Converteerbare arbitrage gedefinieerd
Converteerbare arbitrage is een handelsstrategie waarbij doorgaans een longpositie wordt ingenomen (kopen) in een converteerbaar effect en een shortpositie (verkoop) in de onderliggende gewone aandelen. Het doel van de converteerbare arbitragestrategie is om te profiteren van prijsinefficiënties tussen de converteerbare obligatie en het aandeel. Converteerbare arbitrage is een long-short-strategie die wordt toegepast door hedgefondsen. Converteerbare arbitrage is echter niet zonder risico’s en er zijn meerdere stappen betrokken bij het implementeren van de strategie.
Belangrijkste leerpunten
- Converteerbare arbitrage omvat het innemen van een longpositie (kopen) in een converteerbaar effect en een shortpositie (verkoop) in de onderliggende gewone aandelen.
- Als de aandelenkoers zou dalen, zou de handelaar profiteren van de shortpositie in aandelen, terwijl de converteerbare obligatie slechts licht zou dalen.
- Idealiter zou de dalende aandelenkoers een kleiner verlies op het converteerbare effect opleveren dan de winst in de shortpositie in het eigen vermogen.
Inzicht in converteerbare arbitrage
Een converteerbaar effect is een investering die de mogelijkheid heeft om te worden gewijzigd of veranderd in een ander type investering. Converteerbare effecten zijn vaak obligaties die de mogelijkheid hebben om in aandelen te worden omgezet. Een obligatie is een schuldinstrument dat bedrijven uitgeven aan beleggers om fondsen te werven waarbij de obligatie rente betaalt gedurende de looptijd van het effect. Converteerbare obligaties hebben ook een specifiek bedrag waarnaar ze worden geconverteerd, evenals op een vooraf bepaald tijdstip.
Converteerbare effecten zijn hybride effecten met kenmerken van twee beleggingen. Een converteerbare obligatie heeft bijvoorbeeld kenmerken van een obligatie, zoals een rentetarief, en kenmerken van een aandeel, aangezien het kan worden omgezet in aandelen en verkocht tegen de geldende marktprijs. Converteerbare obligaties bieden echter doorgaans een lager rendement of lagere rente en typische obligaties. De reden voor het lagere rendement is dat de belegger de mogelijkheid heeft om de obligatie tot de vervaldag aan te houden of om te zetten in aandelen wanneer de aandelenkoers van het bedrijf tot een vooraf bepaald niveau stijgt.
De lang-korte strategie
Long-short-beleggingsstrategieën zijn niet nieuw op de financiële markten. Doorgaans omvat de strategie een longpositie waarbij een belegger een aandeel koopt in de overtuiging dat de prijs in waarde zal stijgen, terwijl hij tegelijkertijd een shortpositie inneemt in een aandeel waarvan wordt verwacht dat het in waarde zal dalen.
Een shortpositie is wanneer een belegger een effect op de open markt verkoopt en het geld vooraf ontvangt van de verkoop van het effect. De belegger is voornemens het effect op een later tijdstip terug te kopen als de koers is gedaald. Idealiter zou de belegger de aandelen tegen een hogere prijs verkopen en de aandelen later tegen een lagere prijs terugkopen. Het netto verschil tussen de opbrengsten die worden ontvangen door de aanvankelijke verkoop van de aandelen en de kosten om tegen de lagere prijs terug te kopen, zou de winst zijn.
Natuurlijk kan een shortpositie fout gaan wanneer de voorraad die wordt shortgedrukt in prijs stijgt tot ver boven de initiële verkoopprijs. Als gevolg hiervan zou de belegger de shortpositie moeten compenseren door de aandelen te kopen tegen een hogere prijs dan de prijs waarvoor het oorspronkelijk werd verkocht toen de shortpositie werd vastgesteld. In plaats van twee aandelenposities te gebruiken, gebruikt converteerbare arbitrage een converteerbaar effect en de gewone aandelen van hetzelfde bedrijf.
Converteerbare arbitragestrategie
De grondgedachte achter een converteerbare arbitragestrategie is dat hiermee winsten kunnen worden behaald met een lager risico. De investeerder zou het converteerbare effect bezitten en een shortpositie of een verkooppositie hebben op de aandelen van hetzelfde bedrijf. Het risico kan onder de strategie worden verkleind omdat de converteerbare obligatie doorgaans minder risico op volatiliteit of wilde koersschommelingen heeft in vergelijking met aandelen.
Als de prijs van het aandeel zou dalen, zou de arbitragehandelaar profiteren van de shortpositie in het aandeel, terwijl de converteerbare obligatie of obligatielening doorgaans minder neerwaarts risico zou lopen. Idealiter zou een daling van de aandelenkoers een kleiner verlies op het converteerbare effect opleveren dan de winst op de shortpositie in het eigen vermogen.
Omgekeerd, als de aandelenkoers stijgt, zou het verlies op de shortpositie worden afgetopt of beperkt, omdat de winst op de converteerbare aandelen dit gedeeltelijk zou compenseren. Als de aandelen zijwaarts worden verhandeld, zou de converteerbare obligatie waarschijnlijk een vaste rente betalen die de kosten van het aanhouden van de korte aandelenpositie zou kunnen compenseren.
De converteerbare arbitragestrategie is geen veelgebruikte strategie in de huidige wereld, waar algoritmische handel en programmahandel een grote vlucht hebben genomen om dergelijke arbitragemogelijkheden te voorkomen.
Risico’s voor een converteerbare arbitragestrategie
Een converteerbare arbitragestrategie is niet kogelvrij. In sommige gevallen kan het misgaan als het converteerbare effect in prijs daalt, maar het onderliggende aandeel stijgt, waardoor een verlies in de shortpositie ontstaat.
Markttiming
Het timen van de converteerbare arbitragestrategie kan behoorlijk uitdagend zijn. De obligatie kan een wachttijd hebben voordat beleggers deze in aandelen mogen converteren. Met andere woorden, als een belegger een shortpositie in de aandelen heeft geïnitieerd en het effect vasthoudt, is de obligatie mogelijk pas converteerbaar als de gespecificeerde periode is verstreken. Tijdens de wachttijd loopt de belegger risico. Als het aandeel stijgt voordat het effect kan worden omgezet in aandelen, kan er een verlies op de positie zijn.
Kredietverlagingen
Ook zou een bedrijf financiële moeilijkheden kunnen ondervinden die leiden tot een verlaging van de schuld van het bedrijf, wat betekent dat de kredietwaardigheid van de obligatie zou dalen. Schuldinstrumenten krijgen een rating van ratingbureaus, zoals Standard & Poor’s, om beleggers te helpen bij het inschatten van het risico van beleggen in bedrijfs- en staatsobligaties.
Marktinefficiënties
Wanneer beleggers short gaan op een aandeel, denken ze doorgaans dat het aandeel overgewaardeerd is of dat de prijs te ver is gestegen. Als gevolg hiervan, wanneer de belegger de shortpositie op het aandeel initieert, is een risico met de strategie dat het converteerbare effect ook in prijs kan stijgen. Met andere woorden, het converteerbare effect kan – samen met de aandelenkoers – overgewaardeerd zijn, wat betekent dat het tegen een premie op de markt kan worden verkocht. Er is geen garantie dat het converteerbare effect tegen een eerlijke prijs zou worden verkocht of dat de markt het effect efficiënt zou waarderen tegen de reële waarde.
Exogene gebeurtenissen
Een ander risico voor converteerbare arbitrage is dat exogene gebeurtenissen de winstgevendheid van de strategie kunnen beïnvloeden. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een daling van de aandelenkoers ervaren, waardoor een winst in de shortpositie ontstaat, maar ook een kredietverlaging waardoor het converteerbare effect in prijs daalt. Tijdens de financiële crisis van 2008 bijvoorbeeld, kenden veel aandelen prijsdalingen terwijl hun bedrijfsschuld werd verlaagd door kredietbeoordelaars.
Voorbeeld van converteerbare arbitrage
Laten we als voorbeeld zeggen dat een aandeel op de huidige markt wordt verhandeld tegen een prijs van $ 10,10. Het heeft ook een converteerbare uitgifte met een nominale waarde van $ 100 en is converteerbaar in 10 aandelen tegen een conversieprijs van $ 10; de beveiliging blijft tegen pari verhandelen ($ 100).
Ervan uitgaande dat er geen conversiebelemmeringen zijn, zou een arbitrageur de converteerbare obligatie kopen en tegelijkertijd de aandelen shorten, voor risicoloze winsten (exclusief transactiekosten) van $ 1 per $ 100 nominale waarde van de converteerbare obligatie.
De arbitrageur zou $ 10,10 ontvangen voor elk aandeel dat short wordt verkocht en zou de shortpositie meteen kunnen dekken door het converteerbare effect om te zetten in 10 aandelen van elk $ 10.
Als gevolg hiervan zou de totale winst per $ 100 nominale waarde van de converteerbare obligatie zijn: ($ 10,10 – $ 10,00) x 10 aandelen = $ 1 winst. Hoewel één dollar misschien geen significante winst lijkt, komt een 1% risicovrije winst op $ 100 miljoen neer op $ 1 miljoen aan winst.