Cilinder
Wat is een cilinder?
In de financiële wereld is ‘cilinder’ een term die wordt gebruikt om een transactie of een reeks transacties te beschrijven waarvoor geen initiële of lopende geldinvestering nodig is. De term wordt meestal gebruikt in opties markten.
Belangrijkste leerpunten
- Een cilinder is een soort financiële transactie waarbij de belegger geen initieel geld bijdraagt.
- Cilinders worden vaak geassocieerd met transacties met afgeleide producten, zoals opties.
- Hoewel cilindertransacties geen contanten vooraf vereisen, betaalt de belegger effectief voor de positie door financiële risico’s te nemen. Bijgevolg zijn cilindertransacties geen risicovrije investeringen.
Cilinders begrijpen
Financiële derivaten zijn een mechanisme waarmee twee of meer partijen transacties kunnen uitvoeren waarbij ze de financiële risico’s die aan verschillende soorten activa zijn verbonden, uitwisselen. Het is van cruciaal belang dat bij derivatentransacties geen van beide partijen de betreffende onderliggende activa bezit of bezit.
Een van de grootste financiële risico’s waarmee beleggers worden geconfronteerd, is bijvoorbeeld het risico van valutaschommelingen. Zowel bedrijven als particulieren lopen een aanzienlijke blootstelling aan valutarisico’s in de vorm van voorraden, bankdeposito’s en financiële activa die in verschillende valuta’s luiden. Deze actoren kunnen zich tegen deze risico’s indekken door gebruik te maken van afgeleide producten, zoals valutafutures en termijncontracten. Handelaren kunnen met dezelfde instrumenten ook speculeren op valutaschommelingen.
Bij veel van deze transacties hoeven de deelnemers geen contant geld te wisselen wanneer het contract wordt gestart. In plaats daarvan zal de waarde van het contract fluctueren op basis van de veranderende waarde van de onderliggende activa, en de partijen zullen aan het einde van het contract contanten wisselen op basis van de waardeverandering van die activa.
In andere gevallen worden premies betaald bij aanvang van het contract, hoewel deze betalingen bescheiden zijn in vergelijking met de totale waarde van het contract. Zo betaalt de belegger bij het kopen van een calloptie een premie aan de optieverkoper. Deze premie is over het algemeen echter laag in vergelijking met de waarde van de onderliggende activa die door de optie worden vertegenwoordigd.
Vanwege deze factoren is het voor een ondernemende handelaar mogelijk om een investering of een reeks investeringen samen te stellen waarin geen initiële kapitaalinvestering vereist is en waarin de winsten van elke investering continu worden herbelegd in volgende transacties. Natuurlijk kan deze strategie niet slagen, en het falen van de strategie kan uiteindelijk behoorlijk kostbaar zijn.
Voorbeeld uit de echte wereld van een cilinder
Emma is een optiehandelaar die een cilinderhandel wil opzetten met aandelen in XYZ Corporation, die momenteel wordt verhandeld voor $ 20 per aandeel.
Om dit te bereiken, begint ze met het verkopen van een putoptie op XYZ-aandelen. De putoptie heeft een uitoefenprijs van $ 10 en vervalt na één jaar. Dit betekent dat de houder van de optie voor het volgende jaar het recht heeft om 100 XYZ- aandelen aan Emma te verkopen voor $ 10 per aandeel. Uiteraard zou de optiehouder dit recht alleen uitoefenen als de marktprijs van XYZ onder de $ 10 daalt. In ruil voor het aangaan van deze toezegging aan de optiehouder, ontvangt Emma een premie van $ 5.
Met deze premie in de hand, is Emma’s volgende stap het kopen van een calloptie tegen XYZ-aandelen. De optie die ze kiest, heeft een uitoefenprijs van $ 30 en een vervaldatum een jaar in de toekomst. Als de prijs van XYZ-aandelen boven de $ 30 komt, kan Emma haar optie uitoefenen door aandelen te kopen tegen de uitoefenprijs van $ 30 en ze te verkopen tegen de hogere marktprijs, en daarmee winst te behalen. In ruil voor dit recht betaalt Emma een premie van $ 5 aan de optieverkoper. Omdat Emma van tevoren al $ 5 had ontvangen door de putoptie te verkopen, is haar netto contante investering $ 0.
Als we terugkijken op Emma’s transacties, kunnen we zien dat ze een cilindertransactie heeft gestructureerd zonder kosten vooraf voor zichzelf. Ze heeft nu een afgeleide positie in XYZ-aandelen, die ze heeft verkregen zonder geld uit te geven.
Het is echter belangrijk op te merken dat alleen omdat de positie geen contanten vooraf vereist, dit niet betekent dat Emma een risicovrije winst behaalt. In plaats daarvan is wat er feitelijk is gebeurd, dat Emma heeft “betaald” voor de XYZ-positie door financieel risico te aanvaarden. In het bijzonder heeft ze de verantwoordelijkheid op zich genomen om XYZ-aandelen met verlies te verkopen als hun prijs daalt tot onder $ 10 per aandeel. In ruil daarvoor verdiende ze het recht om XYZ-aandelen met winst te kopen als hun prijs boven de $ 30 stijgt.
Het is duidelijk dat een belegger deze positie alleen zou innemen als hij van mening is dat XYZ-aandelen tijdens de tijdshorizon van de investering eerder boven $ 30 zullen stijgen dan onder $ 10 te dalen. Met andere woorden, Emma zal deze positie alleen innemen als ze optimistisch is over XYZ-aandelen.