Carrière: aandelenonderzoek versus investeringsbankieren
Aandelenonderzoek versus investeringsbankieren
Investeringsbankieren is misschien niet langer de onbetwiste eerste keuze voor de beste en slimste. In plaats van naar investeringsbankieren te stromen, kiezen veel afgestudeerde topstudenten nu voor een loopbaan in managementadvies, technologie of het starten van hun eigen startups. Hoewel de allure van investeringsbankieren misschien wat minder is geworden, blijft het voor veel financiële studenten nog steeds de belangrijkste carrièrekeuze, waarbij equity-onderzoek op een verre tweede plaats komt.
Aandelenonderzoek wordt soms gezien als de niet-glamoureuze, lagerbetaalde neef van investeringsbankieren. De realiteit verschilt echter van deze wijdverbreide perceptie. Om u te helpen uw eigen mening te formuleren, volgt hier een rechtstreekse vergelijking van aandelenonderzoek (sell-side onderzoek dat wordt uitgevoerd door de onderzoeksafdelingen van broker-dealers) en investment banking op 10 sleutelgebieden.
Belangrijkste leerpunten
- Een carrière in de financiële wereld kan vele wegen inslaan, waaronder investeringsbankieren en aandelenonderzoek.
- Investeringsbankiers helpen bij fusies en overnames en geven nieuwe effecten op de markt uit.
- Aandelenonderzoekers voeren grondige analyses en onderzoeken uit van bedrijven en hun aandelenkoers om beleggingsaanbevelingen te doen.
Aandelenonderzoek
Aandelenonderzoekers analyseren aandelen om portefeuillebeheerders te helpen beter geïnformeerde investeringsbeslissingen te nemen. Equity-onderzoekers gebruiken probleemoplossende vaardigheden, gegevensinterpretatie en verschillende andere hulpmiddelen om de gedragsvooruitzichten van een bepaalde beveiliging te begrijpen en te voorspellen. Dit omvat vaak een kwantitatieve analyse van de statistische gegevens van een aandeel in relatie tot recente marktactiviteit. Ten slotte kunnen aandelenonderzoekers worden belast met het ontwikkelen van investeringsmodellen en screeningstools die handelsstrategieën identificeren die helpen bij het beheren van portefeuillerisico’s.
Aandelenonderzoekers zijn verantwoordelijk voor het identificeren van patronen met huidige marktprijsveranderingen en het gebruiken van deze informatie om algoritmen te creëren die winstgevende investeringsmogelijkheden in aandelen identificeren. De aandelenonderzoeker moet de eigenaardige verschillen van verschillende internationale markten kunnen begrijpen om binnenlandse en buitenlandse aandelen onderling te kunnen vergelijken.
De onderkant van het salarisbereik is $ 47.000, terwijl de bovenkant rond de $ 136.000 ligt. Private-equityfirma’s en andere financiële dienstverleners zijn de belangrijkste werkgevers van aandelenonderzoekers. Het merendeel van deze banen is gevestigd in New York City, hoewel bedrijven in toenemende mate posities aanbieden in grote stedelijke hubs zoals Chicago, Boston en San Francisco.
Investeringsbankieren
Investeringsbankieren is een specifieke divisie van het bankwezen die verband houdt met het creëren van kapitaal voor andere bedrijven, overheden en andere entiteiten. Investeringsbanken onderschrijven nieuwe schuld- en aandelenbewijzen voor alle soorten bedrijven; hulp bij de verkoop van effecten; en helpen bij het vergemakkelijken van fusies en overnames, reorganisaties en tussenhandel voor zowel instellingen als particuliere investeerders.
Investeringsbanken bieden ook richtlijnen aan emittenten met betrekking tot de uitgifte en plaatsing van aandelen. Investeringsbankfuncties omvatten consultants, bankanalisten, kapitaalmarktanalisten, onderzoeksmedewerkers, handelsspecialisten en vele anderen. Elk vereist zijn eigen opleiding en vaardigheidsachtergrond.
Een diploma in financiën, economie, boekhouding of wiskunde is een goede start voor elke bankcarrière. In feite is dit misschien alles wat u nodig hebt voor veel commerciële bankfuncties op instapniveau, zoals een persoonlijke bankier of kassier.
Degenen die geïnteresseerd zijn in investeringsbankieren, moeten sterk overwegen om een Master of Business Administration (MBA) of andere professionele kwalificaties te volgen.
Goede mensenvaardigheden zijn een enorm positief punt in elke bankpositie. Zelfs toegewijde onderzoeksanalisten besteden veel tijd aan het werken als onderdeel van een team of het raadplegen van klanten. Sommige functies vereisen meer een sales touch dan andere, maar comfort in een professionele sociale omgeving is essentieel. Andere belangrijke vaardigheden zijn onder meer communicatieve vaardigheden (concepten uitleggen aan klanten of andere afdelingen) en een hoge mate van initiatief.
Belangrijkste verschillen
1. Evenwicht tussen werk en privé
Aandelenonderzoek is hier de duidelijke winnaar. Hoewel 12-urige dagen de norm zijn voor equity research-medewerkers en analisten, zijn er in ieder geval fasen van relatieve rust. De drukste tijden zijn onder meer het initiëren van dekking voor een sector of een specifiek aandeel, en het winstseizoen, wanneer de winstrapporten van bedrijven snel moeten worden geanalyseerd.
De uren bij investeringsbankieren zijn bijna altijd brutaal, met werkweken van 90 tot 100 uur die heel gewoon zijn voor analisten van investeringsbankieren (de laagste op de totempaal).
Er is een groeiende terugslag geweest tegen de afschuwelijke uren die door analisten van investeringsbankieren worden geëist. Hoewel dit ertoe heeft geleid dat een aantal Wall Street-bedrijven het aantal door junior bankiers gewerkte uren heeft beperkt, kunnen deze beperkingen de “work hard, play hard” -cultuur van investeringsbankieren wellicht weinig veranderen. De meest voorkomende klacht van degenen die met investeringsbankieren zijn gestopt, is dat het totale gebrek aan evenwicht tussen werk en privé leidt tot een burn-out. Die klacht wordt zelden gehoord van degenen die werkzaam zijn in aandelenonderzoek.
Grote financiële banen zijn meestal geconcentreerd in grote financiële centra zoals New York, Chicago, Londen en Hong Kong. Dit is niet anders voor analisten op het gebied van aandelenonderzoek en vooral voor investeringsbankiers, van wie velen worden betaald om naar de thuisstad van hun bedrijf te verhuizen.
2. Zichtbaarheid
Aandelenonderzoek is ook op dit gebied de winnaar. Medewerkers en junioranalisten krijgen vaak erkenning voor hun werk doordat ze worden genoemd in onderzoeksrapporten die worden verspreid onder het verkooppersoneel, klanten en mediakanalen van een bedrijf. Aangezien senior analisten erkende experts zijn op het gebied van de bedrijven die ze in een sector bestrijken, worden ze door de media gevraagd voor commentaar over deze bedrijven nadat ze winst hebben gerapporteerd of een materiële ontwikkeling hebben aangekondigd.
Investeringsbankiers, aan de andere kant, zwoegen in relatieve onduidelijkheid op het junior niveau. Hun zichtbaarheid neemt echter aanzienlijk toe naarmate ze de ladder van investment banking beklimmen, vooral als ze deel uitmaken van een team dat werkt aan grote, prestigieuze deals.
3. Vooruitgang
Investeringsbankieren wint op dit gebied. Er is een duidelijk pad met gedefinieerde tijdsbestekken voor loopbaanontwikkeling in investeringsbankieren. Dit begint met de functie van analist (twee tot drie jaar), gaat vervolgens over naar een associate-functie (meer dan drie jaar), waarna men in de rij staat om vice-president en uiteindelijk directeur of algemeen directeur te worden.
Het carrièrepad in aandelenonderzoek is minder duidelijk omschreven, maar verloopt in het algemeen als volgt: medewerker, analist, senior analist en ten slotte vice-president of directeur onderzoek. Binnen het bedrijf hebben investeringsbankiers waarschijnlijk betere vooruitzichten om de absolute top te bereiken, aangezien zij deals maken en relaties onderhouden met de grootste klanten van het bedrijf. Aan de andere kant kunnen onderzoeksanalisten worden gezien als getallenkrakers die niet hetzelfde vermogen hebben om grote bedrijven binnen te halen.
4. Taakfuncties
Investeringsbankieren wint hier waarschijnlijk ook, zij het alleen op langere termijn. Equity Research Associates beginnen met veel financiële modellering en analyse onder toezicht van de analist die verantwoordelijk is voor de dekking van een specifieke sector of groep van bedrijven.
Maar medewerkers communiceren ook in beperkte mate met klanten aan de buy-side, het topmanagement van de bedrijven onder dekking en de handelaars en verkopers van het bedrijf. Na verloop van tijd evolueren hun verantwoordelijkheden naar minder financiële modellering en een grotere mate van het schrijven van rapporten en het formuleren van investeringsadviezen en scripties. Er is echter niet veel variatie in de functies van medewerkers en analisten. Wat varieert, is de relatieve tijd die aan deze functies wordt besteed.
Investeringsbankiers daarentegen besteden de eerste jaren van hun carrière ondergedompeld in financiële modellering, vergelijkende analyse en het voorbereiden van presentaties en pitchbooks. Maar terwijl ze de ladder beklimmen, krijgen ze de kans om te werken aan spannende deals zoals fusies en overnames of beursintroducties. Onderzoeksanalisten krijgen deze kans slechts af en toe, wanneer ze ‘over de muur’ worden gehaald (de ‘muur’ verwijst naar de verplichte scheiding tussen investeringsbankieren en onderzoek) om te helpen bij een specifieke deal waarbij een bedrijf betrokken is dat ze door en door kennen.
5. Opleiding en benamingen
Een bachelordiploma is een must voor elke aspirant-analist op het gebied van aandelenonderzoek of een medewerker van investeringsbankieren. Gemeenschappelijke studiegebieden zijn onder meer economie, boekhouding, financiën, wiskunde of zelfs natuurkunde en biologie, andere analytische velden. Het is echter zeer onwaarschijnlijk dat een bachelordiploma alleen voldoende zal zijn om een baan in deze velden te krijgen.
Het verschil tussen een investeringsbankier en een aandelenonderzoeker komt neer op deaanwijzing Chartered Financial Analyst (CFA) of degraad Master of Business Administration (MBA). De CFA, algemeen beschouwd als de gouden standaard voor veiligheidsanalyse, is bijna verplicht geworden voor iedereen die carrière wil maken in aandelenonderzoek. Maar hoewel de CFA kan worden voltooid tegen een fractie van de kosten van een MBA-programma, is het een zwaar programma dat gedurende vele jaren veel inzet vereist. Omdat het een zelfstudieprogramma is, biedt de CFA geen instant professioneel netwerk zoals een MBA-klas dat doet.
Het MBA-curriculum daarentegen, omdat het meer bedrijfsgericht en minder investeringsgericht is dan de CFA, maakt het geschikter voor het beroep van investeringsbankieren. De concurrentie om toegang te krijgen tot de beste business schools – waar de meeste Wall Street-bedrijven hun medewerkers inhuren – is echter hevig. Veel aspirant-investeringsbankiers betreden een ander financieel gebied, werken misschien als analisten of adviseurs, en werken aan hun MBA.
Investeringsbankiers moeten een indrukwekkende kennis hebben van financiële markten, investeringen en bedrijfsorganisatie. Velen streven naar hun Serie 7 of Serie 63 FINRA-licenties om deze kennis aan te tonen Het meest gebruikelijke carrièrepad voor investeringsbankiers is het afstuderen aan een prestigieuze universiteit voordat ze gaan werken voor een grote wereldwijde bank, zoals Goldman Sachs of Morgan Stanley. Na een paar jaar keert de aspirant-investeringsbankier terug om een MBA te voltooien of ontvangt hij professionele certificeringen en licenties. Als alles is gezegd en gedaan, kan het vijf tot zes jaar duren na het behalen van een bachelordiploma voordat het in aanmerking komt voor een rol als investeringsbank.3
6. Vaardighedenreeksen
Beide banen vereisen veel analytische en wiskundige / technische vaardigheden, maar dit geldt vooral voor analisten op het gebied van aandelenonderzoek. Deze analisten moeten in staat zijn om complexe berekeningen uit te voeren, voorspellende modellen uit te voeren en financiële overzichten op te stellen met snelle doorlooptijden.
Zoals eerder opgemerkt, zijn financiële modellering en diepgaande analyse gemeenschappelijk voor zowel investeringsbankiers als onderzoeksanalisten in de vroege stadia van hun carrière. Later lopen de vaardigheden uiteen, waarbij investeringsbankiers bedreven moeten zijn in het sluiten van deals, het afhandelen van grote transacties en het beheren van klantrelaties. Onderzoeksanalisten moeten daarentegen effectief zijn in zowel mondelinge als schriftelijke communicatie en het vermogen hebben om evenwichtige beslissingen te nemen op basis van een grondige analyse en due diligence.
7. Externe kansen
Succesvolle onderzoeksanalisten en investeringsbankiers hebben over het algemeen geen tekort aan externe kansen vanwege hun ervaring, kennis en vaardigheden. Research analisten zullen waarschijnlijk neigen naar de buy-side (dat wil zeggen, geld managers, hedge funds, en pensioenfondsen), terwijl gekruid investment bankers meestal deelnemen aan private equity of venture capital bedrijven.
8. Belemmeringen voor toegang
Zowel investeringsbankieren als aandelenonderzoek zijn moeilijk toegankelijk te maken, maar de toetredingsdrempels kunnen iets lager zijn voor aandelenonderzoek. Hoewel het niet ongebruikelijk is om een professional met enkele jaren ervaring in een specifieke sector of gebied als aandelenanalist of senior analist bij een sell-side firma te zien komen, gebeurt dit zelden bij investment banking.
9. Belangenconflicten
Hoewel investeringsbankiers en onderzoeksanalisten beidenhandhavingsmaatregelen van de Amerikaansetegen 10 vooraanstaande Wall Street-bedrijven en tweesterrenanalisten in 2003, met betrekking tot analistenconflicten tijdens de telecom / dotcom-hausse en -crisis eind jaren negentig en begin 2000.. In het kader van de schikking betaalden de bedrijven disgorgement en civielrechtelijke boetes van in totaal $ 875 miljoen, een van de hoogste die ooit zijn opgelegd in civiele effectenhandhavingsmaatregelen. De 10 bedrijven moesten ook instemmen met het doorvoeren van een groot aantal structurele hervormingen om hun onderzoeks- en investeringsbankieren volledig te scheiden.
10. Compensatie
Zowel investeringsbankieren als aandelenonderzoek zijn goedbetaalde beroepen, maar na verloop van tijd wordt investeringsbankieren een veel lucratiever carrièrekeuze.
Investeringsbankiers staan bekend om hun hoge loon en grote ondertekeningsbonussen. Volgens de online financiële gemeenschap “Wall Street Oasis” verdienen zomerstagiaires het equivalent van ongeveer $ 70.000, plus een tekenbonus van ongeveer $ 10.000. Eerstejaarsanalisten bij grote banken verdienden een gemiddeld salaris van $ 80.000, plus bonussen, volgens PayScale.
De echte geldmakers zijn echter investeringsbankiers, die een gemiddeld salaris van $ 138.000 en $ 77.000 aan bonussen verdienen, waarbij eerstejaars medewerkers waarschijnlijk minder verdienen en derdejaars medewerkers meer verdienen. En het is niet ongebruikelijk dat de totale vergoeding voor een vice-president of algemeen directeur jaarlijks meer dan $ 400.000 bedraagt.
De gemiddelde analist op het gebied van aandelenonderzoek verdient volgens PayScale ongeveer $ 79.000 aan jaarlijkse compensatie. Onderzoeksanalisten genereren ook indirect inkomsten via verkoop- en handelsactiviteiten die zijn gebaseerd op hun aanbevelingen. De reputatie van de onderzoeksafdeling van een bedrijf kan een belangrijke factor zijn bij het beïnvloeden van de beslissing van een bedrijf bij het selecteren van een underwriter wanneer het kapitaal moet aantrekken. Maar hoewel de beleggingsonderneming een aanzienlijk bedrag kan verdienen door middel van verzekeringstechnische vergoedingen en commissies, is het voor onderzoeksanalisten verboden om direct of indirect gecompenseerd te worden uit de inkomsten uit investeringsbankieren.
Speciale overwegingen
In plaats daarvan worden onderzoeksanalisten boven hun salaris gecompenseerd uit een bonuspool. Deze periodieke bonussen worden bepaald door een aantal factoren, waaronder handelsactiviteit op basis van de aanbevelingen van analisten, het succes van dergelijke aanbevelingen, de winstgevendheid van het bedrijf, en zijn kapitaalmarktafdeling en buy-side rankings.
Desalniettemin kunnen investeringsbankiers op instapniveau een totale vergoeding ontvangen die ergens tussen de 20% en 50% hoger kan zijn dan hun tegenhangers op het gebied van onderzoek, en deze kloof kan in de loop van de tijd aanzienlijk groter worden.
Het komt neer op
Over het algemeen, als iemand een keuze moet maken tussen een carrière in aandelenonderzoek of een carrière in investeringsbankieren, zijn factoren zoals het evenwicht tussen werk en privéleven, zichtbaarheid en toetredingsdrempels in het voordeel van aandelenonderzoek. Aan de andere kant kantelen factoren zoals vooruitzichten op doorgroeimogelijkheden, banen en compensatie de weegschaal ten gunste van investeringsbankieren. Uiteindelijk komt de keuze echter neer op uw eigen vaardigheden, persoonlijkheid, opleiding en vermogen om met werkdruk en belangenconflicten om te gaan.