Obligatie-koopovereenkomst
Wat is een koopovereenkomst voor obligaties?
Een obligatieaankoopovereenkomst (BPA) is een juridisch bindend document tussen een obligatie uitgever en een underwriter waarin de voorwaarden van een obligatieverkoop zijn vastgelegd. De voorwaarden van een aankoopovereenkomst voor obligaties zullen onder meer verkoopvoorwaarden bevatten, zoals verkoopprijs, rente van de obligatie, looptijd van de obligatie, aflossingsbepalingen voor obligaties, voorzieningen voor afnemende fondsen en voorwaarden waaronder de overeenkomst kan worden opgezegd.
Belangrijkste leerpunten
- Overeenkomsten voor het kopen van obligaties bevatten voorwaarden waaraan moet worden voldaan voordat een onderschrijver de obligaties koopt, en voorwaarden waaronder de onderschrijver zich kan terugtrekken.
- De voorwaarden die in een aankoopovereenkomst voor obligaties zijn vastgelegd, kunnen de prijs, de rentevoet, de vervaldatum, eventuele terugbetalingsbepalingen en andere opzegbare bepalingen omvatten.
- Doorgaans moet de emittent de onderschrijver op de hoogte stellen van eventuele wijzigingen in zijn financiële toestand, en de overeenkomsten beperken de activa die als onderpand worden gebruikt.
- BPA’s zijn doorgaans onderhands geplaatste effecten of investeringsvehikels die zijn uitgegeven door kleinere bedrijven.
Een obligatie-koopovereenkomst begrijpen
Een obligatieaankoopovereenkomst (BPA) is een contract dat bepaalde clausules bevat die worden uitgevoerd op de datum waarop de nieuwe obligatie-uitgifte wordt geprijsd. De algemene voorwaarden van een BPA omvatten:
- Voorwaarden van de obligaties.
- Voorwaarden waaraan moet zijn voldaan voordat de onderschrijver de obligaties koopt.
- Uitvoerings- en leverdatum en plaats van de obligaties.
- Voorwaarden waaronder de onderschrijver zich zonder boete uit het contract kan terugtrekken.
- Aankoopprijs en rentevoet van de obligaties.
- Uitgaven voor rekening van verschillende partijen.
- Bepaalde SEC-vereisten die door alle partijen moeten worden gevolgd.
Aan een koopovereenkomst voor obligaties zijn veel voorwaarden verbonden. Het zou bijvoorbeeld kunnen vereisen dat de emittent geen andere schuld aangaat die gedekt is door dezelfde activa die de obligaties die de underwriter verkoopt, zeker zal stellen, en het zou kunnen bepalen dat de emittent de underwriter op de hoogte brengt van elke ongunstige verandering in de financiële positie van de emittent.. De overeenkomst voor de aankoop van obligaties garandeert ook dat de emittent is wie hij zegt te zijn, dat hij gemachtigd is om obligaties uit te geven, dat hij niet het onderwerp is van een rechtszaak en dat zijn financiële overzichten nauwkeurig zijn.
De obligaties – zodra betaald door de underwriter – zullen naar behoren worden uitgevoerd, geautoriseerd, uitgegeven en geleverd door de emittent aan de underwriter. Nadat de emittent de obligaties aan de underwriter heeft geleverd, zal de underwriter de obligaties op de markt brengen tegen de prijs en het rendement die zijn vastgelegd in de obligatieaankoopovereenkomst en zullen beleggers de obligaties van de underwriter kopen. De underwriter ontvangt de opbrengst van deze verkoop en maakt winst op basis van het verschil tussen de prijs waartegen hij de obligaties van de uitgevende instelling heeft gekocht en de prijs waartegen hij de obligaties aan vastrentende beleggers verkoopt.
Een obligatieaankoopovereenkomst is een document waarin de verkoopvoorwaarden tussen de obligatie-uitgever en de onderschrijver van de obligaties zijn vastgelegd.
Obligatie-koopovereenkomst versus obligatie-contract
Een BPA is vergelijkbaar met een obligatie-indenture (of trust-indenture) in die zin dat het beide contracten zijn die zijn gesloten tussen een emittent en een entiteit op basis van de voorwaarden van een obligatie. Hoewel een BPA een overeenkomst is tussen de emittent en de underwriter van de nieuwe uitgifte, is de indenture een contract tussen de emittent en de trustee die de belangen van obligatiebeleggers behartigt.
De voorwaarden van de obligatie die in de obligatieovereenkomst worden benadrukt, omvatten de vervaldatum, de nominale waarde, het rentebetalingsschema en het doel van de obligatie-uitgifte. Een trustcontract kan bijvoorbeeld aangeven of een probleem opvraagbaar is. Als de emittent de obligatie kan “opvragen”, omvat de contractcontract bescherming voor de obligatiehouder, de periode waarin de emittent de obligaties niet van de markt kan terugkopen. De Securities and Exchange Commission (SEC) vereist dat alle obligatie-uitgiftes, behalve gemeentelijke uitgiften, obligatiecontracten hebben.
Overeenkomsten voor het kopen van obligaties vertegenwoordigen doorgaans onderhands geplaatste effecten of investeringsvehikels die zijn uitgegeven door kleinere bedrijven. Deze effecten zijn niet voor verkoop aan het grote publiek, maar worden in plaats daarvan rechtstreeks aan underwriters verkocht. Bovendien kunnen obligatieovereenkomsten in aanmerking komen voor vrijstelling van SEC-registratievereisten.