Opkomende markteconomie
Wat is een opkomende markteconomie?
Een opkomende markteconomie is de economie van een ontwikkelingsland dat steeds meer betrokken raakt bij de wereldmarkten naarmate het groeit. Landen die als opkomende markteconomieën worden geclassificeerd, hebben enkele, maar niet alle, kenmerken van een ontwikkelde markt. Naarmate een opkomende markteconomie vordert, raakt deze doorgaans meer geïntegreerd in de wereldeconomie, zoals blijkt uit de toegenomen liquiditeit op de lokale schuld- en aandelenmarkten, het toegenomen handelsvolume en buitenlandse directe investeringen, en de binnenlandse ontwikkeling van moderne financiële en regelgevende instellingen. Momenteel zijn enkele opmerkelijke opkomende markteconomieën India, Mexico, Rusland, Pakistan, Saoedi-Arabië, China en Brazilië.
Cruciaal is dat een opkomende markteconomie aan het overgaan is van een minder ontwikkelde, vaak pre-industriële economie met een laag inkomen naar een moderne, industriële economie met een hogere levensstandaard.
Belangrijkste leerpunten
- Een opkomende markteconomie is een economie die bezig is een ontwikkelde economie te worden.
- Opkomende markteconomieën hebben doorgaans een uniforme valuta, aandelenmarkt en ondersteunend systeem, en zijn bezig met industrialisatie.
- Opkomende markteconomieën kunnen door de snelle groei een hoger rendement opleveren voor beleggers, maar bieden ook een grotere blootstelling aan bepaalde inherente risico’s vanwege hun status.
Inzicht in opkomende markteconomie
Beleggers zoeken opkomende markten op vanwege het vooruitzicht van hoge rendementen, aangezien ze vaak een snellere economische groei ervaren, gemeten aan de hand van het bbp. Naast een hoger rendement gaat het meestal echter om een veel groter risico. Risico van de beleggers in opkomende markteconomieën kunnen bestaan uit politieke instabiliteit, de binnenlandse infrastructurele problemen, valuta volatiliteit, en liquide gewone, zoals veel grote bedrijven nog steeds ‘state-run’ of privaat kunnen zijn. Bovendien bieden lokale beurzen mogelijk geen liquide markten aan externe beleggers.
Opkomende markten hebben over het algemeen niet het ontwikkelingsniveau van markt- en regelgevende instellingen zoals in ontwikkelde landen. Marktefficiëntie en strikte normen op het gebied van boekhoudkundige en effectenregelgeving zijn over het algemeen niet vergelijkbaar met geavanceerde economieën (zoals de Verenigde Staten, Europa en Japan), maar opkomende markten hebben doorgaans een fysieke financiële infrastructuur, waaronder banken, een effectenbeurs en een eengemaakte valuta. Een belangrijk aspect van opkomende markteconomieën is dat ze in de loop van de tijd hervormingen en instellingen aannemen die meer lijken op die van moderne ontwikkelde landen, die de economische groei bevorderen.
Opkomende markteconomieën hebben de neiging om af te wijken van activiteiten die gericht zijn op landbouw en hulpbronnenwinning naar industriële en productieactiviteiten. De regeringen van opkomende markteconomieën volgen gewoonlijk weloverwogen industriële en handelsstrategieën om economische groei en industrialisatie aan te moedigen.
Deze strategieën importvervangende industrialisatie, hoewel de eerste meer typerend is voor economieën die als “opkomend” worden beschouwd, aangezien het meer betrokkenheid en handel met de wereldeconomie bevordert. Ze voeren ook vaak binnenlandse programma’s uit, zoals investeren in onderwijssystemen, het bouwen van fysieke infrastructuur en het doorvoeren van juridische hervormingen om eigendomsrechten van investeerders veilig te stellen.
Hoe opkomende markteconomieën worden geclassificeerd
Opkomende markteconomieën worden door verschillende waarnemers op verschillende manieren geclassificeerd. Inkomensniveaus, kwaliteit van financiële systemen en groeipercentages zijn allemaal populaire criteria, maar de exacte lijst van opkomende markteconomieën kan variëren, afhankelijk van wie u het vraagt.
Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) classificeert bijvoorbeeld 23 landen als opkomende markten, terwijl Morgan Stanley Capital International (MSCI) 24 landen classificeert als opkomende markten; er zijn enkele verschillen tussen de twee lijsten. Standard and Poor’s (S&P) classificeert 23 landen en Russell classificeert 19 landen als opkomende markten, terwijl Dow Jones 22 landen classificeert als opkomende markten.
Naar eigen goeddunken van deze instellingen kan een land van de lijst worden verwijderd door ofwel te upgraden naar een ontwikkelde natie ofwel door te downgraden naar een grensnatie. Evenzo kunnen ontwikkelde landen worden gedowngraded naar een opkomende markt, zoals het geval was met Griekenland, of kunnen frontiermarkten upgraden naar een opkomende markt, zoals het geval was voor Qatar en Argentinië.