Kapitaalrekening
Wat is een kapitaalrekening?
De kapitaalrekening is in de internationale macro-economie het deel van de betalingsbalans dat alle transacties registreert tussen entiteiten in een land en entiteiten in de rest van de wereld. Deze transacties bestaan uit de invoer en uitvoer van goederen, diensten, kapitaal en overboekingen zoals buitenlandse hulp en overmakingen. De betalingsbalans bestaat uit een kapitaalrekening en een lopende rekening, hoewel een engere definitie de kapitaalrekening opsplitst in een financiële rekening en een kapitaalrekening. De kapitaalrekening meet de veranderingen in het nationale bezit van activa, terwijl de lopende rekening het netto inkomen van het land meet.
In de boekhouding toont de kapitaalrekening het nettovermogen van een bedrijf op een bepaald moment in de tijd. Het staat ook bekend als het eigen vermogen voor een eenmanszaak of het eigen vermogen voor een bedrijf, en wordt vermeld in het onderste deel van de balans.
Belangrijkste leerpunten
- De kapitaalrekening vertegenwoordigt op nationaal niveau de betalingsbalans van een land.
- De kapitaalrekening houdt de nettowijziging in de activa en passiva van een land gedurende een jaar bij.
- Het saldo van de kapitaalrekening zal economen informeren of het land een netto-importeur of netto-exporteur van kapitaal is.
Hoe kapitaalaccounts werken
Veranderingen in de betalingsbalans kunnen aanwijzingen geven over het relatieve niveau van economische gezondheid en toekomstige stabiliteit van een land. De kapitaalrekening geeft aan of een land kapitaal importeert of exporteert. Grote veranderingen in de kapitaalrekening kunnen aangeven hoe aantrekkelijk een land is voor buitenlandse investeerders en kunnen een substantiële impact hebben op de wisselkoersen.
Omdat alle transacties geregistreerd in de betalingsbalans som tot nul, de landen die grote run tekorten op de handelsbalans ( tekort op de lopende rekening ), zoals de Verenigde Staten, moet per definitie ook draaien grote kapitaalrekening overschotten. Dit betekent dat er meer kapitaal het land binnenstroomt dan uitgaat, veroorzaakt door een toename van het buitenlandse eigendom van binnenlandse activa. Een land met een groot handelsoverschot exporteert kapitaal en heeft een tekort op de kapitaalrekening, wat betekent dat er geld uit het land stroomt in ruil voor meer eigendom van buitenlandse activa.
Het is belangrijk om te onthouden dat het Amerikaanse handelstekort het gevolg is van het feit dat buitenlandse investeerders Amerikaanse activa bijzonder aantrekkelijk vinden en de waarde van de dollar opdrijven. Mocht de relatieve aantrekkingskracht van Amerika op buitenlandse investeerders vervagen, dan zou de dollar verzwakken en zou het handelstekort afnemen.
Kapitaalrekening versus financiële rekening
In de afgelopen jaren hebben veel landen de engere betekenis van kapitaalrekening aangenomen die wordt gebruikt door het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Het splitst de kapitaalrekening op in twee divisies op het hoogste niveau: definanciële rekening en dekapitaalrekening. De kapitaal- en financiële rekeningen meten de nettostromen van financiële claims (dwz veranderingen in activapositie).2
De voorraad buitenlandse activa versus buitenlandse passiva van een economie wordt de netto internationale investeringspositie genoemd, of eenvoudigweg de netto buitenlandse activa, die de nettovorderingen van een land op de rest van de wereld meet. Als de vorderingen van een land op de rest van de wereld groter zijn dan die op de rest van de wereld, dan heeft het positieve netto buitenlandse activa en wordt gezegd dat het een netto crediteur is. Indien negatief, een netto debiteur. De positie verandert in de loop van de tijd zoals aangegeven door de kapitaal- en financiële rekening.
De financiële rekening meet de toename of afname van het internationale eigendom van activa, of het nu gaat om personen, bedrijven, overheden of centrale banken. Deze activa omvatten directe buitenlandse investeringen, effecten zoals aandelen en obligaties, en goud- en deviezenreserves. De kapitaalrekening meet volgens deze definitie financiële transacties die geen invloed hebben op inkomen, productie of besparingen, zoals internationale overdrachten van boorrechten, handelsmerken en auteursrechten.
Huidige vs. kapitaalrekening
De lopende rekening en de kapitaalrekening vertegenwoordigen twee helften van de betalingsbalans van een land. De lopende rekening vertegenwoordigt het netto-inkomen van een land over een bepaalde periode, terwijl de kapitaalrekening de nettowijziging van activa en passiva gedurende een bepaald jaar registreert.
In economische termen behandelt de lopende rekening de ontvangst en betaling in contanten en niet-kapitaalposten, terwijl de kapitaalrekening de bronnen en het gebruik van kapitaal weergeeft. De som van de lopende rekening en de kapitaalrekening die in de betalingsbalans wordt weergegeven, is altijd nul. Elk overschot of tekort op de lopende rekening wordt gecompenseerd en gecompenseerd door een gelijk overschot of tekort op de kapitaalrekening.
De lopende rekening behandelt de kortetermijntransacties van een land of het verschil tussen zijn sparen en beleggen. Dit worden ook wel daadwerkelijke transacties genoemd (omdat ze een reële impact hebben op inkomen), output en werkgelegenheid door de beweging van goederen en diensten in de economie. De lopende rekening bestaat uit zichtbare handel (export en import van goederen), onzichtbare handel (export en import van diensten), eenzijdige overdrachten en inkomsten uit investeringen (inkomsten uit factoren als grond of buitenlandse aandelen).
De creditering en afschrijving van deviezen uit deze transacties worden ook in het van de handelsbalans.
Kapitaalrekeningen in de boekhouding
In de boekhouding is een kapitaalrekening een grootboekrekening die wordt gebruikt om het bijgedragen kapitaal en de ingehouden winsten van de eigenaren te registreren – het cumulatieve bedrag van de inkomsten van een bedrijf sinds de oprichting, minus de cumulatieve dividenden die aan de aandeelhouders zijn uitgekeerd. Het wordt vermeld onderaan de balans van de onderneming, in het eigen vermogen. In een eenmanszaak zou dit gedeelte het eigen vermogen worden genoemd en in een bedrijf het eigen vermogen.
In een bedrijfsbalans wordt de aandelensectie meestal opgesplitst in gewone aandelen, preferente aandelen, extra gestort kapitaal, ingehouden winsten en schatkistpapierrekeningen. Alle rekeningen hebben een natuurlijk creditsaldo, behalve schatkistpapier dat een natuurlijk debetsaldo heeft. Gewone en preferente aandelen worden geregistreerd tegen de nominale waarde van het totale aantal aandelen in het bezit van aandeelhouders. Extra gestort kapitaal is het bedrag dat de aandeelhouder aan het bedrijf heeft gestort boven de nominale waarde van de aandelen. Ingehouden winsten zijn de gecumuleerde winsten van de overuren van het bedrijf, minus dividenden uitgekeerd aan aandeelhouders, die zijn herbelegd in de lopende bedrijfsactiviteiten van het bedrijf. De treasury stock account is een tegenvermogensrekening die de terugkoop van aandelen van een bedrijf registreert.