Death Put

Wat is een Death Put?

Een put overlijden is een optie die aan een obligatie wordt toegevoegd en die garandeert dat de erfgenamen van de overledene deze tegen nominale waarde aan de emittent kunnen verkopen. Een andere term voor een overlijden is de optie van een overlevende.

Death Put begrijpen

Zoals bij elke optie, geeft de put overlijden de nalatenschap van de obligatiehouder het recht, maar niet de plicht, om de obligatie tegen nominale waarde terug te verkopen aan de oorspronkelijke uitgever in het geval van overlijden van de obligatiehouder of wettelijke arbeidsongeschiktheid.

Een put overlijden is vergelijkbaar met een putoptie op een aandeel of ander actief, in die zin dat de houder de keuze heeft om deze uit te oefenen als aan bepaalde voorwaarden is voldaan. In dit geval is die voorwaarde het overlijden of de juridische onbekwaamheid van de obligatiehouder. Het is een optionele aflossingsfunctie die samen met de obligatie wordt verkocht, waardoor de begunstigde van een nalatenschap de obligatie terug kan verkopen aan de emittent. De opbrengst van de verkoop wordt opgenomen in de vermogensfondsen.

Doorgaans hebben de prijzen van vastrentende  schuldinstrumenten en rentetarieven een omgekeerde relatie. Vastrentende beleggingen leveren periodiek, regelmatig inkomen op. Naarmate de rente stijgt, zal de open marktprijs van vastrentende schuldinstrumenten dalen. Het overlijden beschermt het vermogen van de obligatiehouder wanneer de rentetarieven hoger zijn dan op het moment van de oorspronkelijke aankoop. Normaal gesproken is de couponrente van een obligatie gebaseerd op de geldende rentetarieven, dus veranderingen in de marktrente zullen een effect hebben op de waarde van de obligatie.

Obligatie-emittenten kunnen de death put-functie gebruiken om ze aantrekkelijker te maken voor de obligatiekoper, hoewel de houder in ruil daarvoor mogelijk een lagere rente moet accepteren. Aflossingskenmerken, zoals deze, leggen een bodem onder de prijs om de obligatiehouder te beschermen. Gewoonlijk is het bescherming tegen gebeurtenissen die een nadelig effect kunnen hebben op de waarde van de obligatie, zoals renterisico’s, maar in dit geval is het bescherming tegen renterisico’s als zich een zeer specifieke gebeurtenis voordoet – het overlijden van de obligatiehouder .

Death Put voordelen en voorbehouden

Het belangrijkste voordeel voor de obligatiehouder is dat het renterisico op het moment van overlijden wordt geëlimineerd. Hogere rentetarieven zullen de waarde van de obligaties op het moment van overlijden van de obligatiehouder niet schaden. 

Als de rentetarieven lager zijn dan de couponrente wanneer de obligatiehouder overlijdt, zal de prijs van de obligatie hoger zijn. Daarom kan het landgoed de open markt betreden om de obligaties te verkopen en een premie ontvangen boven de prijs die werd betaald (nominale waarde), net als bij elke obligatie. Als de rentetarieven daarentegen hoger zijn dan de couponrente, dan zal de marktwaarde van de obligatie onder pari zijn. Dit is het moment waarop de boedel de putoptie bij overlijden kan uitoefenen, mocht ze daarvoor kiezen, om de obligatie tegen pari terug te verkopen aan de emittent.

Gezien de gespecialiseerde aard van het overlijden, kan het voor de obligatiehouder moeilijk zijn om het tijdens zijn leven te verkopen. Het grootste probleem is dat de secundaire markt, waar een niet-gestandaardiseerd activum zoals dit gewoonlijk wordt verhandeld, beperkt zal zijn.

Er is nog een voorbehoud: een call (of vervroegde aflossing) functie kan worden opgenomen in het contract van de obligatie  . Bij vervroegde aflossing kan de emittent de obligatie vóór de vervaldag terugkopen (of opvragen).

Doorgaans vindt vervroegde aflossing plaats omdat de rentetarieven voldoende zijn gedaald om van herfinanciering van de schuld een goede strategie te maken. In dit geval zal de obligatiehouder die in het begin al een lagere rente accepteerde (het kopen van de death put) de obligaties verliezen en de opbrengst tegen een lagere rente moeten herbeleggen.

Voorbeeld van een overlijden op een eenvoudige band

Stel dat een belegger de optie neemt om een ​​overlijden te laten plaatsen op een obligatie van nominaal $ 1.000 die hij koopt. De couponrente is 3%, wordt jaarlijks betaald en de obligatie vervalt in 20 jaar.

Vijf jaar later overlijdt de obligatiehouder. De rente op vergelijkbare obligaties levert nu 5% op, wat betekent dat de gekochte obligatie minder dan $ 1.000 waard zal zijn. Dit komt omdat mensen de 3% -couponobligatie zullen verkopen ten gunste van het kopen van een 5% -couponobligatie. De 3% -couponobligatie zal in prijs dalen totdat het rendement op de obligatie (onder pari), plus de coupon, gelijk is aan 5%. Op dat moment zullen nieuwe kopers ingrijpen om te voorkomen dat de prijs verder daalt, omdat het rendement (coupon plus meerwaarde) gelijk is aan 5%, wat het gangbare tarief in de markt is.

Dit is het soort situatie dat goed uitpakt voor de overlijdensrisicoverzekering. De nominale waarde is lager dan $ 1.000, maar de obligatie kan worden ingewisseld voor $ 1.000.

Als het tegenovergestelde scenario zich voordeed en de couponrente op vergelijkbare obligaties nu 2% was, zou de 3% -obligatie boven de $ 1.000 worden verhandeld omdat er vraag zou zijn naar de hogere couponrente. Daarom heeft het doden geen zin. De erfgenamen kunnen de obligatie beter op de open markt verkopen voor meer dan $ 1.000.