Euroequity
Wat is Euroequity?
Euroequity is nieuwe voorraad die gelijktijdig aan investeerders wordt verkocht in meer dan één nationale markt, in plaats van alleen in het land waar het bedrijf is gevestigd zijn, als onderdeel van een initial public offering (IPO). Euroequity verschilt van een cross-lijst, waar de aandelen van de vennootschap worden dreef in de thuismarkt en vervolgens in een ander land vermeld.
Belangrijkste leerpunten
- Euroequity is een beursintroductie (IPO) die wordt verkocht aan investeerders in meer dan één nationale markt.
- Dit verschilt van een cross-listing, waarbij bedrijfsaandelen op de thuismarkt worden verhandeld en vervolgens in een ander land worden genoteerd.
- Een notering op meerdere beurzen geeft toegang tot een grotere pool van investeerders en kapitaal, en kan ook helpen om de naamsbekendheid te vergroten.
- Het voldoen aan meerdere regelgevende instanties en rapportagestandaarden kan echter ook kostbaar zijn.
Inzicht in Euroequity
Bedrijven die fondsen nodig hebben, kunnen het benodigde kapitaal aantrekken door middel van schuldfinanciering, de verkoop van instrumenten zoals obligaties of eigen vermogen – door nieuwe aandelen uit te geven. Het eigen vermogen kan niet alleen in het thuisland van een bedrijf worden verhoogd, maar ook in het buitenland. Wanneer een bedrijf ervoor kiest om naar de beurs te gaan en zijn aandelen op verschillende internationale markten te verkopen, staat het bekend als Euroequity.
Het Euroequity-pad wordt over het algemeen ingeslagen door bedrijven die graag meer kapitaal willen aantrekken. De opties op de thuismarkten kunnen beperkt zijn, wat het bedrijf ertoe aanzet om verder weg te kijken en beleggers die actief zijn op grotere beurzen, zoals de New York Stock Exchange (NYSE), de mogelijkheid te bieden om er ook een belang in te kopen.
IPO’s van Euroequity zijn vergelijkbaar met IPO’s met dubbele beursnotering, waarbij een buitenlands bedrijf tegelijkertijd aandelen uitgeeft op de thuismarkt en in het buitenland. Amerika is van oudsher een populaire tweede bestemming geweest, vanwege de diepte van de kapitaalmarkt en de bescherming die de regelgeving van de Securities and Exchange Commission (SEC) investeerders biedt.
Naast het verlenen van toegang tot een grotere pool van investeerders en kapitaal, kan notering op meerdere beurzen ook helpen om de naamsbekendheid te vergroten.
Voorbeeld van Euroequity
In 1995 verkocht Investcorp, een houdstermaatschappij onder zeggenschap van Bahreinse investeerders, 48 procent van zijn belang in Gucci Group, de Italiaanse producent van luxegoederen, tijdens een beursintroductie op de effectenbeurzen van Amsterdam (AEX) en New York.
De verhuizing pakte aanvankelijk goed uit voor Gucci. Begin 1999 verdubbelde het Italiaanse modemerk het aantal winkels dat het bezat en uitbaatte. Nieuwe winkels en upgrades van bestaande winkels verhoogden de inkomsten en hielpen de groep om zijn flirt met het faillissement van begin jaren negentig stevig in de achteruitkijkspiegel te zetten.
Nadelen van Euroequity
Er zijn tal van voordelen aan beursintroducties van Euroequity, evenals verschillende negatieven. Nadelen zijn onder meer het moeten voldoen aan meerdere regelgevende instanties en uitwisselingen en het synchroniseren van openbaarmakingen – hindernissen die aanzienlijke kosten met zich mee kunnen brengen.
De WorldCom. Maar het verhoogde de kosten van financiële verslaglegging en stelde klokkenluidersmechanismen in die in strijd kwamen met de gegevens- en privacywetgeving van de Europese Unie (EU) .
Als gevolg hiervan hebben grote buitenlandse emittenten, zoals autofabrikant Porsche, hun plannen om op Amerikaanse beurzen genoteerd te laten varen. Net als de duizenden Amerikaanse bedrijven die sindsdien privé zijn gegaan, trokken ook veel prominente buitenlandse multinationals, waaronder modegroep Gucci, zich terug uit de Amerikaanse markt.
Het aantal Amerikaanse beursgenoteerde aandelen daalt sinds het midden van de jaren negentig – momenteel zijn er ongeveer 4.000 beursgenoteerde bedrijven, de helft van het aantal dat er in 1996 was.
Een van de laatste die zich heeft teruggetrokken, is BT Group plc. De Britse telecomgigant zei dat het van plan is om van de NYSE te schrappen vanwege de hoge rapportagekosten en de complexiteit. Een vijfde van de door BT uitgegeven aandelen is in handen van Amerikaanse investeerders.