Kortingspercentage
Wat is het kortingstarief?
Afhankelijk van de context heeft de disconteringsvoet twee verschillende definities en toepassingen. Ten eerste verwijst de disconteringsvoet naar de rentevoet die aan de commerciële banken en andere financiële instellingen in rekening wordt gebracht voor de leningen die ze van de Federal Reserve Bank nemen via het proces van het discountvenster voor leningen. Ten tweede verwijst de disconteringsvoet naar de rentevoet die wordt gebruikt in de analyse van de verdisconteerde kasstroom (DCF) om de contante waarde van toekomstige kasstromen te bepalen.
Belangrijkste leerpunten
- De term disconteringsvoet kan verwijzen naar het rentetarief dat de Federal Reserve banken in rekening brengt voor kortlopende leningen of het tarief dat wordt gebruikt om toekomstige kasstromen te verdisconteren in een discounted cashflow-analyse (DCF).
- In een bancaire context is kredietverstrekking met korting een belangrijk instrument van het monetair beleid en onderdeel van de functie van de Fed als ‘lender of last resort’.
- In DCF drukt de disconteringsvoet de tijdswaarde van geld uit en kan het het verschil maken tussen of een investeringsproject al dan niet financieel levensvatbaar is.
Hoe het disconteringspercentage van de Fed werkt
Hoewel het commerciële banken vrij staat om onderling kapitaal te lenen en te lenen zonder dat er onderpand nodig is met behulp van de marktgestuurde interbancaire rente, kunnen ze het geld ook lenen voor hun kortetermijnbehoeften van de Federal Reserve Bank. Dergelijke leningen worden verstrekt door de 12 regionale filialen van de Fed en het geleende kapitaal wordt door de financiële instellingen gebruikt om eventuele financieringstekorten op te vangen, potentiële liquiditeitsproblemen te voorkomen of, in het ergste geval, het faillissement van een bank te voorkomen. Deze speciale door de Fed aangeboden kredietfaciliteit staat bekend als het kortingsvenster.
Dergelijke leningen worden door de regelgevende instantie verstrekt voor een ultrakorte periode van 24 uur of minder, en het toepasselijke rentetarief dat op deze leningen in rekening wordt gebracht, is een standaard Raad van Gouverneurs.
Inzicht in de leningen in het kortingsvenster van de Fed
Het kortingsvensterprogramma van de Fed heeft drie verschillende niveaus van leningen, en elk van hen gebruikt een afzonderlijk maar gerelateerd tarief. Het eerste niveau, het primaire kredietprogramma genaamd, is gericht op het bieden van het vereiste kapitaal aan de “financieel gezonde” banken met een goede kredietwaardigheid. Deze primaire discontovoet voor kredieten wordt gewoonlijk vastgesteld boven de bestaande marktrente die beschikbaar kunnen zijn bij andere banken of bij andere bronnen van vergelijkbare kortlopende schulden.
Het volgende niveau, het secundaire kredietprogramma genaamd, biedt soortgelijke leningen aan instellingen die niet in aanmerking komen voor het primaire tarief en wordt doorgaans 50 basispunten hoger vastgesteld dan het primaire tarief (1 procentpunt = 100 basispunten). Instellingen op dit niveau zijn kleiner dan en zijn mogelijk niet zo financieel gezond als die op het primaire niveau, wat de reden is voor de hogere disconteringsvoet die in rekening wordt gebracht op de leningen die de Fed hun aanbiedt.
Het derde niveau, het seizoenskredietprogramma genaamd, bedient de kleinere financiële instellingen die een grotere variatie in hun kasstromen hebben, hoewel de kasstromen in goede mate voorspelbaar kunnen zijn.
Financiële instellingen in de landbouw- of toerismesector kunnen bijvoorbeeld fluctuaties in hun kasstromen hebben als gevolg van seizoenspatronen, maar blijven, afhankelijk van de weersomstandigheden, voorspelbaar. Instellingen op dit niveau zijn echter het meest risicovol, en de tarieven die hun worden aangerekend, zijn ook hoger.
Hoewel de disconteringsvoet voor de eerste twee niveaus onafhankelijk wordt bepaald door de Fed en het tariefbepalingsproces geen rekening houdt met marktgebaseerde inputs, wordt de disconteringsvoet voor het derde niveau bepaald op basis van de geldende tarieven in de markt. Doorgaans wordt rekening gehouden met een gemiddelde van een selecte reeks marktrente van vergelijkbare alternatieve leningsfaciliteiten om te komen tot de disconteringsvoet voor seizoenskredietprogramma’s.
Alle drie soorten leningen van de Federal Reserve in het kortingsvenster zijn onderpand, dat wil zeggen dat de lener bepaalde zekerheden of zekerheden tegen de lening moet behouden.
Gebruik van het discontopercentage van de Fed
Lenende instellingen maken spaarzaam gebruik van deze faciliteit, meestal als ze geen bereidwillige geldschieters op de markt kunnen vinden. De door de Fed aangeboden disconteringsvoeten zijn beschikbaar tegen relatief hogere rentetarieven in vergelijking met de interbancaire rentetarieven, en kortingsleningen zijn bedoeld als een noodoptie voor banken in nood. Lenen via het Fed-kortingsvenster kan zelfs een teken van zwakte zijn voor andere marktdeelnemers en investeerders. Het gebruik ervan piekt tijdens periodes van financiële nood.
Fed Discount Rate Voorbeeld
Zo nam het gebruik van het kortingsvenster van de Fed eind 2007 en 2008 enorm toe, toen de financiële omstandigheden sterk verslechterden en de centrale bank maatregelen nam om liquiditeit in het financiële systeem te injecteren.
In augustus 2007 verlaagde de Raad van Gouverneurs de primaire discontovoet van 6,25% naar 5,75%, waardoor het verschil over de Fed Funds-rente werd teruggebracht van 1% naar 0,5%. In oktober 2008, de maand na de ineenstorting van Lehman Brothers, piekte het lenen van de discount window op $ 403,5 miljard tegenover het maandelijks gemiddelde van $ 0,7 miljard van 1959 tot 2006. Als gevolg van de financiële crisis verlengde het bestuur de uitleenperiode ook van ’s nachts tot 30 dagen en vervolgens naar 90 dagen in maart 2008. Toen de economie eenmaal weer controle had, werden die tijdelijke maatregelen ingetrokken en werd de disconteringsvoet teruggedraaid naar alleen de kortlopende leningen.
Terwijl de Fed haar eigen discontovoet handhaaft onder het discount window-programma in de VS, gebruiken andere centrale banken over de hele wereld vergelijkbare maatregelen in verschillende varianten. Zo biedt de Europese Centrale Bank permanente faciliteiten aan die dienen als marginale beleningsfaciliteit. Financiële organisaties kunnen tegen betaling van voldoende beleenbare activa als onderpand daggeld verkrijgen van de centrale bank.
Meestal zijn de leningen in het discountvenster van de Fed slechts van de ene op de andere dag beschikbaar, maar in periodes van extreme economische nood, zoals de kredietcrisis van 2008-2009, kan de leenperiode worden verlengd.
Disconteringsvoeten in Discounted Cash Flow (DCF) -analyse
Dezelfde term, disconteringsvoet, wordt ook gebruikt bij analyse van de contante waarde van de kasstroom. DCF is een veelgebruikte waarderingsmethode die wordt gebruikt om de waarde van een investering te schatten op basis van de verwachte toekomstige kasstromen. Gebaseerd op het concept van de tijdswaarde van geld, helpt de DCF-analyse de levensvatbaarheid van een project of investering te beoordelen door de contante waarde van verwachte toekomstige kasstromen te berekenen met behulp van een disconteringsvoet.
In eenvoudige bewoordingen, als een project nu (en in de komende maanden) een bepaalde investering nodig heeft en er voorspellingen beschikbaar zijn over de toekomstige opbrengsten die het zal genereren, dan is het – met behulp van de disconteringsvoet – mogelijk om de huidige waarde van al deze geld rolt. Als de netto contante waarde positief is, wordt het project als levensvatbaar beschouwd. Anders wordt het als financieel onhaalbaar beschouwd.
In deze context van DCF-analyse verwijst de disconteringsvoet naar de rentevoet die wordt gebruikt om de contante waarde te bepalen. Bijvoorbeeld: $ 100 die vandaag wordt geïnvesteerd in een spaarprogramma dat een rente van 10% biedt, zal groeien tot $ 110. Met andere woorden, $ 110 (toekomstige waarde) wanneer verdisconteerd met het tarief van 10% is vanaf vandaag $ 100 (huidige waarde) waard. Als men al dergelijke toekomstige kasstromen kent (of redelijkerwijs kan voorspellen) (zoals de toekomstige waarde van $ 110), dan kan met een bepaalde disconteringsvoet de contante waarde van een dergelijke investering worden verkregen.
Speciale overwegingen
Wat is de juiste discontovoet om te gebruiken voor een investering of een zakelijk project? Bij het beleggen in standaardactiva, zoals staatsobligaties, wordt vaak het risicovrije rendement als disconteringsvoet gebruikt. Aan de andere kant, als een bedrijf de levensvatbaarheid van een potentieel project beoordeelt, kunnen ze de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) gebruiken als een disconteringsvoet, wat de gemiddelde kosten zijn die het bedrijf betaalt voor kapitaal door het lenen of verkopen van eigen vermogen. In beide gevallen moet de netto contante waarde van alle kasstromen positief zijn om door te gaan met de investering of het project.
Veelgestelde vragen over het kortingstarief
Wat zijn de 2 betekenissen van het disconteringspercentage?
De disconteringsvoet wordt het meest gebruikt voor de rentevoet die wordt gebruikt voor analyse van de verdisconteerde kasstroom (DCF) om de tijdswaarde van geld te verantwoorden. Deze disconteringsvoet wordt gebruikt om tot de contante waarde van toekomstige kasstromen te komen. De tweede betekenis verwijst naar het tarief van de Federal Reserve voor het verstrekken van kortlopende leningen aan banken die noodliquiditeit nodig hebben. Dit tarief zal hoger zijn dan het Fed Funds-tarief.
Welk effect heeft een hogere disconteringsvoet op de tijdswaarde van geld?
Toekomstige kasstromen worden verdisconteerd tegen de disconteringsvoet, dus hoe hoger de disconteringsvoet, hoe lager de contante waarde van de toekomstige kasstromen. Evenzo leidt een lagere disconteringsvoet tot een hogere contante waarde. Dit houdt in dat wanneer de disconteringsvoet hoger is, geld in de toekomst “minder waard” zal zijn, of een lagere koopkracht zal hebben dan dollars tegenwoordig.
Hoe berekent u verdisconteerde cashflows?
Het berekenen van de DCF van een investering omvat drie basisstappen. Eerst voorspelt u de verwachte kasstromen van de investering. Ten tweede kiest u een passend discontopercentage. De derde en laatste stap is het verdisconteren van de voorspelde kasstromen tot op de dag van vandaag met behulp van een financiële rekenmachine, een spreadsheet of een handmatige berekening.
Hoe kiest u het juiste kortingstarief?
De gebruikte disconteringsvoet is afhankelijk van het type analyse dat wordt uitgevoerd. Individuen zouden de alternatieve kosten van hun geld elders aan het werk moeten gebruiken als een gepaste discontovoet – simpel gezegd, het is het rendement dat de investeerder op de markt zou kunnen verdienen op een investering van vergelijkbare omvang en met een vergelijkbaar risico. Een bedrijf kan een disconteringsvoet op basis van alternatieve kosten gebruiken, maar wil misschien ook de gewogen gemiddelde kapitaalkosten (WACC) gebruiken, of ze kunnen het historisch gemiddelde rendement van een actief of project gebruiken dat vergelijkbaar is met dat dat wordt geanalyseerd. In sommige gevallen kan het gebruik van de risicovrije rente het meest geschikt zijn.
1:26