Voorwaardelijke immunisatie
Wat is voorwaardelijke immunisatie?
Voorwaardelijke immunisatie is een beleggingsbenadering waarbij een fondsbeheerder overschakelt naar een defensieve strategie als het rendement van de portefeuille onder een vooraf bepaald punt zakt. Voorwaardelijke immunisatie verwijst doorgaans naar een noodplan dat in sommige vastrentende portefeuilles wordt gebruikt. Het is een strategie waarbij een fondsbeheerder een actieve beheerbenadering gebruikt om individueel effecten te selecteren in de hoop beter te presteren dan een benchmark. Er wordt echter een noodplan geactiveerd zodra bepaalde vooraf bepaalde verliezen zijn geaccumuleerd. Het idee is dat het noodplan activa zal beschermen tegen verdere verliezen.
Voorwaardelijke immunisatie is een uitbreiding van klassieke immunisatie, waarbij de laatste wordt gecombineerd met een actieve managementbenadering, waardoor hopelijk de voordelen van beide worden benut. Klassieke immunisatie kan worden gedefinieerd als het creëren van een vastrentende portefeuille die gedurende een bepaalde periode een gegarandeerd rendement oplevert, ongeacht parallelle verschuivingen in de rentecurve.
Belangrijkste leerpunten
- Voorwaardelijke immunisatie is een beleggingsbenadering waarbij een fondsbeheerder overschakelt naar een defensieve strategie als het rendement van de portefeuille onder een vooraf bepaald punt zakt.
- In theorie zorgt voorwaardelijke immunisatie ervoor dat de goede tijden rollen terwijl verliezen worden verminderd.
- Voorwaardelijke immunisatie houdt verliezen soms vast in plaats van ze te beperken.
Hoe voorwaardelijke immunisatie werkt
Wanneer het rendement van een beleggingsportefeuille daalt tot een vooraf bepaald niveau, ziet de portefeuillemanager af van de typische benadering van actief beheer en implementeert hij een noodplan. Dit plan is bedoeld om de activa te beschermen tegen verdere verliezen. Er worden hoogwaardige activa met een lage, maar stabiele inkomstenstroom aangekocht om de resterende activa te beschermen en een minimaal rendement te behalen. Idealiter sluiten de aangekochte activa aan op eventuele verplichtingen, waardoor de onderliggende activa bij renteveranderingen ongewijzigd blijven.
Hoewel voorwaardelijke immunisatie veilig klinkt, brengt het enkele nieuwe risico’s met zich mee die verband houden met markttiming.
Voorwaardelijke immunisatie is een vorm van toegewijde portefeuilletheorie. Het omvat het samenstellen van een speciale portefeuille die is opgebouwd uit effecten met een voorspelbare inkomstenstroom, zoals obligaties van hoge kwaliteit. Activa worden vaak aangehouden tot het einde van de looptijd om een voorspelbaar inkomen te genereren om verplichtingen te betalen. Een benadering is het creëren van langetermijn- en kortetermijnposities langs de rentecurve. Deze strategie is handig voor een portefeuille van één activatype, zoals staatsobligaties.
De eenvoudigste vorm van een immunisatiestrategie is het matchen van contanten, waarbij een belegger nulcouponobligaties koopt die overeenkomen met het bedrag en de lengte van zijn verplichtingen. Een meer praktische toepassing zou een strategie zijn die overeenkomt met de duur. In dit scenario wordt de looptijd van activa afgestemd op de looptijd van verplichtingen.
Een strikte benadering van risicominimalisatie kan te restrictief zijn om in bepaalde situaties een adequaat rendement te behalen. Als een substantiële verhoging van het verwachte rendement kan worden bereikt met weinig effect op het immunisatierisico, heeft de portefeuille met een hogere opbrengst vaak de voorkeur. Het verschil tussen de minimaal acceptabele prestatie en de hogere mogelijke immuniteitsgraad staat bekend als de kussenspreiding.
Voordelen van voorwaardelijke immunisatie
Het belangrijkste voordeel van voorwaardelijke immunisatie is dat het het volgrisico beperkt. Een obligatiefondsbeheerder kan bijvoorbeeld de mogelijkheid hebben om te beleggen in rommelobligaties of een overwogen positie in langlopende staatsobligaties in te nemen. Dat geeft de fondsmanager de mogelijkheid om de obligatiemarkt te verslaan, maar het kan ook leiden tot underperformance. Elke manager heeft goede jaren en slechte jaren. Voorwaardelijke immunisatie beperkt de verliezen uit slechte jaren door de manager te dwingen na verliezen terug te keren naar een veiligere positie.
In theorie zorgt voorwaardelijke immunisatie ervoor dat de goede tijden rollen terwijl verliezen worden verminderd. Als een fondsbeheerder gewoon blijft winnen, kunnen beleggers in het fonds de markt aanzienlijk verslaan. Aan de andere kant werkt voorwaardelijke immunisatie enigszins als een stop-loss-order wanneer de manager ondermaats presteert.
Nadelen van voorwaardelijke immunisatie
Men kan stellen dat voorwaardelijke immunisatie gewoon een andere vorm van markttiming is en aan dezelfde nadelen lijdt. In plaats van verliezen te beperken, kan voorwaardelijke immunisatie ze opsluiten.
Stel dat een fondsmanager verwacht dat de Federal Reserve (Fed) een ronde van renteverhogingen gaat beëindigen. De beheerder neemt dan een substantiële positie in langlopende staatsobligaties in om winst te maken. Als de Fed de rente nog één keer verhoogt, zullen de prijzen van de schatkist op lange termijn dalen in plaats van omhoog. De fondsbeheerder zou door voorwaardelijke immunisatie uit de positie in langlopende staatsobligaties kunnen worden gedrukt. Aangezien het de laatste renteverhoging was, zullen de prijzen van schatkistpapier kort daarna gaan stijgen. Voorwaardelijke immunisatie zal de onfortuinlijke fondsbeheerder dan dwingen aan de zijlijn te gaan zitten.