ETF-omslag

Wat is een ETF-wrap?

Een exchange-traded fund (ETF) -omslag is een soort speciale beleggingsportefeuille waarin een belegger – met of zonder de hulp van een beleggingsadviseur – uitsluitend in ETF’s belegt.

De samenstelling van elke ETF-klasse is in eerste instantie gebaseerd op een vooraf geselecteerd model voor activaspreiding; het zal periodiek opnieuw in evenwicht moeten worden gebracht als reactie op veranderingen in marktwaarden.

Hoe een ETF-wrap werkt

Gangbare modellen voor asset-allocatie voor ETF- wrap fee-programma’s zijn 100% eigen vermogen, 100% vastrentend of een gebalanceerd model – zowel vastrentende waarden als aandelen. De keuze van het model hangt af van de leeftijd van de belegger, de risicotolerantie, het inkomen, de doelen en andere persoonlijke factoren. Beleggers kunnen ervoor kiezen om zelf een ETF-wrap te beheren op een niet-discretionaire rekening, of ze kunnen ervoor kiezen om dit namens hen te laten doen door een professionele adviseur (op een discretionaire rekening ). 

In het algemeen wordt een individuele belegger via een wrap fee-programma een bepaalde vergoeding of vergoedingen in rekening gebracht die niet rechtstreeks zijn gebaseerd op transacties op zijn rekening voor beleggingsadviesdiensten (waaronder mogelijk portefeuillebeheer of advies over de selectie van andere beleggingsadviseurs) en de uitvoering van klantentransacties.

Voordelen en nadelen van een ETF-wrap

Eenvoud is een van de belangrijkste voordelen van een wrap fee-programma. Klanten betalen een jaarlijkse of driemaandelijkse vergoeding voor wrap-producten die een beleggingsportefeuille beheren – in plaats van individuele commissies te betalen voor transacties. Voor adviseurs die vergoedingen in rekening brengen op basis van activa onder beheer (AUM), zijn deze geldbeheerkosten voor wrap-producten vaak extra – ofwel afzonderlijk aan de klant gefactureerd ofwel via een hogere AUM-vergoeding voor adviseurs om ze te dekken.

ETF-wraps zijn gunstig vanwege hun lage kostenverhoudingen in vergelijking met wraps voor beleggingsfondsen. Bovendien kunnen discretionaire wrap-programma’s beleggers vermogensallocatie en herbalanceringsdiensten bieden om hun portefeuille in overeenstemming te houden met hun beleggingsdoelstellingen. Een bijkomend voordeel van programma’s voor het verpakken van onderlinge fondsen – toegang tot fondsbeheerders die doorgaans niet beschikbaar is voor particuliere beleggers – is minder van toepassing op ETF’s, die op grotere schaal rechtstreeks verkrijgbaar zijn bij de ETF-sponsor. 

Een mogelijk nadeel van wrap-programma’s is dat investeerders die kopen en vasthouden – en degenen die niet vaak handelen – zichzelf blootstellen aan onnodige vergoedingen door te kiezen voor een wrap-programma (in plaats van commissies te betalen voor elke transactie). Van wrap-programma’s wordt verwacht dat ze klanten beschermen tegen overbodige accountactiviteit – ook wel churning genoemd. Maar het tegenovergestelde probleem kan optreden als er weinig handel op de rekening staat; de financieel adviseur geeft mogelijk geen waarde voor de in rekening gebrachte wrap fee.

Het is ook bekend dat adviseurs die ETF- en beleggingsfondsverpakkingsprogramma’s in dienst hebben hoge vergoedingen in rekening brengen – naast het feit dat ze de bemiddelingsprovisies die ze betalen om investeringen in omslagprogramma’s te verhandelen, niet adequaat bekendmaken. En in sommige gevallen zijn de inpakkosten inclusief makelaarscommissies veel hoger dan de commissiekosten die door de adviseur worden gedragen.