Kopen, strippen en omdraaien
Wat is kopen, strippen en omdraaien?
Te koop, strip en flip is een uitdrukking die wordt gebruikt om de gangbare praktijk van het beschrijven van private equity firma’s kopen van ondergewaardeerde bedrijven, strippen ze naar beneden, en vervolgens de verkoop van de geherstructureerde entiteit een korte tijd later in een initial public offering (IPO).
Belangrijkste leerpunten
- Buy, strip and flip is een uitdrukking die wordt gebruikt om de controversiële zakelijke praktijken van sommige private equity-bedrijven te beschrijven.
- Deze investeerders kopen ondergewaardeerde bedrijven, halen er waarde uit en verkopen ze kort daarna in een IPO.
- Het belangrijkste doel is om de zakken van de private equity-firma zo veel en zo snel mogelijk te vullen.
- Het is niet verwonderlijk dat deze doelstelling vaak nadelig is voor de toekomst van de overgenomen onderneming op de lange termijn.
Hoe een kopen, strippen en omdraaien werkt
Private equity-firma’s worden vaak omschreven als plunderaars die snel en genadeloos bedrijven plunderen, omdraaien en vervolgens doorgaan naar het volgende slachtoffer.
Deze beleggingsondernemingen kopen hun doelen regelmatig via een leveraged buyout (LBO), wat betekent dat ze een klein bedrag van hun eigen geld inleggen en de rest lenen, waardoor ze de bedrijven die ze kopen vol met schulden pompen. Eenmaal aan boord kunnen ze doorgaan met het aangaan van meer leningen om speciale dividenden te financieren of maatregelen te nemen om het bedrijf vet te maken, de kosten te verlagen en het efficiënter te maken.
Soms wordt het doelbedrijf ontdaan van zijn niet-essentiële onderdelen, waarbij activa worden verkocht of gesloten om zijn bedrijfsmodel te stroomlijnen en kosten te besparen. Dit proces kan zeer winstgevend zijn voor een private equity-onderneming en komt met de toegevoegde bonus dat het overgenomen bedrijf mogelijk aantrekkelijker wordt voor potentiële kopers zodra het wordt losgelaten met een IPO.
Belangrijk
In koop, strip- en flip-scenario’s worden gekochte bedrijven meestal slechts een jaar of twee vastgehouden vóór de beursgang.
In wezen gebruikt de private-equityfirma het doelbedrijf voor eigen gewin. Beslissingen over hoe het doel moet worden aangepakt, worden niet noodzakelijkerwijs genomen om de IPO-waardering te verhogen zodra het op de openbare markt is gebracht, maar eerder om de zakken van de private-equityfirma te vullen.
Kritiek op een Buy, Strip and Flip
De buy, strip en flip-strategie, misschien niet verrassend, heeft veel aandacht gekregen. Leveraged buyouts hebben een geschiedenis van het leiden van het overgenomen bedrijf dat verantwoordelijk is voor het terugbetalen van alle schulden om uiteindelijk failliet te gaan. Dit was vooral het geval in de jaren tachtig en komt nog steeds voor.
Met name detailhandelaren hebben een staat van dienst als schipbreukeling door private-equityfirma’s. De lijst met causaliteiten is lang en omvat onder meer Fairway, Payless ShoeSource, Toys R Us en Sports Authority.
Critici beweren dat private-equityfirma’s er alleen maar om geven om snel winst te maken en bereid zijn om alles te doen om dit mogelijk te maken. Door balansen te plunderen en alleen te focussen op investeringen die snelle resultaten opleveren, kunnen ze behoorlijke rendementen behalen, terwijl de gezondheid van het beoogde bedrijf op de lange termijn in gevaar komt.
In wezen laten degenen die kopen, strippen en omdraaien, hun onderwerpen vaak drooglopen, hun kasten legen en vervolgens uitstappen voordat de impact van deze maatregelen het bedrijf mogelijk op de knieën brengt.
Speciale overwegingen
Niet alle private equity-firma’s zijn slecht en doen hun zaken op deze manier. Soms doen ze daadwerkelijk investeringen die de bedrijven waarop ze zich richten op de lange termijn ten goede komen – en toch winst maken als het tijd is om te verkopen.
Voorstanders van private equity-buy-outs beweren dat ze een noodzakelijke kracht zijn. Het management ertoe aanzetten om slecht presterende operaties stop te zetten en kapitaal op slimmere manieren in te zetten, is niet zonder controverse. Soms zijn dergelijke drastische maatregelen echter nodig om ervoor te zorgen dat het bedrijf in de toekomst floreert.
Een voorbeeld van een bedrijf dat floreerde na een private equity buy-out is Dollar General (DG ). De discounter werd in 2007 gekocht door KKR, doorverkocht met een mooie winst en is nu een van de snelst groeiende retailers van het land.