Fed-balans
Wat is de balans van de Fed?
De balans van de Fed is een financiële verklaring die eens per week wordt gepubliceerd en waarin de activa en passiva van de Federal Reserve (Fed) worden uitgesplitst. Het rapport, formeel bekend als de “Factoren die de reservesaldi beïnvloeden”, schetst in wezen de factoren die van invloed zijn op zowel het aanbod als de absorptie van fondsen van de Federal Reserve, en helpt licht te werpen op de middelen die de centrale bank gebruikt om geld in de economie te injecteren.
Belangrijkste leerpunten
- De Fed-balans is een wekelijks rapport met de activa en passiva van de Federal Reserve.
- Het rapport schetst wat de Fed doet om haar balans uit te breiden of in te krimpen bij de uitvoering van haar monetair beleid.
- Sinds de financiële crisis van 2007-2009 weerspiegelt de balans van de Fed het gebruik van kwantitatieve versoepeling door de Fed om de rentetarieven voor banken laag te houden en de geldhoeveelheid te vergroten.
Inzicht in de Fed-balans
De Fed is de centrale bank van de Verenigde Statenen werd in 1913 door het Congres opgericht om de stabiliteit en veiligheid van de financiële en monetaire structuren van het land te waarborgen.
De balans van de Fed was een groot deel van haar geschiedenis een slaperig onderwerp. Uitgegeven elke donderdag, dewekelijkse balans rapport (of H.4.1) bevat items die lijkt op het eerste gezicht typerend voor de meeste bedrijf balansen. Het geeft een overzicht van alle activa en passiva en geeft een geconsolideerd overzicht van de toestand van alle 12 regionale Federal Reserve Banks.
De activa van de Fed bestaan voornamelijk uit overheidspapier en het krediet dat het verstrekt aan aangesloten banken en andere financiële instellingen (FI’s). Haar verplichtingen omvatten intussen voornamelijk deposito’s die bij de Fed worden aangehouden door banken die lid zijn en de schatkist, evenals Amerikaanse valuta in omloop – anders dan die welke door de Fed zelf worden aangehouden.
Het wekelijkse balansrapport werd belangrijker als financiële en economische indicator tijdens de kwantitatieve versoepeling (QE) ingang zette. De Fed-balans gaf analisten inzicht in de reikwijdte en schaal van de Fed-marktoperaties op dat moment. Het stelde analisten met name in staat details te zien over de implementatie van het onconventionele expansieve monetaire beleid inzake QE, dat sindsdien in gebruik is.
De Fed-balans en kwantitatieve versoepeling (QE)
QE is een monetair beleid waarbij een centrale bank grote hoeveelheden overheidseffecten of andere effecten van de markt koopt om de geldhoeveelheid te vergroten boven wat ze anders zou doen via normale open-markttransacties.
Voorheen zou de Fed effecten kopen (of verkopen) om bankreserves toe te voegen (of op te nemen) om een streefrente op de interbancaire markt voor één dag te bereiken – de Fed funds rate. Men denkt echter dat dit soort beleid inherent beperkt is in perioden waarin het streefpercentage van de Fed op of nabij nul is. In deze gevallen kan de Fed, in plaats van zich te richten op de rentetarieven, zich richten op specifieke hoeveelheden uit te geven reserves (en activa om te kopen) met als doel het financiële systeem te overspoelen met liquiditeit om de kredietvoorwaarden te versoepelen, ongeacht de ondergrens van nul procent voor de rentetarieven..
Het gebruik van de balans van de Fed via QE was aanvankelijk enigszins controversieel. Hoewel deze inspanningen zeker geholpen gemak bank liquiditeitsproblemen tijdens de financiële crisis, de critici beweren dat QE massaal de werking van kan verstoren de financiële markten en de toewijzing van de reële investeringen in de economie, maar ook aanzienlijk risico op de lange termijn prijs creëren inflatie.
Deze critici zijn grotendeels genegeerd door beleidsmakers. In feite heeft de Fed deelgenomen aan meerdere opeenvolgende QE-rondes, wat heeft geresulteerd in een aanzienlijke uitbreiding van haar balans in de jaren sinds 2007.
Speciale overwegingen
Wat de balans van de Fed enorm anders maakt dan de balansen van bedrijven, is het vermogen van de Fed om naar believen nieuw geld te creëren. De centrale bank kan bijna ogenblikkelijk haar balans uitbreiden door geld elektronisch te “drukken” en het bij te schrijven op de reserverekeningen van primary dealers en leners van de Fed.
Daarbij gebruikt de Fed dit geld tegelijkertijd om activa te kopen, zoals US Treasury notes (T-notes). Evenzo kan de Fed haar balans verkleinen door haar activa te verkopen. Deze snelle expansie en inkrimping van de balans maakt deel uit van het monetaire beleid van de Fed en kan ingrijpende en langdurige gevolgen hebben voor de economie.