DCF-waardering: The Stock Market Sanity Check

Voor de meeste mensen lijkt de waardering van de verdisconteerde cashflow (DCF) een financiële kunstvorm, die het beste kan worden overgelaten aan Ph. D’s en technische tovenaars van Wall Street. De fijne kneepjes van DCF omvatten complexe wiskundige en financiële modellen. Maar als u de basisconcepten achter DCF begrijpt, kunt u berekeningen aan de achterkant van de envelop uitvoeren om u te helpen investeringsbeslissingen te nemen of kleine bedrijven te waarderen. In dit artikel worden enkele praktische toepassingen besproken.

Inzicht in verdisconteerde cashflow (DCF)

Discounted Cash Flow (DCF) is een waarderingsmethode die wordt  gebruikt om de waarde van een investering te bepalen op basis van het rendement in de toekomst, de zogenaamde toekomstige  kasstromen. DCF helpt om te berekenen hoeveel een investering vandaag waard is op basis van het rendement in de toekomst. DCF-analyse kan worden toegepast op investeringen en aankopen van activa door bedrijfseigenaren.

DCF is een waarderingsmethode die kan worden gebruikt voor particuliere ondernemingen. Het projecteert een reeks toekomstige kasstromen, EBITDA of inkomsten en vervolgens kortingen voor de tijdswaarde van geld. De tijdswaarde van geld is een concept dat stelt dat één dollar vandaag meer waard is dan één dollar in de toekomst, omdat de ene dollar vanaf vandaag kan worden geïnvesteerd. 

Bij verdisconteerde kasstromen wordt een disconteringsvoet gebruikt om te bepalen of de toekomstige kasstromen van een investering de moeite waard zijn om in te investeren of dat een project de moeite waard is om na te streven. De disconteringsvoet is het schatkistpapier. Als het project of de investering niet genoeg kasstromen kan genereren om de schatkistrente (of risicovrije rente) te verslaan, is het niet de moeite waard om na te streven. Met andere woorden, de risicovrije rente wordt afgetrokken (of verdisconteerd) van het verwachte rendement van een investering om tot de werkelijke investeringswinst te komen, zodat beleggers kunnen bepalen of het het risico waard is.

DCF-gebruik

Ook kan de eigen gewogen gemiddelde vermogenskostenvoet (WACC) van een bedrijf over een periode van vijf tot tien jaar worden gebruikt als disconteringsvoet in DCF-analyse.

WACC berekent de kosten van hoe een bedrijf kapitaal of fondsen ophaalt, die kunnen bestaan ​​uit obligaties, langlopende schulden, gewone aandelen en preferente aandelen. WACC wordt vaak gebruikt als de drempel die een bedrijf moet verdienen met een investering of project. Rendementen onder de drempelwaarde (of de kosten om kapitaal te verkrijgen) zijn niet de moeite waard om na te streven.

De verwachte toekomstige kasstromen van een investering worden verdisconteerd of verminderd door de WACC om de kosten voor het verkrijgen van kapitaal mee te wegen. De som van alle toekomstige verdisconteerde stromen is de huidige waarde van het bedrijf. Professionele taxateurs bevatten vaak een eindwaarde aan het einde van de verwachte winst periode. Hoewel de typische prognoseperiode ongeveer vijf jaar is, helpt de eindwaarde om het rendement na de prognoseperiode te bepalen, wat voor veel bedrijven moeilijk te voorspellen is. De eindwaarde is het stabiele groeipercentage dat een bedrijf of investering op de lange termijn (of na de prognoseperiode) zou moeten behalen.

Sommige analisten passen mogelijk ook kortingen toe in DCF-analyse voor risico’s van kleine bedrijven, gebrek aan liquiditeit of aandelen die een minderheidsbelang in het bedrijf vertegenwoordigen.

Een zuurtest voor het waarderen van een openbare voorraad

DCF is een blue-ribbon-standaard voor het P / E ratio’s hebben (bepaald door de markt) die hoger zijn dan DCF. De P / E-ratio is de aandelenkoers gedeeld door de winst per aandeel (EPS) van een bedrijf, wat het nettoresultaat is gedeeld door het totaal van uitstaande gewone aandelen.

Dit geldt met name voor kleinere, jongere bedrijven met hoge kapitaalkosten en ongelijke of onzekere inkomsten of cashflow. Maar het kan ook gelden voor grote, succesvolle bedrijven met astronomische P / E-ratio’s.

Laten we bijvoorbeeld een eenvoudige DCF-test doen om te controleren of Apple-aandelen op een bepaald moment redelijk werden gewaardeerd. In juni 2008 had Apple een marktkapitalisatie van $ 150 miljard. Het bedrijf genereerde een operationele cashflow van ongeveer $ 7 miljard per jaar, en we zullen een WACC van 7% aan het bedrijf toewijzen omdat het financieel sterk is en goedkoop eigen vermogen en vreemd vermogen kan aantrekken. We gaan er ook van uit dat Apple zijn operationele cashflow met 15% per jaar kan verhogen over een periode van 10 jaar, een ietwat agressieve veronderstelling omdat maar weinig bedrijven in staat zijn om zulke hoge groeipercentages gedurende lange perioden aan te houden.

Op basis hiervan zou DCF Apple waarderen op een marktkapitalisatie van $ 106,3 miljard, 30% onder de toenmalige beurskoers. In dit geval geeft DCF een indicatie dat de markt mogelijk een te hoge prijs betaalt voor gewone aandelen van Apple. Slimme investeerders kunnen ter bevestiging naar andere indicatoren kijken, zoals het onvermogen om de kasstroomgroei in de toekomst vast te houden.

Het belang van WACC op beurswaarderingen

Door slechts een paar DCF-berekeningen uit te voeren, wordt het verband aangetoond tussen de kapitaalkosten van een bedrijf en de waardering ervan. Voor grote overheidsbedrijven (zoals Apple) zijn de kapitaalkosten meestal enigszins stabiel. Maar voor kleine bedrijven kunnen deze kosten aanzienlijk fluctueren over economische en rentecycli. Hoe hoger de kapitaalkosten van een bedrijf, hoe lager de DCF-waardering zal zijn. Voor de kleinste bedrijven (minder dan ongeveer $ 500 miljoen aan marktkapitalisatie) kunnen DCF-technici een “groottepremie” van 2-4% toevoegen aan de WACC van het bedrijf om rekening te houden met het extra risico.

Tijdens de kredietcrisis van 2007 en 2008 stegen de kapitaalkosten voor de kleinste overheidsbedrijven enorm toen de banken de kredietvoorwaarden aanscherpten. Sommige kleine overheidsbedrijven die in 2006 bankkrediet van 8% konden aanboren, moesten plotseling 12-15% betalen om fondsen af te dekken voor steeds schaarser wordend kapitaal. Laten we aan de hand van een eenvoudige DCF-waardering bekijken wat de impact van een verhoging van de WACC van 8% naar 14% zou zijn op een klein beursgenoteerd bedrijf met $ 10 miljoen aan jaarlijkse cashflow en een verwachte jaarlijkse cashflowgroei van 12% over een periode van 10 jaar.

Op basis van de hogere kapitaalkosten wordt het bedrijf gewaardeerd op $ 38,6 miljoen minder, wat neerkomt op een waardevermindering van 26,9%.

De waarde van een bedrijf opbouwen

Als u een klein bedrijf aan het opbouwen bent en het op een dag hoopt te verkopen, kan DCF-waardering u helpen zich te concentreren op wat het belangrijkste is: een gestage groei genereren aan de onderkant. In veel kleine bedrijven is het economische cycli. Een bedrijfswaarderingsexpert is eerder bereid om groeiende kasstromen of inkomsten over een lange periode te projecteren wanneer het bedrijf dit al heeft aangetoond.

Een andere les die door DCF-analyse wordt geleerd, is om uw balans zo schoon mogelijk te houden door buitensporige leningen of andere vormen van hefboomwerking te vermijden. Het toekennen van aandelenopties of uitgestelde compensatieplannen aan de topmanagers van een bedrijf kan de aantrekkingskracht van een bedrijf om kwaliteitsmanagement aan te trekken , versterken. Het kan echter ook toekomstige verplichtingen creëren die de kapitaalkosten van het bedrijf verhogen.

Het komt neer op

DCF-waardering is niet alleen financiële rocket science. Het heeft ook praktische toepassingen die u een betere belegger in de aandelenmarkt kunnen maken, omdat het dient als een zuurproef van wat een beursgenoteerd bedrijf waard zou zijn als het op dezelfde waarde zou worden gewaardeerd als vergelijkbare particuliere bedrijven. Slimme, waardegerichte investeerders gebruiken DCF als een indicator van waarde, en ook als een “veiligheidscontrole” om te voorkomen dat ze te veel betalen voor aandelen of zelfs voor een heel bedrijf.