Regel voor de beste prijs (regel 14D-10)
Definitie van de regel voor de beste prijs (regel 14D-10)
De beste-prijsregel (regel 14D-10) is een regeling van de Securities and Exchange Commission (SEC) die bepaalt dat de vergoeding die wordt aangeboden aan een effectenhouder in een openbaar bod gelijk moet zijn aan de hoogste vergoeding die aan een andere effectenhouder wordt betaald. De beste-prijsregel is bedoeld om alle houders van effecten bij een openbaar bod gelijk te behandelen.
Inzicht in de regel van de beste prijs (regel 14D-10)
De Besteprijsregel (Regel 14D-10), zoals oorspronkelijk geschreven, vereiste verfijning, aangezien er geschillen ontstonden over de manier waarop bepaalde arbeidsvergoedingen, ontslagvergoedingen en andere overeenkomsten voor personeelsbeloningen moesten worden behandeld in een situatie van controlewijziging dat een voltooid bod gemaakt. Als sommige hooggeplaatste werknemers die effecten aanhielden extra geld zouden ontvangen bij een openbaar bod, zouden alle andere effectenhouders dan recht hebben op hetzelfde bedrag?
Wijzigingen van artikel 14D-10
Om duidelijkheid te scheppen over de regel, heeft de SEC wijzigingen aangebracht die in december 2006 van kracht werden. De regel werd op drie manieren gewijzigd: Ten eerste werd de centrale taal van de regel gewijzigd in: “vergoeding betaald aan een effectenhouder voor aangeboden effecten in het overnamebod is de hoogste vergoeding die aan enige andere effectenhouder is betaald voor effecten die in het overnamebod worden aangeboden. “De focus op “aangeboden effecten” sluit alle andere compenserende overeenkomsten uit voor wat betreft het aan effectenhouders verschuldigde bedrag. Ten tweede waren compenserende regelingen vrijgesteld van de regel. Alle bedragen die op grond van een overeenkomst moeten worden betaald, zullen door de effectenhouder (en daarmee samenhangende zaken) moeten worden “betaald of toegekend als compensatie voor in het verleden uitgevoerde diensten, toekomstige te verrichten diensten of toekomstige diensten die niet mogen worden uitgevoerd”. en kan “niet [worden] berekend op basis van het aantal effecten dat door de effectenhouder wordt aangeboden of zal worden aangeboden in het openbare bod”. Ten derde werd een veilige haven ingesteld in de regel voor compensatieregelingen die zijn goedgekeurd door een comité van onafhankelijke bestuurders.