Dealer Bank

Wat is een dealerbank?

Een dealerbank is een commerciële bank die gemachtigd is om overheidsschuldbewijzen te kopen en verkopen. Voorbeelden van dergelijke effecten zijn onder meer federale en gemeentelijke obligaties, die worden gebruikt om verschillende overheidsinitiatieven te financieren, zoals uitgaven voor infrastructuur en overheidsuitgaven.

Dealerbanken moeten zich registreren bij de Municipal Securities Rulemaking Board (MSRB), een zelfregulerende organisatie die onder toezicht van de Amerikaanse Securities and Exchange Commission (SEC) opereert.

Hoe dealerbanken werken

Dealerbanken spelen een belangrijke rol op de kapitaalmarkten, omdat zij bijdragen aan het faciliteren van fondsenwerving door de overheid. Als een gemeentelijke overheid geld wil inzamelen door een gemeentelijke obligatie uit te geven, zou ze die obligatie kunnen verkopen aan een netwerk van dealerbanken, die op hun beurt die effecten zouden doorverkopen aan het investerende publiek. De klanten van de dealerbank kunnen in omvang variëren van grote institutionele beleggers, zoals pensioenfondsen en andere financiële instellingen, tot individuele particuliere beleggers.

Dealerbanken verdienen hun winst door de wederverkoopprijs van de overheidseffecten die ze kopen te markeren. Anderzijds nemen ze ook het risico op zich dat ze die effecten niet tegen een winstgevende prijs kunnen verkopen. In die zin treden ze op als een soort wederverkoper van de schuldbewijzen van de overheid en overbruggen ze de kloof tussen de overheid en het investerende publiek. Tegelijkertijd houden dealerbanken zich ook bezig met traditionele bankactiviteiten, zoals het opnemen van deposito’s van klanten en het uitlenen van geld aan bedrijven en particulieren. Dit betekent dat ze genieten van andere inkomstenstromen, zoals de rente-inkomsten op hypotheken, kredietlijnen en creditcards.

De term “dealerbank” kan ook in meer algemene zin worden gebruikt om te verwijzen naar banken die effecten uit hun eigen portefeuille verkopen, ongeacht of die effecten zijn gekocht bij een overheidsinstantie. Sommige dealerbanken kopen en verkopen bijvoorbeeld gedekte schuldverplichtingen (CDO’s) en andere afgeleide producten. Aan dit soort effecten zijn doorgaans veel hogere risico’s verbonden dan aan overheidsschuldbewijzen en er zijn vaak relatief weinig klanten. Dit kan het moeilijk maken om deze effecten nauwkeurig te prijzen, wat soms tot aanzienlijke verliezen kan leiden. Tijdens de financiële crisis van 2007-2008 leden bijvoorbeeld veel dealerbanken aanzienlijke verliezen als gevolg van plotselinge dalingen in de waarde van CDO’s die verband hielden met de toen sterk dalende vastgoedsector.

Voorbeeld uit de echte wereld van een dealerbank

Bekende voorbeelden van dealerbanken zijn onder meer JP Morgan Securities LLC (JPM ), Bank of America Securities, Inc. (BAC ) en Wells Fargo Securities, LLC.(WFC ).  Naast hun reguliere commerciële bankactiviteiten, kopen en verkopen deze banken allemaal staatspapier, zoals obligaties die zijn uitgegeven door staats- en gemeentelijke overheden. 

Bovendien maken deze banken ook deel uit van een elitegroep van ongeveer twee dozijn instellingen die gemachtigd zijn om Amerikaanse overheidsschuld rechtstreeks van de Federal Reserve te kopen.  Deze groep, gezamenlijk bekend als “primary dealers”, speelt een soort groothandelsrol voor Amerikaanse overheidsschulden over de hele wereld. Vanwege de centrale positie van de Amerikaanse dollar (USD) in de wereldeconomie, zijn deze prime dealers belangrijke instellingen in het mondiale banksysteem.