Diversiteitsscore
Wat is een diversiteitsscore?
De diversiteitsscore is een eigen tool die is ontwikkeld door Moody’s Investors Service en die het diversificatieniveau schat in een portefeuille die alternatieve activa bevat. Het werd in het bijzonder opgericht om het relatieve risico van bepaalde door onderpand gedekte schuldverplichtingen ( CDO’s ) te meten.
Toen de CDO-markt voor hypotheekleningen zich in het begin van de jaren 2000 uitbreidde, kon Moody’s het scoringsalgoritme niet langer vertrouwen en daarom werd de diversiteitsscore aangepast onder leiding van de kredietcommissie.
Belangrijkste leerpunten
- De Moody’s Diversity Score is een maatstaf om de diversificatie in een portefeuille te schatten die rekening houdt met de emittent- en sectorconcentraties in de feitelijke portefeuille en waarbij veronderstellingen over standaardcorrelaties worden meegenomen.
- De diversiteitsscore wordt verkregen uit de maandelijkse toezichtrapporten van de CDO, waarbij het aantal niet-gecorreleerde en identieke activa wordt gemeten die een vergelijkbare verliesverdeling zouden hebben als de feitelijke portefeuille van gecorreleerde activa.
- Naarmate de correlaties tussen CDO’s op de markt groeiden, moest het scoringsalgoritme worden aangepast, waarbij de herziening in 2009 resulteerde in een veel grotere complexiteit en nuance na de financiële crisis van 2008.
Diversiteitsscores verklaard
De Moody’s Diversity Score meet het aantal niet-gecorreleerde activa dat dezelfde verliesverdeling zou hebben als de feitelijke portefeuille van gecorreleerde activa. Als een portefeuille van 100 activa bijvoorbeeld een diversificatiescore van 50 zou hebben, betekent dit dat de 100 aangehouden activa in feite slechts dezelfde verliesverdeling zouden hebben als 50 niet-gecorreleerde activa. Activa in dezelfde branche of van dezelfde emittent worden als identiek beschouwd en aan elk actief in de portefeuille wordt een individueel wanbetalingsrisico toegewezen. Het berekenen van de exacte waarde is natuurlijk wat genuanceerder.
In de jaren 2000 merkte Moody’s op dat de meeste CDO’s destijds RMBS activa bevatten en als gevolg daarvan een gebrek aan diversiteit hadden, waardoor het niet langer zinvol was om de diversiteitsscore te gebruiken. Door de score te verlaten, ving Moody’s echter afweergeschut van toezichthouders en de investeringsgemeenschap op voor het enigszins aanmoedigen van het gevaarlijke gedrag dat leidde tot de daaropvolgende huizenmarktcrash en kredietzeepbel.
Tegenwoordig wordt de diversiteitsscore gebruikt om de voorwaarden van andere activa te beoordelen, zoals collateralized leningverplichtingen (CLO). Theoretisch worden CLO’s met een hoge diversiteitsscore correlatie vertoonde.
Wijzigingen aangebracht in de ‘Diversiteitsscore’
In 2009, na het uiteenspatten van de CDO-zeepbel en de daaruit voortvloeiende financiële crisis, heeft Moody’s belangrijke wijzigingen aangebracht in de berekening van de diversiteitsscore. De grotere complexiteit en onderlinge afhankelijkheid van de kredietmarkten legden een enorme last op veel regio’s, industrieën en economieën over de hele wereld. Elke factor leidde tot een sterke toename van de waargenomen wanbetalingscorrelatie tussen bedrijfskrediet, wat Moody’s ertoe aanzette om een meer realistische score te creëren die de veranderende marktomgeving weerspiegelde. De nieuwe methodologie heeft enkele belangrijke parameters bijgewerkt van het bestaande model dat wordt gebruikt om CLO’s te beoordelen en te bewaken.
Beperkingen van de diversiteitsscore
Sommige analisten beweren dat de diversiteitsscore een onvolkomen risicomaatstaf is. Het houdt geen rekening met hoe bedrijfstakken binnen een portfoliopool kunnen worden gekoppeld. Een CLO die bestaat uit leningen aan een transportgroep en een petroleumproducent wordt bijvoorbeeld als goed gediversifieerd beschouwd, maar in werkelijkheid heeft de gasprijs ook gevolgen voor de transportsector. Anderen suggereren dat de score de kans op wanbetaling en de correlatie overschat en niet genoeg gewicht geeft aan de herstelpercentages na wanbetaling.