Wanneer moet u op obligatiebeoordelingsbureaus vertrouwen?
Institutionele en individuele beleggers vertrouwen opratingbureausvoor obligaties en hun diepgaande onderzoek om investeringsbeslissingen te nemen. Ratingbureaus spelen een integrale rol op zowel de primaire als de secundaire obligatiemarkten. Hoewel de ratingbureaus een waardevolle dienst verlenen, kwam de juistheid van dergelijke ratings in twijfel na de financiële crisis van 2008.1 De agentschappen krijgen vaak kritiek wanneer dramatische downgrades zeer snel komen.
Elk goed beleggingsfonds, bank of hedgefonds zal niet alleen vertrouwen op de rating van een bureau. Ze vullen het aan met eigen onderzoek. Daarom moeten individuele beleggers ook vraagtekens zetten bij de initiële obligatierating. Bovendien moeten beleggers de ratings gedurende de looptijd van een obligatie regelmatig herzien en ook die ratings blijven uitdagen.
BELANGRIJKSTE LEERPUNTEN
- De ratings die door de grote ratingbureaus aan obligaties worden toegekend, zijn niet perfect, maar ze zijn een goede plek om te beginnen.
- De economie beweegt vandaag te snel om simpelweg individuele bedrijfsobligaties van beleggingskwaliteit te kopen en aan te houden.
- Beleggers dienen de trends in obligatieratings te volgen als ze individuele obligaties willen aanhouden.
- Obligatiefondsen en ETF’s zijn goede alternatieven voor passieve obligatiebeleggers en sommige actieve beleggers.
Grote spelers
Hoewel er verschillende ratingbureaus zijn, domineren drie toonaangevende bureaus meestal financieel nieuws en bewegen ze markten. Deze bureaus zijn Moody’s, Standard & Poor’s (S&P) en Fitch. Agentschappen kennen kredietratings toe aan emittenten van schuldverplichtingen of obligaties, naast ratings voor specifieke schuldinstrumenten die door die organisaties zijn uitgegeven.
De emittenten van schulden kunnen bedrijven, stichtingen zonder winstoogmerk of overheden zijn. Elk bureau heeft zijn eigen modellen waarmee ze de kredietwaardigheid van een bedrijf beoordelen. Ratings hebben een directe invloed op het rentetarief dat een organisatie moet betalen aan kopers van haar obligaties en andere schulden.
Een kredietwaardigheid voor iedereen met een creditcardschuld of een hypotheek. De rating geeft aan hoe waarschijnlijk het is dat het bedrijf rente zal betalen over de looptijd van de obligatie. Voor een onderneming houdt deze evaluatie rekening met de potentiële verhandelbaarheid van de obligaties gedurende hun levensduur. Het vermogen van het bedrijf om de hoofdsom terug te betalen wanneer de obligatie op de vervaldag vervalt, is altijd een cruciale factor bij het toekennen van een rating.
Elk van de drie grote bureaus heeft enigszins verschillende beoordelingen. Alle drie hebben ze echter een volledige reeks beoordelingen.45 Er is een topniveau, gereserveerd voor de meest kredietwaardige instellingen, zoals de Zwitserse overheid. Obligaties die in default zijn, hebben vaak de laagste rating.
Obligatiecijfers
De beoordelingen
Elke kredietanalist biedt een iets andere benadering om de kredietwaardigheid van een bedrijf te beoordelen. Bij het vergelijken van obligaties in de volgende soorten schalen, is het een goede regel om te kijken naar de vraag of de obligaties zijn investment grade of niet investment grade. Dat levert in eenvoudige, duidelijke bewoordingen het nodige basiswerk op. Obligaties van beleggingskwaliteit zijn echter niet altijd betere beleggingen.
Als beleggingscategorie hebben obligaties met een lage kredietwaardigheid op de lange termijn zelfs een hoger rendement. Aan de andere kant zijn hun prijzen volatieler. Cruciaal is dat individuele obligaties met een rating onder investment grade meer kans hebben om in gebreke te blijven. Obligaties met een lage kredietwaardigheid worden ook wel hoogrentende obligaties of junkbonds genoemd.
Het is van vitaal belang om te onthouden dat dit statische ratings zijn, aangezien een beginnende belegger veronderstellingen op lange termijn kan maken door er gewoon naar te kijken. Voor veel bedrijven zijn deze ratings altijd in beweging en onderhevig aan veranderingen. Dat geldt vooral in moeilijke economische tijden, zoals de financiële crisis van 2008. Termen als “kredietbewaking” moeten in overweging worden genomen wanneer een bureau een verklaring aflegt over zijn evaluatie. Een kredietbewaking is meestal een indicatie dat de kredietwaardigheid van een bedrijf binnenkort zal worden verlaagd.
Helaas is de weg naar beneden veel gemakkelijker dan de weg naar boven. Dat komt mede door de manier waarop het systeem is ontworpen. Er is een bedrijf van hoge kwaliteit voor nodig om obligaties uit te geven als onderdeel van haar kapitaalstructuur. De markt voor obligaties van hoge kwaliteit heeft historisch gezien de hoogrentende markt gedomineerd. Deze marktstructuur verhindert opkomende bedrijven de obligatiemarkt te betreden, tenzij ze converteerbare obligaties uitgeven. Zelfs grotere bedrijven moeten constant toezicht kunnen weerstaan.
Kredietbeoordelingen gebruiken bij ETF’s en beleggingsfondsen
Individuele bedrijven en hun kredietwaardigheid veranderen tegenwoordig te snel om simpelweg individuele bedrijfsobligaties te kopen en aan te houden. Obligatiefondsen bieden echter een andere benadering voor langetermijnbeleggers. Er zijn veel onderlinge fondsen en exchange-traded funds ( ETF’s ) die grote collecties obligaties van beleggingskwaliteit of hoogrentende obligaties voor beleggers zullen houden.
Obligatiefondsen zijn waarschijnlijk de beste optie voor passieve beleggers in een wereld waar kredietratings van de ene op de andere dag veranderen.
De ratingbureaus voor obligaties hebbentijdens de financiële crisis van 2008een aantalprominente fouten gemaakt, maar ze hadden meestal gelijk over de activaklassen. Hoogwaardige US Treasury ETF’s schoten in 2008 naar nieuwe hoogtepunten, terwijlgeaggregeerde obligatie-ETF’s bescheiden winsten boekten.8 ETF’s van bedrijfsobligaties van beleggingskwaliteit verloren dat jaar geld, en ETF’s van junk-obligaties leden zware verliezen.10 Dat is precies wat men zou verwachten op basis van de kredietwaardigheid.
De odds zijn meestal gelijk bij het omgaan met een groot aantal bedrijven, dus de ratingbureaus voor obligaties zijn hier te vertrouwen. Het is nog steeds mogelijk om een geaggregeerde obligatie-ETF te kopen en aan te houden zonder dat u zich zorgen hoeft te maken over ratingwijzigingen.
In plaats van te proberen te achterhalen welke individuele obligaties ondergewaardeerd zijn, kunnen actieve beleggers zich ook richten op activaklassen. Zo waren rommelobligaties na 2008 ondergewaardeerd en leverden ze in de daaropvolgende jaren aanzienlijke winsten op. Obligaties van opkomende markten volgen soms een ander patroon dan de rest van de obligatiemarkt, waardoor ze onder bepaalde voorwaarden ook een outperformance kunnen behalen. Onthoud dat het niet nodig is om alles op één categorie in te zetten om de index te verslaan. Beleggers kunnen 80% in een totale obligatie-ETF stoppen en slechts 20% in een obligatie-ETF waarvan zij denken dat deze beter zal presteren.
Hoe bedrijven de beoordeling waarderen
Hoe cruciaal het ook is voor beleggers om kredietbeoordelingen te herzien, het is zelfs nog belangrijker voor de bedrijven. De rating beïnvloedt een bedrijf door de kosten van het lenen van geld te veranderen. Een lagere kredietwaardigheid betekent hogere kapitaalkosten als gevolg van hogere rentelasten, wat leidt tot een lagere winstgevendheid. Het heeft ook invloed op de manier waarop het bedrijf kapitaal gebruikt. Betaalde rente wordt vaak anders belast dan dividendbetalingen. Uitgangspunt is dat de lener een hoger rendement verwacht op het geleende geld dan de kosten van het kapitaal.
Kredietbeoordelingen hebben in de loop van de tijd ook verstrekkende gevolgen voor bedrijven. Ratings hebben een directe invloed op de verhandelbaarheid van hun obligaties op de secundaire markt. Het vermogen van een bedrijf om aandelen uit te geven, de manier waarop analisten schulden op hun balans beoordelen en het publieke imago van het bedrijf worden ook beïnvloed door kredietratings.
Het komt neer op
De geschiedenis leert ons de informatie van de kredietbeoordelaars om te beginnen te gebruiken. Hun methoden zijn beproefd en werden tot ongeveer 2008-2009 zelden in twijfel getrokken. De waarde van de ratings voor de bedrijven zelf is van het grootste belang, aangezien deze mogelijk de toekomst van een bedrijf kan bepalen.
Naarmate de financiële markten volwassener werden, namen de toegang tot kapitaalmarkten en het toezicht beide toe. Naast de extra volatiliteit hebben de kredietmarkten risico’s gezien die vergelijkbaar zijn met die op de aandelenmarkten. Diversificatie via ETF’s en onderlinge fondsen is zowel praktischer als belangrijker voor beleggers op de obligatiemarkt van vandaag.
Met de toegenomen snelheid van zowel financiële informatie als marktveranderingen, zijn de obligatieratings essentiële besluitvormingsinstrumenten. Als u overweegt te investeren in specifieke obligaties, kijk dan zowel naar de ratings als naar hun trend. Als u niet bereid bent om op de hoogte te blijven van ratingwijzigingen, kan een beleggingsfonds of een ETF dit voor u doen.