het kan zelfs worden gebruikt in de onroerendgoedmarkt, zoals beschreven in het bovenstaande voorbeeld.
Een handelaar, bijvoorbeeld, kan een lang (buy) positie in een aandelenindex openen futures contract met de verwachting te profiteren van stijgende prijzen. Als de waarde van de index stijgt, kan de handelaar de transactie sluiten voor winst. Omgekeerd, als de waarde van de index daalt, kan de transactie worden gesloten wegens verlies.
Speculanten kunnen ook proberen te profiteren van een dalende markt door het instrument te shorten (short verkopen of simpelweg verkopen). Als de prijzen dalen, is de positie winstgevend. Als de prijzen echter stijgen, kan de transactie met verlies worden gesloten.