Ruwe olie
Wat is ruwe olie?
Ruwe olie is een van nature voorkomend aardolieproduct dat bestaat uit koolwaterstofafzettingen en andere organische materialen. Ruwe olie, een soort fossiele brandstof, wordt geraffineerd om bruikbare producten te produceren, waaronder benzine, diesel en verschillende andere vormen van petrochemicaliën. Het is een niet-hernieuwbare hulpbron, wat betekent dat het niet op natuurlijke wijze kan worden vervangen tegen de snelheid waarmee we het verbruiken en daarom een beperkte hulpbron is.
Belangrijkste leerpunten
- Ruwe olie is de ruwe natuurlijke hulpbron die wordt gewonnen uit de aarde en wordt verwerkt tot producten zoals benzine, vliegtuigbrandstof en andere aardolieproducten.
- Ruwe olie is een wereldwijde grondstof die wordt verhandeld op markten over de hele wereld, zowel als spotolie als via derivatencontracten.
- Veel economen beschouwen ruwe olie als de belangrijkste grondstof ter wereld, aangezien het momenteel de belangrijkste bron van energieproductie is.
Inzicht in ruwe olie
Ruwe olie wordt meestal verkregen door boren, waar het meestal naast andere bronnen wordt aangetroffen, zoals aardgas (dat lichter is en daarom boven de ruwe olie zit) en zout water (dat dichter is en eronder zinkt).
Na de winning wordt ruwe olie geraffineerd en verwerkt tot verschillende vormen, zoals benzine, kerosine en asfalt, voor verkoop aan consumenten.
Hoewel het vaak “zwart goud” wordt genoemd, heeft ruwe olie een viscositeitsbereik en kan de kleur variëren van zwart tot geel, afhankelijk van de koolwaterstofsamenstelling. Destillatie, het proces waarbij olie wordt verwarmd en in verschillende componenten wordt gescheiden, is de eerste fase van raffinage.
Geschiedenis van het gebruik van ruwe olie
Hoewel fossiele brandstoffen zoals steenkool al eeuwen worden geoogst, werd ruwe olie voor het eerst ontdekt en ontwikkeld tijdens de industriële revolutie, en het industriële gebruik ervan werd ontwikkeld in de 19e eeuw. Pas uitgevonden machines zorgden voor een revolutie in de manier waarop we werken, en ze waren afhankelijk van deze middelen om te kunnen werken.
Tegenwoordig is de wereldeconomie grotendeels afhankelijk van fossiele brandstoffen zoals ruwe olie, en de vraag naar deze hulpbronnen leidt vaak tot politieke onrust, aangezien een klein aantal landen de grootste reservoirs beheert. Zoals elke bedrijfstak hebben vraag en aanbod een grote invloed op de prijzen en winstgevendheid van ruwe olie. De Verenigde Staten, Saoedi-Arabië en Rusland zijn de grootste olieproducenten ter wereld.
De opkomst van OPEC
Aan het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw waren de Verenigde Staten een van ’s werelds grootste olieproducenten, en Amerikaanse bedrijven ontwikkelden de technologie om van olie bruikbare producten zoals benzine te maken. Tijdens het midden en de laatste decennia van de 20e eeuw daalde de Amerikaanse olieproductie dramatisch en werd de VS een energie-importeur.
De belangrijkste leverancier was de Organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC), opgericht in 1960, die bestaat uit ’s werelds grootste (naar volume) houders van reserves voor ruwe olie en aardgas. Als zodanig hadden de OPEC-landen eind 1900 een grote economische invloed bij het bepalen van het aanbod, en dus de prijs, van olie.
In het begin van de 21e eeuw zorgde de ontwikkeling van nieuwe technologie, met name hydrofracturering, voor een tweede energiegolf in de VS, waardoor het belang en de invloed van de OPEC grotendeels afnam.
In het voorjaar van 2020 stortten de olieprijzen in tijdens de COVID-19-pandemie en economische vertraging. De OPEC en zijn bondgenoten stemden in met historische productieverlagingen om de prijzen te stabiliseren, maar ze bleven dalen en bereikten dieptepunten van 20 jaar.6
De keerzijde van Oil Reliance
Een sterke afhankelijkheid van fossiele brandstoffen wordt genoemd als een van de belangrijkste oorzaken van de opwarming van de aarde, een onderwerp dat de afgelopen 20 jaar aan populariteit heeft gewonnen.
Risico’s rond olieboringen zijn onder meer olielozingen en verzuring van de oceaan, die het ecosysteem beschadigen.
In de 21e eeuw zijn veel fabrikanten begonnen met het maken van producten die afhankelijk zijn van alternatieve energiebronnen, zoals auto’s die worden aangedreven door elektriciteit, huizen die worden aangedreven door zonnepanelen en gemeenschappen die worden aangedreven door windturbines.
Investeren in olie
Beleggers kunnen twee soorten oliecontracten kopen: termijncontracten en spotcontracten. Voor de individuele belegger kan olie een speculatief actief zijn, een portefeuillediversificatie of een afdekking tegen gerelateerde posities.
Spotcontracten
De prijs van het spotcontract weerspiegelt de huidige marktprijs voor olie, terwijl de termijnprijs de prijs weergeeft die kopers bereid zijn te betalen voor olie op een leveringsdatum die ergens in de toekomst is vastgesteld.
De futures-prijs is geen garantie dat olie die prijs daadwerkelijk zal bereiken in de huidige markt als die datum aanbreekt. Het is gewoon de prijs waarop de kopers van olie op het moment van het contract anticiperen. De werkelijke olieprijs op die datum is van veel factoren afhankelijk.
De meeste commodity contracten die op de spotmarkten worden gekocht en verkocht, treden onmiddellijk in werking: er wordt geld uitgewisseld en de koper accepteert de levering van de goederen. In het geval van olie is de vraag naar onmiddellijke levering versus toekomstige levering klein, niet in de laatste plaats vanwege de logistiek van het transport van olie.
Beleggers zijn natuurlijk helemaal niet van plan om goederen in ontvangst te nemen (hoewel er gevallen zijn geweest van beleggersfouten die tot onverwachte leveringen hebben geleid), dus worden futurescontracten vaker gebruikt door handelaren en beleggers.
Futures-contracten
Een oliefuturescontract is een overeenkomst om op een vooraf bepaalde datum een bepaald aantal vaten olie te kopen of verkopen tegen een vooraf bepaalde prijs. Wanneer futures worden gekocht, wordt een contract ondertekend tussen koper en verkoper en verzekerd met een margebetaling die een percentage van de totale waarde van het contract dekt.
Eindgebruikers van olie kopen op de termijnmarkt om een prijs vast te leggen; Beleggers kopen futures in wezen als een gok op wat de prijs in de toekomst daadwerkelijk zal zijn, en ze profiteren als ze het goed raden. Doorgaans zullen ze hun posities in futures liquideren of doorrollen voordat ze in ontvangst moeten worden genomen.
Er zijn twee grote oliecontracten die nauwlettend in de gaten worden gehouden door oliemarktdeelnemers. In Noord-Amerika is de benchmark vooroliefutures de ruweolie van West Texas Intermediate (WTI), die wordt verhandeld op de New York Mercantile Exchange (NYMEX). In Europa, Afrika en het Midden-Oosten is de benchmark North Sea Brent Crude, die wordt verhandeld op de Intercontinental Exchange (ICE).
Hoewel de twee contracten enigszins in harmonie verlopen, is WTI gevoeliger voor Amerikaanse economische ontwikkelingen, en Brent reageert meer op die in het buitenland.
Hoewel er meerdere futures-contracten tegelijk openstaan, draait de meeste handel om het eerste-maandcontract (het dichtstbijzijnde futures-contract). Om deze reden staat het bekend als het meest actieve contract.
Spot vs. toekomstige olieprijzen
Futuresprijzen voor ruwe olie kunnen hoger, lager of gelijk zijn aan de spotprijzen. Het prijsverschil tussen de spotmarkt en de termijnmarkt zegt iets over de algehele toestand van de oliemarkt en de verwachtingen daarvoor. Als de futures-prijzen hoger zijn dan de spotprijzen, betekent dit meestal dat kopers verwachten dat de markt zal verbeteren, zodat ze bereid zijn een premie te betalen voor de levering van olie op een toekomstige datum. Als de futures-prijzen lager zijn dan de spotprijzen, betekent dit dat kopers verwachten dat de markt zal verslechteren.
“Backwardation” en “contango” zijn twee termen die worden gebruikt om de relatie tussen verwachte toekomstige spotprijzen en werkelijke futures-prijzen te beschrijven. Wanneer een markt in contango is, ligt de futures-prijs boven de verwachte spotprijs. Wanneer een markt zich in normale backwardation bevindt, ligt de futures-prijs onder de verwachte toekomstige spotprijs.
De prijzen van verschillende futures-contracten kunnen ook variëren, afhankelijk van hun verwachte leverdata.
Olieprijzen voorspellen
Economen en experts hebben moeite om het pad van de prijzen van ruwe olie te voorspellen, die volatiel zijn en van veel variabelen afhangen. Ze gebruiken een reeks prognosetools en zijn afhankelijk van de tijd om hun voorspellingen te bevestigen of te weerleggen. De vijf meest gebruikte modellen zijn:
- Olietoekomstprijzen
- Op regressie gebaseerde structurele modellen
- Tijdreeksanalyse
- Bayesiaanse autoregressieve modellen
- Dynamische stochastische algemene evenwichtsgrafieken
Oil Futures-prijzen
Centrale banken en het Internationaal Monetair Fonds (IMF) gebruiken voornamelijk de contractprijzen van oliefutures als maatstaf. Handelaren in futures op ruwe olie bepalen de prijzen door twee factoren: vraag en aanbod en marktsentiment. Futures-prijzen kunnen echter een slechte voorspeller zijn, omdat ze de neiging hebben om te veel variantie toe te voegen aan de huidige olieprijs.
Op regressie gebaseerde structurele modellen
Statistische computerprogrammering berekent de waarschijnlijkheid van bepaald gedrag op de olieprijs. Wiskundigen kunnen bijvoorbeeld rekening houden met krachten zoals gebeurtenissen in OPEC-lidstaten, voorraadniveaus, productiekosten of consumptieniveaus.
Op regressie gebaseerde modellen hebben een sterke voorspellende kracht, maar de makers kunnen een of meer factoren niet opnemen, of onverwachte variabelen kunnen optreden om ervoor te zorgen dat deze op regressie gebaseerde modellen mislukken.
Time-Series-modellen
Sommige economen gebruiken tijdreeksmodellen, zoals exponentiële afvlakkingsmodellen en autoregressieve modellen, waaronder de categorieën ARIMA en de ARCH / GARCH, om te corrigeren voor de beperkingen van oliefuturesprijzen. Deze modellen analyseren de geschiedenis van olie op verschillende tijdstippen om zinvolle statistieken te verkrijgen en toekomstige waarden te voorspellen op basis van eerder waargenomen waarden.
Tijdreeksanalyse vergist soms, maar levert meestal nauwkeurigere resultaten op wanneer economen deze toepassen op kortere tijdspannes.
Bayesian Vector Autoregressive Model
Een manier om het standaard op r egressie gebaseerde model te verbeteren, is door berekeningen toe te voegen om de waarschijnlijkheid van de impact van bepaalde voorspelde gebeurtenissen op olie te meten. De meeste hedendaagse economen gebruiken graag het Bayesian vector autoregressive (BVAR) model voor het voorspellen van olieprijzen.
In een werkdocument van het Internationaal Monetair Fonds uit 2015 werd opgemerkt dat deze modellen het beste werken wanneer ze worden gebruikt op een horizon van maximaal 18 maanden en wanneer een kleiner aantal voorspellende variabelen wordt ingevoegd. BVAR-modellen voorspelden nauwkeurig de olieprijs in de jaren 2008-2009 en 2014-2015.14
Dynamisch stochastisch algemeen evenwicht (DSGE) model
Dynamische stochastische algemene evenwichtsmodellen (DSGE) gebruiken macro-economische principes om complexe economische verschijnselen te verklaren; in dit geval de olieprijzen.
DSGE-modellen werken soms, maar hun succes hangt af van het feit dat gebeurtenissen en beleid ongewijzigd blijven, aangezien DSGE-berekeningen zijn gebaseerd op historische waarnemingen.
Combineren van de modellen
Elk wiskundig model is tijdsafhankelijk en sommige modellen werken de ene keer beter dan de andere. Aangezien geen enkel model alleen een betrouwbaar nauwkeurige voorspelling biedt, gebruiken economen vaak een gewogen combinatie van alle modellen om het meest nauwkeurige antwoord te krijgen.
Zo gebruikte de Europese Centrale Bank (ECB)in 2014een combinatie van vier modellen om het verloop van de olieprijzen te voorspellen en zo een nauwkeuriger voorspelling te genereren.
Er zijn echter tijden geweest dat de ECB minder of meer modellen heeft gebruikt om de beste resultaten vast te leggen. Toch kunnen onvoorziene factoren, zoals natuurrampen, politieke gebeurtenissen of sociale omwentelingen, de meest zorgvuldige berekeningen doen ontsporen.
Hoe de olie-industrie te volgen
Omdat de prijzen van ruwe olie voortdurend veranderen en doorgaans volatieler zijn dan aandelen- of valutaprijzen, is het voor succesvolle investeerders en handelaren cruciaal om goede informatiebronnen te hebben die rapporteren over de vele factoren die de olieprijzen kunnen beïnvloeden. Er zijn veel websites die nieuws over ruwe olie melden, maar slechts een paar zenden het laatste nieuws en de huidige prijzen uit. De volgende drie bieden actuele informatie.
Marktoverzicht
MarketWatch biedt “zakelijk nieuws, persoonlijke financiële informatie, realtime commentaar, investeringstools en gegevens.” Vanwege deze diversiteit valt het misschien niet per se op als het zich richten op olie, maar het is altijd een van de eersten die verhalen breekt en de krantenkoppen haalt zodra het nieuws toeslaat. Deze koppen zijn te vinden in de rechterbovenhoek van de startpagina onder het tabblad “Laatste nieuws”. MarketWatch biedt indien nodig ook details door verhalen te plaatsen, soms slechts een of twee alinea’s, om de koppen uit te werken en ze gedurende de dag bij te werken.
De site biedt actuele olieprijs informatie, verhalen detaillering olie de prijs-path inclusief pre-market en Closing Bell commentaar-en meerdere feature-artikelen. Het bedrijf heeft een actieve link op de landingspagina waarop de prijs van WTI wordt weergegeven. In de meeste artikelen bevat MarketWatch ook een actieve link naar de olieprijs, dus wanneer u een artikel leest, is de opgenomen prijsopgave actueel.
Bovendien biedt MarketWatch een meer diepgaande analyse van het economische nieuws dat de olieprijzen aandrijft.
Reuters Commodities-pagina
De nieuwsdienst van Reuters heeft een commodity-specifiek gedeelte van zijn website waarop het laatste nieuws over olie, achtergrondverhalen en actuele prijzen wordt gepubliceerd. Het biedt ook meer recente diepgaande verhalen over en analyse van de sector als geheel, inclusief prijsstijgende sectorupdates (het is in dit opzicht superieur aan MarketWatch) en is goed in het vrijgeven van noodzakelijk nieuws wanneer het openbaar wordt gemaakt. Reuters publiceert ook regelmatig artikelen over de prijsbewegingen van de olie en de factoren achter die bewegingen.
CNBC
CNBC.com heeft een webpagina gewijd aan olienieuws. Tijdens de openingstijden van de Amerikaanse markt publiceert het relevante oliespecifieke stukken. Dit komt neer op ongeveer elk uur als je naar de hoofdpagina kijkt. CNBC werkt haar artikelen regelmatig bij wanneer er een prijsbeweging in olie is, maar levert geen live feed op de olieprijzen zoals MarketWatch. Het compenseert dit echter door een breed scala aan verhalen over de oliesector te verstrekken, inclusief alle belangrijke prijsveranderaars en prijsstijgingen.